Ryūk
| Postać z Death Note | |
 cosplay Ryūka | |
| Pierwsze wystąpienie |
rozdz. 1: Nuda |
|---|---|
| Ostatnie wystąpienie |
rozdz. 108: Koniec |
| Twórca | |
| Grany przez |
Kōtarō Yoshidal (musical) |
| Dubbing |
Nakamura Shidō (japońskie anime oraz film), Jun Fukushima (japoński serial telewizyjny), Brian Drummond (japoński dubbing anime oraz filmu), Willem Dafoe (amerykański film z 2017) |
Ryūk (jap. リューク Ryūku) – fikcyjna postać z serii Death Note, autorstwa Tsugumiego Ōby i Takeshiego Obaty. Ryūk jest znudzonym shinigami (japońskim bogiem śmierci), który upuszcza na Ziemię Notatnik Śmierci[1]. Jest to przedmiot, który pozwala zabić każdego, o ile użytkownik zna jego imię oraz twarz[2]. Notes trafia do Tokio, gdzie podnosi go Light Yagami[1], uzdolniony intelektualnie[2] licealista, który próbuje grać rolę boga i wykorzystywać go do oczyszczenia świata ze zła[3].
W anime głos Ryūkowi udziela Nakamura Shidō (w wersji japońskiej) oraz Brian Drummond (w wersji angielskiej). W musicalu głos podłożył mu Kōtarō Yoshida. W filmie z 2017 głosu udzielił mu Willem Dafoe[4].
Opis postaci[edytuj | edytuj kod]
Ryūk jest shinigamim towarzyszącym Lightowi Yagamiemu. Z nudów upuszcza swój Notes Śmierci w świecie ludzi[5]. Zapisuje w notesie imiona i nazwiska mających umrzeć, dzięki czemu zyskuje dodatkowe lata życia, które by zmarłym pozostały. Widzi datę śmierci i prawdziwe nazwisko każdego człowieka dzięki oczom shinigami[6]. Widzą go i słyszą tylko ci śmiertelnicy, którzy dotknęli jego notesu. Ryūk jest znudzony, spędza całe dnie nad portalem do świata śmiertelników, podglądając ludzi[5]. Uwielbia jabłka ze świata ludzi, które są dla niego jak narkotyk[7]. W sprawie Kiry stara się być neutralny i tylko biernie obserwuje bieg wydarzeń[5]. Mimo tego, czasem Lightowi udaje się nim manipulować, wykorzystując jego słabość do jabłek. Kiedy ciężko ranny Light ucieka przed policją, Ryūk zapisuje jego imię w swoim Notesie, tak jak się z nim na początku umówił[8].
Odbiór[edytuj | edytuj kod]
Tsugumi Ōba, jeden z twórców Death Note, powiedział, że Ryūk jest jego ulubionym shinigami[9]. Chwaląc dzieło Obaty, Zac Bertschy z Anime News Network wyróżnił Ryūka jako główny przykład; opisując go jako groteskową, potężną bestię, taką rzecz, o której większość ludzi zapewne pomyślałaby, gdy zostanie poproszona o wyobrażenie sobie, jak wyglądałoby ponure widmo śmierci[10]. W krytycznej polskiej recenzji dotyczącej serialu anime Notatnik śmierci przy okazji omawiania nadmiernie jednowymiarowo dobrych i złych postaci serialu shinigami Ryūk (oraz L) zostali uznani za ratujących sytuację[2].
Postać została wykorzystana jako motyw stylistyczny do produkcji licznych figurek, zabawek, gier[11][12][13] oraz zegarków[3]. Ryūk został wykorzystany jako jeden z przykładów w pracy Jolyona Thomasa, dotyczącej możliwego wpływu apokaliptycznych opowieści charakterystycznych dla mangi na członków sekty Aum Shinrikyō, którzy dokonali zamachu terrorystycznego za pomocą sarinu w tokijskim metrze, oraz wpływu tego wydarzenia na rozwój mangi powstałej po 1995 roku[14].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Tsugumi Ōba, Takeshiego Obata, Death Note - 1, 2007, ISBN 978-83-7471-087-9.
- ↑ a b c JJ, Notatnik Śmierci (recenzja anime), „Tanuki”, 10 (289), 2008, ISSN 1898-8296 [zarchiwizowane z adresu 2012-07-08].
- ↑ a b Huck Talwar, Just in Time for Summer: Naruto & Ryuk Collectible Analog Watches ComicWow! Review [online], ComicWow!TV, 2017 [dostęp 2018-11-08] [zarchiwizowane z adresu 2018-11-08].
- ↑ Death Note (2017). [dostęp 2018-11-06].
- ↑ a b c Tsugumi Ōba, Takeshi Obata: Death Note: How to read 13. s. 42.
- ↑ Torihiki. Death Note. NTV. Odcinek 3.
- ↑ Mesen. Death Note. NTV. Odcinek 8.
- ↑ T. Ōba. Death Note. „Shūkan Shōnen Jump”. rozdz. 107.
- ↑ Death Note: How to Read 13, VIZ Media, s. 190.
- ↑ Death Note GN 1, „Anime News Network” [dostęp 2018-11-05] (ang.).
- ↑ Sólrún Péturdóttir, Death Note: Season 1 Ryuk Action Figure by Jun Planning: Toys & Games [online], Pinterest [dostęp 2018-11-08].
- ↑ Top 10 most popular Death Note action brands [online], Google, 2018 [dostęp 2018-11-08] [zarchiwizowane z adresu 2018-11-08].
- ↑ ワイズボックス-フィぎゅっと！デスノート-リューク [online], Amazon [zarchiwizowane z adresu 2018-11-08].
- ↑ Jolyon Baraka Thomas, Horrific “Cults” and Comic Religion Manga after Aum, „Japanese Journal of Religious Studies”, 39 (1), 2012, s. 127-151, DOI: 10.2307/41495892, ISSN 0304-1042, JSTOR: 41495892.