Romuald Oramus
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Narodowość | |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki | |
Odznaczenia | |
Romuald Oramus (ur. 3 lipca 1953 w Krakowie[1]) – polski malarz, grafik warsztatowy, autor tekstów o sztuce, wykładowca akademicki z tytułem naukowym profesora. Mieszka i tworzy w Krakowie.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Absolwent krakowskiego Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych (1968–1973). Studia na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w latach 1974–1979; dyplom zrealizował w pracowni prof. Adama Marczyńskiego wraz z graficznym aneksem w pracowni prof. Mieczysława Wejmana. Malarstwo i grafikę prezentował na wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą. W latach 80. ubiegłego wieku uczestniczył w Ruchu Kultury Niezależnej[2]. Wykładowca na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie.[3]
Twórczość artystyczna[edytuj | edytuj kod]
Malarstwo i grafika Romualda Oramusa jest tematycznie i formalnie zróżnicowana. Cechuje ją szeroki ikonograficzny zakres znaczeń. W malarstwie Oramus posługuje się rozbudowaną kolorystyką, a w grafice tonalnie ograniczoną lub czarno-białą. Realizuje duże cykle obrazów z wykorzystaniem techniki olejno-żywicznej, tempery jajowej, enkaustyki czy też akrylu, natomiast w rycinach stosuje m.in. akwafortę i akwatintę.
Lata 80.[edytuj | edytuj kod]
W latach 80. XX wieku Oramus z groteskowo-ironicznym zacięciem czerpał inspiracje z kultury sarmackiej, kontekstu religijno-politycznego ceremoniału, młodopolskiego modernizmu, a także z postmodernistycznej tendencji nawiązywania do wybranych motywów malarskiej tradycji.
Cykle:
- Ławka (obrazy 1979–1980)
- Czas zatrzymany ( obrazy i grafiki 1980–1982)
- Uczta (obrazy i grafiki, 1983–1984)
- Rytuały (grafiki, 1982–1984)
- Funeralia (obrazy, 1985–1986)
- Rytuały. Pompa funebris (grafiki, 1985)
- Bachanalie(a) ( obrazy i grafiki, 1986–1989)
Lata 90.[edytuj | edytuj kod]
W latach 90. kontynuowane są przedstawienia metaforyczne. Samotne postacie, akty kobiet i mężczyzn, we wzajemnej w relacji do bezkresu morza, ogrodów czy labiryntów odnoszą się do egzystencjalnego i sensualnego aspektu życia (portrety metaforyczne, motywy śródziemnomorskie, sceny rodzajowe 1990 – 1993).
W tym czasie Oramus skupił się także na wpływach kultury popularnej na określone wzorce indywidualnych i społecznych zachowań.
Cykle:
- Homo ludens (obrazy, 1995–1998)
- Fitness Club (obrazy i grafiki, 1997–1999).
Przełom wieku i po 2000 roku[edytuj | edytuj kod]
Pod koniec lat 90. oraz po 2000 roku powstały obrazy ukazujące intymne rodzinne sceny we wnętrzach mieszkalnych w relacji do fragmentów architektury i pejzażu. Z czasem następuje ograniczanie figuratywności na rzecz eksponowania bardziej złożonej przestrzennej struktury płócien. Pojawia się tu wyraźna geometryzacja form i kompozycyjny synkretyzm. Na jednej z prac artysta ukazał połączenia różnych kadrów przedstawianej rzeczywistości.
Cykle:
- Rytuały codzienności ( obrazy, 1997–2003)
- Realne – nierealne ( obrazy, 2004–2006)
W latach 2007 – 2022 w malarstwie i grafice Oramus podjął bardzo rozległy tematycznie i formalnie wątek katedry, jej ideowego i architektonicznego fenomenu o wielorakich możliwościach odkrywanych znaczeń: narracyjnych, iluzjonistycznych, abstrakcyjnych, strukturalnych, metafizycznych, czy też sakralnych.
Cykle:
- Katedra (obrazy, grafiki, 2007–2022) oraz Katedra Prousta (grafiki, 2016–2019).
