SMS Viper (1896)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
SMS Viper (SM Tb 17)
Ilustracja
„Viper” przed 1910 r.
Klasa

torpedowiec

Historia
Stocznia

Yarrow, Londyn

Położenie stępki

1895

Wodowanie

styczeń 1896

 K.u.K. Kriegsmarine
Nazwa

„Viper” → 17 (od 1910)

Wejście do służby

październik 1896

Wycofanie ze służby

1 listopada 1918

Los okrętu

złomowany 1920

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

standardowa: 107 ton
pełna: 126 t

Długość

45 metra na KLW
44,8 m między pionami

Szerokość

4,5 m

Zanurzenie

2,4 m

Napęd
1 maszyna parowa potrójnego rozprężania
2 kotły Yarrow
moc 2000 KM
1 śruba
Prędkość

24 węzły

Uzbrojenie
2 działka kal. 47 mm (2 x I)
Wyrzutnie torpedowe

3 x 450 mm (3 x I)

Załoga

21

SMS Viper (SM Tb 17)austro-węgierski torpedowiec z końca XIX wieku i okresu I wojny światowej. Okręt został zwodowany w styczniu 1896 roku w brytyjskiej stoczni Yarrow w Londynie, a do służby w Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine wszedł w październiku tego roku. W 1910 roku nazwę jednostki zmieniono na oznaczenie numeryczne 17. W wyniku podziału floty po upadku Austro-Węgier jednostkę przyznano Francji, gdzie została złomowana w 1920 roku.

Projekt i budowa[edytuj | edytuj kod]

SMS[a] „Viper” był przybrzeżnym torpedowcem, zamówionym w Wielkiej Brytanii w latach 90. XIX wieku.

Okręt zbudowany został w stoczni Yarrow w Londynie[1][2]. Stępkę torpedowca położono w 1895 roku[3], został zwodowany w styczniu 1896 roku[2][3][b], a do służby w Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine przyjęto go w październiku tego roku[3].

Dane taktyczno-techniczne[edytuj | edytuj kod]

Okręt był niewielkim, przybrzeżnym torpedowcem[1]. Długość na konstrukcyjnej linii wodnej wynosiła 45 metrów (44,8 metra między pionami), szerokość 4,5 metra i zanurzenie 2,4 metra[1][4]. Wyporność standardowa wynosiła 107 ton, zaś pełna 126 ton[1][5][c]. Okręt napędzany był przez maszynę parową potrójnego rozprężania o projektowanej mocy 1800 KM (maksymalnej 2000 KM), do której parę dostarczały dwa kotły Yarrow[1][d]. Jednośrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 24 węzły[1]. Jednostka zabierała zapas 30 ton węgla[4].

Okręt wyposażony był w trzy pojedyncze wyrzutnie torped kalibru 450 mm umieszczone na pokładzie[1][2]. Uzbrojenie artyleryjskie stanowiły dwa pojedyncze działka pokładowe kal. 47 mm L/33 Hotchkiss[1][4].

Załoga okrętu składała się z 21 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][2].

Służba[edytuj | edytuj kod]

W 1910 roku na podstawie zarządzenia o normalizacji nazw „Viper” utracił swą nazwę, zastąpioną numerem 17[4]. Z powodu rozpadu monarchii habsburskiej 1 listopada 1918 roku na jednostce opuszczono po raz ostatni banderę KuKK[6]. W wyniku podziału floty austro-węgierskiej okręt został przyznany Francji[2][7]. Jednostka została złomowana w 1920 roku[3].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. SMS – Seiner Majestät Schiff – Okręt Jego Mości.
  2. Według Navypedii okręt zwodowano 16 grudnia 1895 roku[4].
  3. Według Conway’s All The World’s Fighting Ships 1860-1905 i Navypedii wyporność wynosiła 124 tony[2][4].
  4. Według Conway’s All The World’s Fighting Ships 1860-1905 i Navypedii moc maszyn wynosiła 1900 KM, a okręt osiągał prędkość 25 węzłów[2][4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i René Greger: Austro-Hungarian Warships of World War I. London: 1976, s. 50.
  2. a b c d e f g Roger Chesneau, Eugene Kolesnik: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1860-1905. London: 1979, s. 280.
  3. a b c d René Greger: Austro-Hungarian Warships of World War I. London: 1976, s. 53.
  4. a b c d e f g Ivan Gogin: VIPER torpedo boat (1896). Navypedia. [dostęp 2017-10-10]. (ang.).
  5. J. Gozdawa-Gołębiowski, T. Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: 1994, s. 528.
  6. Robert Rochowicz. Losy okrętów floty Austro-Węgier po 30 października 1918 roku. „Morza, Statki i Okręty”. Nr 4-5/2003 (41). s. 43. 
  7. Robert Rochowicz. Losy okrętów floty Austro-Węgier po 30 października 1918 roku. „Morza, Statki i Okręty”. Nr 4-5/2003 (41). s. 47. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Roger Chesneau, Eugene Kolesnik: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1860-1905. London: Conway Maritime Press, 1979. ISBN 978-0-85177-133-5. (ang.).
  • Ivan Gogin: VIPER torpedo boat (1896). Navypedia. [dostęp 2017-10-10]. (ang.).
  • Jan Gozdawa-Gołębiowski, Tadeusz Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: Lampart, 1994. ISBN 83-902554-2-1.
  • René Greger: Austro-Hungarian Warships of World War I. London: Ian Allan Ltd., 1976. ISBN 0-7110-0623-7. (ang.).
  • Robert Rochowicz. Losy okrętów floty Austro-Węgier po 30 października 1918 roku. „Morza, Statki i Okręty”. Nr 4-5/2003 (41). ISSN 1426-529X. 

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]