Ryszard Sorokosz

Ryszard Sorokosz
	generał dywizji
Data i miejsce urodzenia	27 marca 1956 ; Świętajno, Polska
	Przebieg służby
Lata służby	1975–2012
Siły zbrojne	Siły Zbrojne PRL; Siły Zbrojne RP
Jednostki	68 pcz, 1 pcz, 100 pz, 14 BZ; 9 BKPanc, 16 DZ; PKW Irak, MND C-S;Dowództwo Wojsk Ladowych, MNC NE
Stanowiska	d-ca 14 BZ, d-ca 9 BKPanc, d-ca 16 DZ,Szef Szkolenia Wojsk Ladowych, z-ca d-cy MNC NE
Główne wojny i bitwy	Stabilizacja Iraku
Późniejsza praca	dyr. departamentu w UM Elbląg,Pełnomocnik Prezydenta ds Kombatantów i Współpracy z Wojskiem
	Odznaczenia

Ryszard Sorokosz (ur. 27 marca 1956 w Świętajnie na Podlasiu) – generał dywizji Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1975-1979 był podchorążym Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Pancernych im. Stefana Czarnieckiego w Poznaniu. Zawodową służbę wojskową rozpoczął od stanowiska dowódcy plutonu, a następnie kompanii i batalionu w 68 pułku czołgów średnich w Budowie. W latach 1985–1988 był słuchaczem Akademii Wojsk Pancernych im. marszałka Rodiona Malinowskiego w Moskwie. Po ukończeniu studiów i uzyskaniu tytułu oficera dyplomowanego, zajmował kolejno stanowiska: szefa sztabu 1 Warszawskiego pułku czołgów średnich im. Bohaterów Westerplatte w Elblągu (1988–1989), szefa sztabu 100 pułku zmechanizowanego im. Bohaterów Westerplatte w Elblągu (1989–1991), dowódcy 100 pułku zmechanizowanego w Elblągu (1991–1994), dowódcy 14 Brygady Zmechanizowanej w Elblągu (1994–1995) i dowódcy 9 Brygady Kawalerii Pancernej w Braniewie (1995–1999). W 1999 roku został wyznaczony na stanowisko szefa sztabu 15 Warmińsko-Mazurskiej Dywizji Zmechanizowanej im. Króla Władysława Jagiełły w Olsztynie, a po jej rozformowaniu w 2000 roku, szefa sztabu 16 Pomorskiej Dywizji Zmechanizowanej im. Króla Kazimierza Jagiellończyka w Elblągu. W lipcu 2001 roku, po ukończeniu Podyplomowych Studiów Operacyjno-Strategicznych w Akademii Obrony Narodowej w Rembertowie objął stanowisko szefa Oddziału Planowania Operacyjnego w Zarządzie Planowania Operacyjnego Generalnego Zarządu Operacyjnego P-3 Sztabu Generalnego WP. W lutym 2002 roku został zastępcą szefa Zarządu Planowania Operacyjnego Generalnego Zarządu Operacyjnego P-3 Sztabu Generalnego WP.

15 sierpnia 2002 roku Prezydent RP, Aleksander Kwaśniewski wręczył mu nominację na generała brygady, a 20 sierpnia 2002 roku objął stanowisko zastępcy dowódcy 16 Pomorskiej Dywizji Zmechanizowanej im. Króla Kazimierza Jagiellończyka w Elblągu.

15 sierpnia 2005 roku Prezydent RP, Aleksander Kwaśniewski wręczył mu nominację na generała dywizji, a następnego dnia objął dowództwo nad tym związkiem taktycznym.

Generał Sorokosz był również zastępcą dowódcy III zmiany Polskiego Kontyngentu Wojskowego (sierpień 2004 – luty 2005) działającego w ramach misji stabilizacyjnej w Republice Iraku. Odpowiadał tam m.in. za przygotowanie infrastruktury i nowej bazy Echo w Ab Diwaniji w związku z likwidacją dotychczasowej bazy Alfa w Babilonie. W wyniku obrony dysertacji doktorskiej nt.: Ochrona środowiska w działalności Sił Zbrojnych RP, uzyskał stopień naukowy doktora.