Wybrana literatura[edytuj | edytuj kod]
Teksty własne, współautorstwo w opracowaniach wydawniczych[edytuj | edytuj kod]
- Krasnowolski B., Oramus R., Romuald Oramus. Katedra. Malarstwo z lat 2007–2011, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Kraków 2012. ISBN 978-83-7271-760-3
- Romuald Oramus, La cathédrale. Peinures et graviures, katalog wystawy; Polskie Towarzystwo Historyczno-Literackie, Biblioteka Polska w Paryżu, Paryż, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Kraków 2020. ISBN 978-83-914634-7-5
- Oramus R., Radość iluzji malarskiej. Eseje o sztuce, Biblioteka Konspektu nr 4, Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej, Kraków 2004. ISBN 83-7271-249-2
- Oramus R., Prawda artysty. Na przykładzie twórczości Józefa Czapskiego i nie tylko…, [w:] Czapski raz jeszcze… Errata do biografii Józefa Czapskiego, Instytut Literatury, Kraków 2021. ISBN 978-83-66765-31-3
- Profesor Adam Marczyński i Pracownia, red. R. Oramus, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie [cz.1.], Kraków 2015. ISBN 978-83-7271-761-0
- Profesor Adam Marczyński i jego Pracownia w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych latach 1948–1980. Artystyczne wpływy i kontynuacje; praca zbiorowa, red. Romuald Oramus, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie [cz.2], Kraków 2018. ISBN 978-83-914634-2-0
- Teraźniejsze i ponadczasowe. Pamięć o Czapskim. Romuald Oramus, red. R. Oramus, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie 2018. ISBN 978-83-914634-3-7
- W nurcie czasu. Romuald Oramus. Malarstwo i grafika z lat 1981–2011, red. S. Stankiewicz, katalog wystawy, Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Maius, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Kraków 2021; University of St. Thomas, Houston 2022. ISBN 978-83-8084-682-1
Pozostała wybrana literatura[edytuj | edytuj kod]
- Gryglewicz T., Kraków i artyści. Teksty o malarzach i grafikach środowiska krakowskiego drugiej połowy wieku XX, Universitas, Kraków 2005. ISBN 83-242-0523-3
- Krzysztofowicz – Kozakowska S., Sztuka od roku 1989, Wydawnictwo Bosz, Olszanica 2020. ISBN 978-83-7576-441-3
- Rogozińska R., Rytuały codzienności. Romuald Oramus, [w:] Ikona w sztuce XX wieku, Wydawnictwo WAM, Kraków, 2009. ISBN 978-83-7505-242-8
- Słownik malarzy polskich, t.2, Arkady, Warszawa 2001. ISBN 83-213-4143-8
- Trzy dekady 1981–2011. Malarstwo wobec przemian na przykładzie twórczości Romualda Oramusa i Stanisława Sobolewskiego, red. J. Brukwicki, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Kraków 2012. ISBN 978-83-7271-747-4
- Wielka Encyklopedia Malarstwa Polskiego, Wydawnictwo Kluszczyński, Kraków 2011. ISBN 978-83-7447-118-3
- Zientara M., Z pracowni naszych artystów. Najnowsza sztuka krakowska : katalog wystaw zorganizowanych w Wieży Ratuszowej w latach 1999–2004, cz.2; Muzeum Historyczne Miasta Krakowa. ISBN 838-95-9927-9
Wystawy[edytuj | edytuj kod]
Wybrane wystawy indywidualne[edytuj | edytuj kod]
- 1994 Romuald Oramus, malarstwo; Galeria Kordegarda, Warszawa[4][5].
- 1999 Romuald Oramus. Ćwiczenia siłowe, grafiki 1982–1999, Jan Fejkiel Gallery, Kraków[6]
- 2004 Romuald Oramus; malarstwo, grafika z lat 1982–2005; Galeria DAP, Warszawa[7]
- 2006 Romuald Oramus; malarstwo z lat 1997–2005; Miejska Galeria Sztuki, Zakopane[8]
- 2006 Romuald Oramus; malarstwo z lat 2004–2005; Galeria Krytyków Pokaz, Warszawa[8]
- 2006 Romuald Oramus; malarstwo z lat 2000–2005; Galeria Sztuki Wozownia, Toruń[8]
- 2007, 2008 Pomiędzy obrazem i grafiką; Romuald Oramus, prace z lat 1981–2006; muzea archidiecezjalne w Krakowie, Warszawie i Katowicach[9]
- 2009 Romuald Oramus; grafiki z lat 1981-99; Galeria i Dom Aukcyjny Nautilus, Kraków
- 2012-13 Trzy dekady. Romuald Oramus, Stanisław Sobolewskiego. Malarstwo, rysunek, grafika z lat 1980–2011; Miejska Galeria Sztuki, Częstochowa, Galeria Miejska bwa, Bydgoszcz[10]
- 2014 Romuald Oramus. Katedra. Malarstwo z lat 2007–2011; Galeria Pryzmat, Kraków
- 2016 Romuald Oramus. Katedra. Z nieba i z ziemi; Muzeum Archidiecezjalne w Krakowie, Kraków[11]
