STS-66

	STS-66
	STS-66
	Dane misji
Indeks COSPAR	1994-073A
Zaangażowani	NASA
Oznaczenie kodowe	STS-66
	Pojazd
Wahadłowiec	Atlantis
	Załoga
	; Od lewej: Jean-François Clervoy, Scott Parazynski, Curtis Brown, Joseph Tanner, Donald McMonagle, Ellen Ochoa
Dowódca	Donald McMonagle
	Start
Miejsce startu	Stany Zjednoczone, KSC, LC39-B
Początek misji	3 listopada 1994 16:59:43 UTC
	Orbita okołoziemska
Apogeum	310 km
Perygeum	296 km
Okres orbitalny	90,6 min
Inklinacja orbity	57°
	Lądowanie
Miejsce lądowania	EAFB, Pas startowy 22
Lądowanie	14 listopada 1994 15:33:45 UTC
Czas trwania misji	10 dni, 22 godz, 34 min, 2 sek
Przebyta odległość	7 330 226 km
Liczba okrążeń Ziemi	174
	Program lotów wahadłowców
	Multimedia w Wikimedia Commons

STS-66 (ang. Space Transportation System) – trzynasta misja wahadłowca kosmicznego Atlantis i sześćdziesiąta szósta programu lotów wahadłowców.

Załoga[edytuj | edytuj kod]

źródło^[2]^[3]

Donald McMonagle (3)*, dowódca (CDR)
Curtis Brown (2), pilot (PLT)
Ellen Ochoa (2), dowódca ładunku (MS1)
Scott Parazynski, M.D. (1), specjalista misji (MS4)
Joseph Tanner (1), specjalista misji (MS2)
Jean-François Clervoy (1), specjalista misji (MS3) (ESA, Francja)

*(liczba w nawiasie oznacza liczbę lotów odbytych przez każdego z astronautów)

Parametry misji[edytuj | edytuj kod]

Masa:
- startowa orbitera: - kg ?
- lądującego orbitera: - kg ?
- ładunku: 10 544 kg^[1]
Perygeum: 296 km^[4]
Apogeum: 310 km^[4]
Inklinacja: 57°^[4]
Okres orbitalny: 90,6 min^[4]

Cel misji[edytuj | edytuj kod]

Specyficzny typ misji promów to loty, w których z ładowni wahadłowca wypuszczano satelitę, by pod koniec misji ponownie go złapać i przywieźć na Ziemię. W ten sposób realizowano badania naukowe, wymagające oddalenia się od promu. Jego obecność mogła negatywnie wpływać na wyniki badań. Tego typu ładunki określano mianem free-flyer (swobodnie latający)^[5].
Był to lot poświęcony badaniom atmosfery ziemskiej przy pomocy zestawu aparatury ATLAS-03 (Atmospheric Laboratory of Applications and Science). Ponadto umieszczono na orbicie, a po ośmiu dniach misji przechwycono satelitę CRISTA-SPAS również służącego do badań atmosfery^[1]^[3]. Satelita CRISTA-SPAS (Cryogenic Infrared Spectometers & Telescopes for the Atmosphere) to platforma służąca do badań naukowych. Do jej wypuszczenia i złapania wystarczył manipulator wahadłowca. Spacery kosmiczne nie były już konieczne^[5].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d Mark Wade: STS-66 (ang.). W: Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2017-07-25].
↑ Robert Godwin: Space Shuttle. Warszawa: Prószyński Media Sp. z o.o., 2011, s. 71, seria: Historia podboju Kosmosu. ISBN 978-83-7648-973-5.
↑ ^a ^b Tomáš Přibyl: Dzień, w którym nie wróciła COLUMBIA. Bielsko-Biała: Wydawnictwo >DEBIT<, 2003, s. 169. ISBN 83-7167-224-1.
↑ ^a ^b ^c ^d STS 66 (ang.). W: NSSDCA Master Catalog [on-line]. NASA. [dostęp 2014-06-12].
↑ ^a ^b Misje free-flyer. T. 108. Poznań: Amermedia Sp. z o.o., 2014, s. 21, seria: Kosmos. Tajemnice Wszechświata. Encyklopedia Astronomii i Astronautyki. ISBN 978-83-252-2324-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

podsumowanie misji STS-66 na stronie KSC (ang.)
Mark Wade: STS-66 (ang.). W: Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2017-07-25].
Spaceflight mission report: STS-66 (ang.). Spacefacts. [dostęp 2017-07-25].

[astronautica-1] Mark Wade: STS-66 (ang.). W: Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2017-07-25].

[robert-2] Robert Godwin: Space Shuttle. Warszawa: Prószyński Media Sp. z o.o., 2011, s. 71, seria: Historia podboju Kosmosu. ISBN 978-83-7648-973-5.

[tomas-3] Tomáš Přibyl: Dzień, w którym nie wróciła COLUMBIA. Bielsko-Biała: Wydawnictwo >DEBIT<, 2003, s. 169. ISBN 83-7167-224-1.

[nssdc-4] STS 66 (ang.). W: NSSDCA Master Catalog [on-line]. NASA. [dostęp 2014-06-12].

[kosmos-5] Misje free-flyer. T. 108. Poznań: Amermedia Sp. z o.o., 2014, s. 21, seria: Kosmos. Tajemnice Wszechświata. Encyklopedia Astronomii i Astronautyki. ISBN 978-83-252-2324-3.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]