SS Universe Apollo
| Bandera | |
|---|---|
| Numer IMO |
5373531 |
| Właściciel |
Universe Tankships |
| Armator |
Idemitsu Kosan, Ltd. (1979 złomowany) |
| Dane podstawowe | |
| Typ | |
| Materiał |
stal |
| Historia | |
| Stocznia |
National Bulk Carriers, Kure |
| Data wodowania | |
| Data oddania do eksploatacji |
16 lutego 1959 |
| Data wycofania ze służby |
kwiecień 1977 |
| Dane techniczne | |
| Nośność (DWT) |
104 520 |
| Długość całkowita (L) |
289,5 m |
| Szerokość (B) |
41,3 m |
| Zanurzenie (D) |
15,47 m |
| Napęd mechaniczny | |
| Moc silnika |
27 500 KM |
| Liczba śrub napędowych |
1 |
| Prędkość maks. |
15,5 w. |
SS Universe Apollo – nieistniejący już statek morski, zbiornikowiec, pływający w latach 60. i 70. XX w. Pierwszy w historii tankowiec o nośności przekraczającej 100 tysięcy ton[1][2] i jako taki określany jako „supertankowiec”[3].
Historia statku[edytuj | edytuj kod]
Jednym z powodów budowy tak dużego tankowca było wydłużenie linii transportowych po praktycznym zamknięciu Kanału Sueskiego w 1956 roku, co wymusiło budowę większych statków, by utrzymać względnie niskie ceny transportu[1]. Pierwszym zamówionym tankowcem o nośności powyżej 100 tys. ton był zamówiony w USA „Manhattan”, ale strajk stoczniowców opóźnił jego budowę i został ukończony dopiero w 1962 roku[4]. „Universe Apollo” został zbudowany dla Universe Tankships w stoczni National Bulk Carriers w Kure w Japonii w 1958 roku. Został ukończony w zaledwie siedem miesięcy i wszedł do służby 16 lutego 1959 roku Czarterowany przez Idemitsu Kosan, Ltd. pływał po ropę naftową na linii do Zatoki Perskiej[5]. Zakończył służbę w Pireusie w Grecji w kwietniu 1977 roku; złomowany w stoczni złomowej w Kaohsiungu na Tajwanie jesienią roku 1979[4][2].
Charakterystyka techniczna[edytuj | edytuj kod]
„Universe Apollo” miał długość 289,5 m (949' 9"), szerokość 41,3 m (135' 5") i zanurzenie 15,47 m (50' 9"). Jego nośność wynosiła 114 356 DWT (inne źródła: 104 520 DWT[2]), a pojemność rejestrowa brutto 72 132 GRT. Był napędzany przez dwie turbiny parowe General Electric o mocy 27 500 KM napędzające jedną śrubę, zapewniające mu prędkość marszową około 15,5 węzła[6]. Na próbach w stanie częściowo załadowanym osiągnął prędkość 17,52 węzła[7]. Miał podłużne grodzie dzielące przestrzeń ładunkową na cztery sekcje. W każdej z dwóch środkowych sekcji znajdowało się po 16 zbiorników o wymiarach 40 × 40 stóp i głębokości 67 stóp. Sekcje boczne miały po osiem zbiorników. Dzięki czterem pompom ładunkowym napędzanym turbinami parowymi czas rozładunku pełnego statku wynosił około 30 godzin[2].
Jego siostrzana jednostka, SS „Universe Daphne”, zwodowana w 1960 roku, miała podobne parametry. W 1962 roku, wraz ze zmianami w międzynarodowych przepisach dla zbiornikowców, obie jednostki otrzymały głębszą linię wodną ładunkową, a ich tonaż został zwiększony do ponad 124 000 ton[4][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Gardiner 1994 ↓, s. 11.
- ↑ a b c d e A. Davis Whittaker, Jr: S.S. Universe Apollo Class Ships. [w:] National Bulk Carriers Ships [on-line]. 2005-02-21. [dostęp 2022-05-07]. (ang.).
- ↑ Gardiner 1994 ↓, s. 199.
- ↑ a b c Gardiner 1994 ↓, s. 71.
- ↑ Największy zbiornikowiec świata, [w:] „Poznaj Świat” R. IX, nr 1 (98), styczeń 1961, s. 41.
- ↑ Gardiner 1994 ↓, s. 80.
- ↑ Według strony shipspotting [1].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Robert Gardiner: The Golden age of shipping: the classic merchant ship 1900-1960. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1994. ISBN 1-55750-339-7.