Przejdź do zawartości

Rozella tasmańska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rozella tasmańska
Platycercus caledonicus[1]
(J. F. Gmelin, 1788)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

papugowe

Rodzina

papugi wschodnie

Podrodzina

damy

Plemię

Platycercini

Rodzaj

Platycercus

Gatunek

rozella tasmańska

Synonimy
  • Psittacus caledonicus J. F. Gmelin, 1788[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Rozella tasmańska[4] (Platycercus caledonicus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny papug wschodnich (Psittaculidae). Występuje wyłącznie na wyspach na południe od Australii – na Tasmanii oraz wyspach w Cieśninie Bassa. Tylko nieliczne osobniki trzymane są w niewoli.

Systematyka

Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) wyróżnia dwa podgatunki P. caledonicus[5]:

Niektórzy autorzy uznają rozellę tasmańską za gatunek monotypowy[2][6].

Morfologia

Długość ciała około 37 cm, masa ciała 127–142 g[6].

Samica jest mniejsza od samca i ma biały pasek pod skrzydłem; ma również mniejszy dziób.

Ekologia i zachowanie

Można ją spotkać na wysokości do 1500 m n.p.m. w różnych typach siedlisk: nizinnych lasach eukaliptusowych, lasach deszczowych, górskich i nadrzecznych, w zaroślach, sadach, ogrodach i na terenach wykarczowanych[6]. Jest ptakiem osiadłym[7].

W środowisku naturalnym tworzą praktycznie nierozerwalne pary. W czasie sezonu lęgowego ukrywają się i są płochliwe. Gniazdo w dziupli lub innym zagłębieniu w drzewie[7]. W zniesieniu 4–5 jaj o wymiarach 30,5 × 24,5 mm[6]. Inkubacja w niewoli trwa około 20 dni, a młode są w pełni opierzone po około 5 tygodniach od wyklucia[6].

Dieta tych ptaków składa się głównie z nasion krzewów i traw, oraz różnych owadów.

Status

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje rozellę tasmańską za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Trend liczebności populacji uznaje się za spadkowy[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Platycercus caledonicus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Green Rosella (Platycercus caledonicus). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2020-10-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)]. (ang.).
  3. a b Platycercus caledonicus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Platycercini Selby, 1836 (wersja: 2020-07-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-10-19].
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Parrots, cockatoos. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-10-19]. (ang.).
  6. a b c d e Green Rosella (Platycercus caledonicus). [w:] Parrot Encyclopedia [on-line]. World Parrot Trust. [dostęp 2020-10-19]. (ang.).
  7. a b Green Rosella. BirdLife Australia. [dostęp 2020-10-19]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]