Ronald Langacker

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ronald W. Langacker (ur. 27 grudnia 1942) – amerykański językoznawca, profesor Uniwersytetu Kalifornijskiego w San Diego w USA. Znany najbardziej jako współtwórca językoznawstwa kognitywnego i twórca gramatyki kognitywnej.

W roku 1966 otrzymał tytuł doktorski, w latach 1996–2003 wykładał językoznawstwo na Uniwersytecie Kalifornijskim.

Langacker przedstawił główne założenia swojej teorii gramatyki kognitywnej w dwutomowym dziele Foundations of Cognitive Grammar, od którego bierze swój początek językoznawstwo kognitywne. Zgodnie z tymi założeniami, każdy język, którym posługuje się człowiek, składa się wyłącznie z jednostek semantycznych, fonologicznych i symbolicznych (te ostatnie są złożeniem dwóch pierwszych). Zdaniem Langackera struktury językowe są wynikiem działania procesów kognitywnych, czego dowodem są owoce badań psychologii gestaltu.

W 2003 roku Uniwersytet Łódzki przyznał mu tytuł doktora honoris causa, a w 2019 zrobił to UMCS[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Doktorzy honoris causa UŁ. [dostęp 2011-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 grudnia 2010)].
  2. Tytuł doktora honoris causa dla prof. Ronalda W. Langackera - Maj - 2019 - Aktualności - Strona główna UMCS [online], www.umcs.pl [dostęp 2019-05-08] (pol.).