- 2017 Pamięć o Czapskim. Romuald Oramus, malarstwo; Muzeum Narodowe w Krakowie Pawilon Józefa Czapskiego, Kraków[12]
- 2019 Romuald Oramus. Katedra. Obrazy; Galeria Otwarta Pracownia w Krakowie[13][14]
- 2020 Romuald Oramus, La cathédrale. Peinures et graviures, Polskie Towarzystwo Historyczno-Literackie, Biblioteka Polska w Paryżu, Paryż[15]
- 2021 W nurcie czasu. Romuald Oramus. Malarstwo i grafika z lat 1981–2021; Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Maius, Kraków[16][17]
- 2022 In the Stream of Time. An Exhibition of Paintings and Prints by Romuald Oramus; University of St. Thomas, Houston, USA[18]
Wybrane wystawy zbiorowe w Polsce i za granicą[edytuj | edytuj kod]
- 1983, 1985, 1989 Mini Print International Cadaqués; Taller Galeria Fort, Cadaqués, Barcelona, Hiszpania[2]
- 1985 Droga i Prawda. I Krajowa Wystawa Malarstwa Młodych; Kościół Św. Krzyża, Wrocław
- 1986 8. Internationale Graphic Triennale; Kunstverein E.V. und Stadt Frechen, Frechen, Niemcy
- 1987 Arsenał '88. Wystawa Młodej Plastyki Polskiej; Galeria Brama, Hala Gwardii, Warszawa
- 1989, 1992 15th and 17th International Independent Exhibition of Prints in Kanagawa; Kanagawa Prefectural Gallery, Kanagawa, Japonia
- 1991 Dotyk. Ikonografia lat osiemdziesiątych w twórczości plastycznej środowiska krakowskiego; Pawilon wystawowy BWA, Kraków[19]
- 1991 2nd Bharat Bhavan International Biennial of Prints, Bhopal, Indie
- 1993 Portret ironiczny; Jan Fejkiel Gallery, Kraków[20]
- 1994 Ars Erotica; Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa[21]
- 2001 II Rassegna internazionale dell’incisione di piccolo formato; Associazione Amici dell’Arte-Famiglia Artistica, Cremona, Włochy
- 2015 Premio Leonardo Sciascia, amateur d’estampes, VIII Edizione; Fondazione Il Bisonte per lo studio dell’arte grafica, Wenecja, Włochy
- 2018 Abstrakce.PL. Abstrakcja w malarstwie polskim 1945−2017; Muzeum Sztuki w Ołomuńcu, Ołomuniec, Czechy[22][23]
- 2019 Oblicza Polski – Oblicza Polaków; Pałac Prezydencki, Warszawa, Muzeum Narodowe w Krakowie[24]
- 2022, Sztuka i metafizyka. Postawy i strategie lat 2000–2020; Galeria Podbrzezie, Kraków[25]
Prace w kolekcjach[edytuj | edytuj kod]
Prace Oramusa znajdują się w zbiorach prywatnych i publicznych, m.in. w: Bibliotece Polskiej w Paryżu, Muzeum Narodowym w Krakowie, Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Maius w Krakowie, Bibliotece Narodowej w Warszawie, Muzeum Śląskim w Katowicach, Galerii Sztuki Współczesnej BWA SOKÓŁ w Nowym Sączu, Galerii Sztuki Sakralnej Dom Praczki w Kielcach, Muzeach Archidiecezjalnych w Krakowie, Katowicach i Warszawie. Muzeum Sztuki Współczesnej we Frankfurcie nad Odrą, Computerspielemuseum Berlin , University of St. Thomas, Houston .
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Prof. Romuald Oramus. Warsztat graficzny.
- Prof. Romuald Oramus. Grafika - techniki.
- Prof. Romuald Oramus. Malarstwo - techniki.
- Prof. Romuald Oramus. Warsztat.
- Wywiad: „W nurcie czasu” - Romualda Oramusa
- Wywiad: "Pamięć o Czapskim. Romuald Oramus. Malarstwo" nowa wystawa w MNK
- ROZMOWY | Józef Czapski – Artysta w nieludzkich czasach
- Medale „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
- Sieć Solidarności przyznała medale "Dziękujemy za wolność"
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ data urodzenia
- ↑ a b Oramus brał udział w wystawach m.in.: 1985 Czas Krzyża. Kultura niezależna Kościół Podwyższenia Krzyża, Bytom, 1985 Strömungen-Akzente - Positionen Gegenwartstendenzen der polnischen Malerei und Graphic: Katholisch-Soziale Akademie des Bistums. Münster. Niemcy: 1985 Droga i Prawda. I Krajowa Wystawa Malarstwa Młodych; Kościół Św. Krzyża, Wrocław (wyróżnienie); 1985 Swiadectwo wspólnoty, Pierwsza Prezentacja Działu Sztuki Współczesnej i Darów Sztuki Dawnej, Muzeum Archidiecezjalne w Warszawie; 1985 Czas smutku. Czas nadziei. Kultura niezależna, Kościół Matki Boskiej Bolesnej, Poznań 1986 Wobec wartości, Ogólnopolski konkurs na grafikę artystyczną; Muzeum Diecezjalne w Katowicach (wyróżnienie).
