Roberts Zīle
 Roberts Zīle (2024) | |
| Data i miejsce urodzenia |
20 czerwca 1958 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
polityk, ekonomista |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
wiceprzewodniczący Parlamentu Europejskiego IX i X kadencji (od 2022) |
| Partia | |
Roberts Zīle (ur. 20 czerwca 1958 w Rydze) – łotewski ekonomista i polityk, poseł na Sejm, minister w kilku gabinetach, poseł do Parlamentu Europejskiego VI, VII, VIII, IX i X kadencji, wiceprzewodniczący PE IX i X kadencji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył w 1981 ekonomię na Uniwersytecie Łotwy. W 1997 uzyskał stopień doktora nauk ekonomicznych w Łotewskiej Akademii Rolniczej. Przez kilkanaście lat był pracownikiem naukowym instytutu gospodarki rolnej.
W latach 90. sprawował mandat radnego Rygi. W latach 1995, 1998 i 2002 był wybierany posłem na Sejm. W rządach Andrisa Šķēlego i Guntarsa Krastsa pełnił funkcję ministra finansów (1997–1998). Od 1998 do 2002 zajmował stanowisko ministra bez teki do spraw współpracy z międzynarodowymi instytucjami finansowymi. W gabinecie Einarsa Repšego stał na czele resortu łączności (2002–2004).
W wyborach w 2004 został wybrany łotewskim posłem do Parlamentu Europejskiego. W wyborach europejskich w 2009 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję z listy ugrupowania Dla Ojczyzny i Wolności/Łotewskiego Narodowego Ruchu Niepodległości (TB/LNNK). W 2006 objął funkcję przewodniczącego tej partii. W PE VII kadencji powołano go w skład prezydium nowej grupy pod nazwą Europejscy Konserwatyści i Reformatorzy. Na XVI Kongresie TB/LNNK w grudniu 2010 ponownie wybrany na przewodniczącego partii stosunkiem głosów 94:29[1]. Funkcję sprawował do rozwiązania partii w dniu 23 lipca 2011. Na krótko został współprzewodniczącym Zjednoczenia Narodowego „Wszystko dla Łotwy!” – TB/LNNK[2].
W wyborach w 2014, 2019 i 2024 uzyskiwał reelekcję do Parlamentu Europejskiego jako lider listy wyborczej swojego ugrupowania[3][4][5]. W styczniu 2022 został wybrany na wiceprzewodniczącego Parlamentu Europejskiego IX kadencji[6]. Ponownie powołany na tę funkcję w X kadencji PE w lipcu 2024[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Par TB/LNNK priekšsēdētāju atkārtoti ievēl Zīli. diena.lv, 11 grudnia 2010. [dostęp 2022-01-18]. (łot.).
- ↑ Zīles vietā Nacionālās apvienības līdzpriekšsēdētājs no tēvzemiešu puses būs Gaidis Bērziņš. zinas.nra.lv, 24 sierpnia 2011. [dostęp 2022-01-18]. (łot.).
- ↑ Jānis Kincis: Oficiālie rezultāti: Pirmo reizi EP krēslos sēdīsies Pabriks, Mamikins un Grigule. diena.lv, 26 maja 2014. [dostęp 2022-01-18]. (łot.).
- ↑ Eiropas Parlamenta vēlēšanas 2019. epv2019.cvk.lv. [dostęp 2022-01-18]. (łot.).
- ↑ Latvia’s European election results published at last. lsm.lv, 10 czerwca 2024. [dostęp 2024-06-10]. (ang.).
- ↑ Zīle ievēlēts par EP viceprezidentu. diena.lv, 18 stycznia 2022. [dostęp 2022-01-18]. (łot.).
- ↑ Mared Gwyn Jones: Two far-right groups cordoned off from power roles in the European Parliament. euronews.com, 16 lipca 2024. [dostęp 2024-07-16]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2022-01-18].
- Nota biograficzna na stronie prywatnej. [dostęp 2022-01-18]. (łot.).