STS-51-J
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
|
||
 |
||
| Dane misji | ||
| Indeks COSPAR | 1985-092A | |
| Zaangażowani |  NASA |
|
| Oznaczenie kodowe | STS-51-J | |
| Pojazd | ||
| Wahadłowiec | Atlantis | |
| Załoga | ||
 L-P: Stewart, Hilmers, Bobko, Pailes, Grabe |
||
| Start | ||
| Miejsce startu | Stany Zjednoczone, KSC, LC39-A |
|
| Początek misji | 3 października 1985 15:15:30 UTC | |
| Orbita okołoziemska | ||
| Apogeum | 591 km | |
| Inklinacja orbity | 28,5° | |
| Lądowanie | ||
| Miejsce lądowania | Edwards AFB | |
| Lądowanie | 7 października 1985 17:00:08 UTC | |
| Czas trwania misji | 4 dni, 1 godz, 44 min, 38 sek | |
| Przebyta odległość | 2 900 000 km | |
| Liczba okrążeń Ziemi | 64 | |
| Program lotów wahadłowców | ||
STS-51-J (ang. Space Transportation System) – pierwsza misja wahadłowca kosmicznego Atlantis, dwudziesta pierwsza programu lotów wahadłowców[1].
Spis treści
Załoga[edytuj | edytuj kod]
- Karol J. „Bo” Bobko (3)*, dowódca (CDR)
- Ronald Grabe (1), pilot (PLT)
- David C. Hilmers (1), specjalista misji (MS1)
- Robert L. Stewart (2), specjalista misji (MS2)
- William A. Pailes (1), specjalista ładunku (PS)
- *(liczba w nawiasie oznacza liczbę lotów odbytych przez każdego z astronautów)
Parametry misji[edytuj | edytuj kod]
Odtajnione zdjęcie satelitów komunikacyjnych DSCS-III
- Masa:
- startowa orbitera: – kg ?
- lądującego orbitera: ~ 86 400 kg
- Ładunku: ~20 600 kg
- Perygeum: 476 km
- Apogeum: 486 km
- Inklinacja: 28,5°
- Okres orbitalny: 94,2 min
Misja[edytuj | edytuj kod]
Druga misja w pełni przygotowana przez Pentagon. Głównym celem było wyniesienie na orbitę dwóch wojskowych satelitów telekomunikacyjnych do łączności wojskowej, odpornych na zakłócenia zewnętrzne: USA-11 i USA-12 typu DSCS-III (Defense Satellite Communications System), wyprodukowanych przez firmę General Electric. Ich masa szacowana była na około 1000 kg. Satelity z ładowni wahadłowca przemieściły się na orbitę geostacjonarną za pomocą stopnia rakietowego IUS. Cała misja objęta była tajemnicą, jednak ogłoszono, że zakończyła się sukcesem[1].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Tomáš Přibyl: Dzień, w którym nie wróciła COLUMBIA. Bielsko-Biała: Wydawnictwo >DEBIT<, 2003, s. 161.
- ↑ Robert Godwin: Space Shuttle. Warszawa: Prószyński Media Sp. z o.o., 2011, s. 56, seria: Historia podboju Kosmosu. ISBN 978-83-7648-973-5.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- podsumowanie misji STS-51-J na stronie KSC (ang.)
- Mark Wade: STS-51-J (ang.). Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2017-07-23].
- Spaceflight mission report: STS-51J (ang.). W: Spacefacts [on-line]. [dostęp 2017-07-23].
|
|||||||||||
