Roman Rosinkiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roman Mirosław Rosinkiewicz
Ilustracja
Grób Romana Rosinkiewicza na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach
Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1895
Lwów

Data śmierci

26 stycznia 1943

Zawód, zajęcie

inżynier mechanik

Rodzice

Kazimierz Rosinkiewicz (ojciec)

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi (II RP, nadany dwukrotnie)

Roman Mirosław Rosinkiewicz (ur. 21 stycznia 1895 we Lwowie, zm. 26 stycznia 1943) – polski inżynier mechanik.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Kazimierza Jana i Heleny z Połończyków. Przed I wojną światową był członkiem Związku Strzeleckiego we Lwowie. W 1919 ochotnik Armii Polskiej we Francji[1]. W latach 19191924 studiował na wydziale mechanicznym Politechniki Warszawskiej, gdzie uzyskał dyplom inżyniera mechanika; był w grupie pierwszych absolwentów specjalności lotniczej. Pracował przez krótki czas jako asystent w Katedrze Części Maszyn Politechniki, następnie przeszedł do Departamentu Aeronautyki Ministerstwa Spraw Wojskowych. Został skierowany do Polskiej Misji Wojskowej Zakupów w Paryżu, gdzie prowadził odbiór zakupionych we Francji samolotów, m.in. Hanriot H28 i Spad 61. W latach 1926–1928 był dyrektorem naczelnym, w latach 1928–1930 dyrektorem technicznym Wielkopolskiej Wytwórni Samolotów S.A. „Samolot” w Poznaniu, kierował produkcją samolotów Bartel BM4 i BM5. W latach 1930–1934 był dyrektorem technicznym Państwowych Zakładów Lotniczych w Warszawie, następnie dyrektorem technicznym i (od 1936) naczelnym Podlaskiej Wytwórni Samolotów w Białej Podlaskiej. Pełnił funkcję prezesa Związku Polskich Inżynierów Lotniczych (1932–1933).

We wrześniu 1939 przeprowadził ewakuację personelu Podlaskiej Wytwórni Samolotów do Rumunii; sam przedostał się do Francji, gdzie pozostał do końca życia.

Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A 34-3-1)[2].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 259. [dostęp 2021-09-22].
  2. Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2020-10-02].
  3. M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 297 „za zasługi na polu przemysłu wojennego”.
  4. M.P. z 1939 r. nr 165, poz. 404 „za zasługi na polu pracy zawodowej”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]