W latach 2007–2009 był Szefem Szkolenia Wojsk Lądowych a w latach 2010–2012 pełnił funkcję zastępcy dowódcy Wielonarodowego Korpusu Północno-Wschodniego w Szczecinie.

Od listopada 2012 był dyrektorem Departamentu Bezpieczeństwa, Zarządzania Kryzysowego i Ochrony Informacji Niejawnych Urzędu Miejskiego w Elblągu. Obecnie pełni obowiązki Pełnomocnika Prezydenta ds Kombatantów i Współpracy z Wojskiem. W 2013 r. założył Elbląskie Stowarzyszenie Generałów i Oficerów Starszych Wojska Polskiego, którego w chwili obecnej jest Prezesem.

Awanse[edytuj | edytuj kod]

generał brygady – 2002^[1]
generał dywizji – 2005^[2]

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 2003^[3]
Złoty Krzyż Zasługi – 1995^[4]
Gwiazda Iraku – 2011^[5]
Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
Srebrny Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
Brązowy Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
Medal Pamiątkowy Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe w Iraku
Odznaka honorowa "Husarz Polski" (nr 8) – 2005^[6]^[7]
Krzyż Honoru Bundeswehry w Złocie – Niemcy, 2012^[8]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Mariusz Jędrzejko, Mariusz Lesław Krogulski, Marek Paszkowski, Generałowie i admirałowie III Rzeczypospolitej (1989-2002), Wydawnictwo "Von Borowiecky", Warszawa 2002, s. 284 (z fotografią)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

gen. dyw. Ryszard Sorokosz – zdjęcie z www.umelblag.pl^[9]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ M.P. z 2002 r. nr 37, poz. 584 – pkt 19.
↑ M.P. z 2005 r. nr 51, poz. 697 – pkt 13.
↑ M.P. z 2004 r. nr 10, poz. 152 – pkt 36.
↑ M.P. z 1995 r. nr 59, poz. 656 – pkt 86.
↑ Tomasz Szulejko: Wojska Lądowe: kolejne wyzwania. polska-zbrojna.pl, 20 stycznia 2011. [dostęp 2011-01-20].
↑ Obchody Święta Wojsk Lądowych. wojsko-polskie.pl, 29 września 2005. [dostęp 2013-07-03].
↑ Dowództwo Wojsk Lądowych (15-lecie). army.mil.pl, 12 września 2012. s. 79. [dostęp 2013-07-03].
↑ Farewell to General Sorokosz. mncne.pl, 31 stycznia 2012. [dostęp 2012-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 lutego 2013)]. (ang.).
↑ galeria. www.umelblag.pl, 4 marca 2005. [dostęp 2010-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (18 marca 2005)].

[1] M.P. z 2002 r. nr 37, poz. 584 – pkt 19.

[2] M.P. z 2005 r. nr 51, poz. 697 – pkt 13.

[3] M.P. z 2004 r. nr 10, poz. 152 – pkt 36.

[4] M.P. z 1995 r. nr 59, poz. 656 – pkt 86.

[5] Tomasz Szulejko: Wojska Lądowe: kolejne wyzwania. polska-zbrojna.pl, 20 stycznia 2011. [dostęp 2011-01-20].

[6] Obchody Święta Wojsk Lądowych. wojsko-polskie.pl, 29 września 2005. [dostęp 2013-07-03].

[7] Dowództwo Wojsk Lądowych (15-lecie). army.mil.pl, 12 września 2012. s. 79. [dostęp 2013-07-03].

[8] Farewell to General Sorokosz. mncne.pl, 31 stycznia 2012. [dostęp 2012-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 lutego 2013)]. (ang.).

[9] ria. www.umelblag.pl, 4 marca 2005. [dostęp 2010-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (18 marca 2005)].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]