Romana Zamenhof
Romana Zamenhof (ur. 1904 w Warszawie, zm. w październiku 1975 w Paryżu) – polska esperantystka i farmaceutka żydowskiego pochodzenia.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodziła się w Warszawie w zasymilowanej rodzinie żydowskiej, jako córka Feliksa i Heleny Zamenhofów. Jej stryjem był Ludwik Zamenhof, twórca języka esperanto. Miała starszego brata Juliana (1903–1964) i młodszą siostrę Marylę (1908–1994).
Podczas II wojny światowej przebywała w getcie warszawskim, gdzie była pracownicą szopu Schultza. 30 listopada 1942 roku dzięki pomocy rodziny Pędowskich opuściła getto. Przez pewien czas przebywała w mieszkaniu na Żoliborzu, a następnie ukrywała się pod Warszawą, gdzie doczekała końca wojny. Po jej zakończeniu przez krótki czas mieszkała ponownie w Warszawie, jednak wkrótce wyemigrowała do Francji i osiadła w Paryżu, gdzie mieszkała do śmierci. Zmarła na zawał serca.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Joanna Iwaszkiewicz: Wtedy kwitły forsycje. Pamięci dzieci - ofiar Holocaustu. Warszawa: 1993. ISBN 83-85-14418-8.