- ↑ Instytut Malarstwa i Edukacji Artystycznej | Katedra Malarstwa [online] [dostęp 2023-05-30] (pol.).
- ↑ Romuald Oramus: malarstwo, katalog wystawy, Galeria Kordegarda, Warszawa 1994
- ↑ Huncwot.com, Romuald Oramus malarstwo - Zachęta Narodowa Galeria Sztuki [online], zacheta.art.pl [dostęp 2023-05-30] (pol.).
- ↑ Romuald Oramus, Ćwiczenia siłowe..., katalog wystawy, Kraków 1999. ISBN 839-0682-59-1
- ↑ Stanisław Żółtowski i Romuald Oramus - malarstwo [online], artinfo.pl .
- ↑ a b c Romuald Oramus. Malarstwo z lat 1997–2005, katalog wystawy, Miejska Galeria Sztuki, Zakopane 2006. ISBN 83-60189-20-X
- ↑ Pomiędzy obrazem i grafika, Romuald Oramus, prace z lat 1981–2006; Muzeum Archidiecezjalne w Krakowie, Akademia Pedagogiczna w Krakowie, Kraków 2007. ISBN 978-83-60465-06-6
- ↑ Trzy dekady 1981–2011. Malarstwo wobec przemian na przykładzie twórczości Romualda Oramusa i Stanisława Sobolewskiego, red. J. Brukwicki, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Kraków 2012. ISBN 978-83-7271-747-4
- ↑ Romuald Oramus, Katedra. Z nieba i z ziemi. Malarstwo, red. R. Oramus; katalog wystawy Muzeum Archidiecezjalne w Krakowie, Uniwersytet Pedagogiczny, Kraków 2016. ISBN 978-83-7271-997-3
- ↑ Pamięć o Czapskim. Romuald Oramus, malarstwo, katalog wystawy: Muzeum Narodowe w Krakowie. Pawilon, Józefa Czapskiego, Kraków 2017. ISBN 978-83-914634-4-4
- ↑ S. Stankiewicz, Katedralne porządki neum. Wystawa Romualda Oramusa. [w] Rzecz(nie)pospolita polskie malarstwo historyczne. Cykl wystaw w Galerii Otwarta Pracownia w 2019 roku. Moja Ojczyzna. 09.39 Wojna. Abstrakcja. Katedra. Stowarzyszenie Artystyczne Otwarta Pracownia, Kraków 2019. ISBN 978-83-89280-33-6
- ↑ Romuald Oramus, "Katedra", 29.11.2019 [online], Otwarta Pracownia, 29 listopada 2019 [dostęp 2023-05-30] (pol.).
- ↑ Bibliothèque Polonaise à Paris [online], bibliotheque-polonaise-paris-shlp.fr [dostęp 2023-05-30] .
- ↑ „W nurcie czasu” - Romualda Oramusa [online], radiokrakow.pl [dostęp 2023-05-30] (pol.).
- ↑ Wernisaż wystawy "W nurcie czasu. Romuald Oramus: malarstwo i grafika z lat 1981–2021". [dostęp 2023-05-30].
- ↑ Renowned Artist Romuald Oramus to Exhibit at UST [online], Renowned Artist Romuald Oramus to Exhibit at UST [dostęp 2023-05-30] (ang.).
- ↑ Dotyk..., katalog wystawy, red. Z. Bajek, Kraków 1991
- ↑ Portret ironiczny, katalog wystawy, red. J. Feikiel. Kraków 1993. ISBN 839-0682-59-1
- ↑ Ars Exotica, katalog wystawy...red, E. Dzikowska, W. Wierzchowska, Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 1994. ISBN 837-100112-6
- ↑ Abstrakce.PL. Abstrakcja w malarstwie polskim 1945–2017; katalog wystawy, Muzeum Sztuki w Ołomuńcu, Ołomuniec, Czechy 2018. ISBN 978-80-88103-35-6
- ↑ Wykraczanie poza ustalone ramy. „Abstrakce.PL” w Muzeum Sztuki w Ołomuńcu [online], SZUM, 27 lipca 2018 [dostęp 2023-05-30] (pol.).
- ↑ Otwarcie wystawy „Oblicza Polski – oblicza Polaków” [online] .
- ↑ Sztuka wobec metafizyki. Postawy i strategie lat 2000–2020 | Oramus Romuald [online] [dostęp 2023-05-30] (pol.).