Ryōko Fuda
| Państwo | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
25 października 1986 | |||||||||||||||
| Gra |
praworęczna, oburęczny backhand | |||||||||||||||
| Status profesjonalny |
Grudzień 2003 | |||||||||||||||
| Zakończenie kariery |
aktywna | |||||||||||||||
| Trener |
Eiji Takeuchi | |||||||||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||||||||
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 4 ITF | |||||||||||||||
| Najwyżej w rankingu |
143 (30 stycznia 2006) | |||||||||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||||||||
| Wygrane turnieje |
0 WTA 7 ITF | |||||||||||||||
| Najwyżej w rankingu |
144 (2 lutego 2006) | |||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Ryōko Fuda (jap. 不田涼子 Fuda Ryōko; ur. 25 października 1986 w Kobe) - japońska tenisistka.
Swój debiut w rozgrywkach tenisowych rozpoczęła w wieku piętnastu lat, w listopadzie 2001 roku, biorąc udział w turnieju ITF w Kōfu. Wystąpiła tam z dziką kartą w kwalifikacjach, które wygrała i potem w turnieju głównym dotarła do drugiej rundy. W 2003 r. doszła do po raz pierwszy w karierze do finału turnieju w Tokio i od razu go wygrała, pokonując w finale rodaczkę Maki Arai. W sumie wygrała cztery turnieje w grze singlowej i siedem w grze deblowej rangi ITF.
W 2003 r. zagrała też po raz pierwszy w kwalifikacjach do turnieju WTA w Tokio, ale odpadła w drugiej rundzie i nie zagrała w fazie głównej. Sztuka ta udała jej się na turnieju Pattaya Women's Open, gdzie wygrała kwalifikacje i zagrała w turnieju głównym. Udział swój zakończyła na pierwszej rundzie, ponieważ Chorwatka Silvija Talaja okazała się od niej lepsza.
W 2005 r. spróbowała swych sił w eliminacjach do turniejów wielkoszlemowych, w Wimbledonie i US Open, ale w obu wypadkach przegrała w pierwszej rundzie. W następnym roku poszło jej znacznie lepiej i w kwalifikacjach do Australian Open i US Open dotarła do trzeciej rundy. Po drodze pokonała takie zawodniczki jak: Vanessa Henke, Maria Fernanda Alves, Sabine Klaschka i Kira Nagy. W 2008 r. wygrała swój pierwszy mecz w turnieju głównym WTA, w Tokio, pokonując w pierwszej rundzie Pauline Parmentier.
Najwyższy ranking w singlu, miejsce 143, osiągnęła w styczniu 2006 roku.
Wygrane turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]
| Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 26/10/2003 |  Tokio
|
ITF | 10 000 | twarda | Maki Arai
|
5:7, 6:3, 6:3 |
| 2. | 01/05/2005 | Hamanako
|
ITF | 25 000 | dywanowa |  Casey Dellacqua
|
4:1 krecz |
| 3. | 28/05/2005 |  Phuket
|
ITF | 25 000 | twarda | Montinee Tangphong
|
6:1, 6:4 |
| 4. | 27/11/2005 | Mount Gambier
|
ITF | 25 000 | twarda |  Anastasija Rodionowa
|
6:2, 6:3 |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2018-08-21] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2018-08-21] (ang.).