STS-51-J
| |
| Dane misji | |
| Indeks COSPAR |
1985-092A |
|---|---|
| Zaangażowani | |
| Oznaczenie kodowe |
STS-51-J |
| Pojazd | |
| Wahadłowiec | |
| Załoga | |
 L-P: Stewart, Hilmers, Bobko, Pailes, Grabe | |
| Dowódca | |
| Start | |
| Miejsce startu | |
| Początek misji |
3 października 1985 15:15:30 UTC |
| Orbita okołoziemska | |
| Apogeum |
591 km |
| Inklinacja orbity |
28,5° |
| Lądowanie | |
| Miejsce lądowania | |
| Lądowanie |
7 października 1985 17:00:08 UTC |
| Czas trwania misji |
4 dni, 1 godz, 44 min, 38 sek |
| Przebyta odległość |
2 900 000 km |
| Liczba okrążeń Ziemi |
64 |
| Program lotów wahadłowców | |
STS-51-J (ang. Space Transportation System) – pierwsza misja wahadłowca kosmicznego Atlantis, dwudziesta pierwsza programu lotów wahadłowców[1].
Załoga[edytuj | edytuj kod]
- Karol J. „Bo” Bobko (3)*, dowódca (CDR)
- Ronald Grabe (1), pilot (PLT)
- David Hilmers (1), specjalista misji (MS1)
- Robert L. Stewart (2), specjalista misji (MS2)
- William A. Pailes (1), specjalista ładunku (PS)
- *(liczba w nawiasie oznacza liczbę lotów odbytych przez każdego z astronautów)
Parametry misji[edytuj | edytuj kod]
- Masa:
- startowa orbitera: – kg ?
- lądującego orbitera: ~ 86 400 kg
- Ładunku: ~20 600 kg
- Perygeum: 476 km
- Apogeum: 486 km
- Inklinacja: 28,5°
- Okres orbitalny: 94,2 min
Misja[edytuj | edytuj kod]
Druga misja w pełni przygotowana przez Pentagon. Głównym celem było wyniesienie na orbitę dwóch wojskowych satelitów telekomunikacyjnych do łączności wojskowej, odpornych na zakłócenia zewnętrzne: USA-11 i USA-12 typu DSCS-III (Defense Satellite Communications System), wyprodukowanych przez firmę General Electric. Ich masa szacowana była na około 1000 kg. Satelity z ładowni wahadłowca przemieściły się na orbitę geostacjonarną za pomocą stopnia rakietowego IUS. Cała misja objęta była tajemnicą, jednak ogłoszono, że zakończyła się sukcesem[1].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Tomáš Přibyl: Dzień, w którym nie wróciła COLUMBIA. Bielsko-Biała: Wydawnictwo >DEBIT<, 2003, s. 161.
- ↑ Robert Godwin: Space Shuttle. Warszawa: Prószyński Media Sp. z o.o., 2011, s. 56, seria: Historia podboju Kosmosu. ISBN 978-83-7648-973-5.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- podsumowanie misji STS-51-J na stronie KSC (ang.)
- Mark Wade: STS-51-J. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2017-07-23]. (ang.).
- Spaceflight mission report: STS-51J. [w:] Spacefacts [on-line]. [dostęp 2017-07-23]. (ang.).