Sajmiri
(Przekierowano z Saimiri)
|
||
| Saimiriinae[1] | ||
| Miller, 1912[2] | ||
 Przedstawiciel rodzaju – sajmiri rdzawogrzbieta (S. oerstedii) |
||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Gromada | ssaki | |
| Podgromada | żyworodne | |
| Infragromada | łożyskowce | |
| Rząd | naczelne | |
| Podrząd | wyższe naczelne | |
| Infrarząd | małpokształtne | |
| Rodzina | płaksowate | |
| Podrodzina | sajmiri | |
| Typ nomenklatoryczny | ||
|
Simia sciurea Linnaeus, 1758 |
||
| Synonimy | ||
|
Podrodziny:
Rodzaju: |
||
| Rodzaje | ||
Sajmiri[6] (Saimiriinae) – monotypowa podrodzina ssaków naczelnych z rodziny płaksowatych (Cebidae).
Zasięg występowania[edytuj]
Podrodzina obejmuje gatunki występujące w Ameryce Środkowej i Południowej[7].
Morfologia[edytuj]
Długość ciała 22–42 cm, ogona 33–47 cm; masa ciała samców 550–1400 g, samic 550–1200 g[7].
Systematyka[edytuj]
Etymologia[edytuj]
- Saimiri: lokalna nazwa znad Amazonki Caymiri dla sajmiri, zaadaptowana przez Buffona w 1767 roku. Być może pochodzi od brazylijskiego sai lub gai – małpa[8].
- Chrysothrix: gr. χρυσος khrusos – złoto; θριξ thrix, τριχος trikhos – włosy[9]. Gatunek typowy: Simia sciurea Linnaeus, 1758.
- Pithesciurus: gr. πιθηκος pithēkos – małpa; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758, wiewiórka[10]. Gatunek typowy: Pithesciurus saimiri Lesson, 1840 (= Simia sciurea Linnaeus, 1758).
Podział systematyczny[edytuj]
Do podrodziny należy jeden rodzaj Saimiri z następującymi gatunkami[7][6][11]:
- Saimiri oerstedii – sajmiri rdzawogrzbieta
- Saimiri cassiquiarensis – sajmiri wenezuelska – takson wyodrębniony ostatnio z S. sciureus[12]
- Saimiri macrodon – sajmiri równikowa – takson wyodrębniony ostatnio z S. sciureus[13]
- Saimiri ustus – sajmiri nagoucha
- Saimiri sciureus – sajmiri wiewiórcza
- Saimiri boliviensis – sajmiri czarnołbista
- Saimiri vanzolinii – sajmiri czarna
Przypisy
- ↑ Saimiriinae, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ G.S. Miller. List of North American land mammals in the United States National Museum, 1911. „Bulletin - United States National Museum”. 79, s. 379, 1912 (ang.).
- ↑ J.J. Kaup: Das Thierreich in seinen Hauptformen. Cz. 1. Darmstatd: Verlag von Johann Philipp Dieh, 1835, s. 50. (niem.)
- ↑ R.P. Lesson: Species des mammifères bimanes et quadrumanes; suivi d'un mémoire sur les Oryctéropes. Paris: J.B. Baillière, 1840, s. 116, 157. (fr.)
- ↑ J.J.O. Voigt: Nach der zweiten, vermehrten Ausgabe übersetzt und durch Zusätze erweitert. W: G. Cuvier: Das Thierreich, geordnet nach seiner Organisation: als Grundlage der Naturgeschichte der Thiere und Einleitung in die vergleichende Anatomie. Cz. 1: Die Säugthiere und Vögel. Leipzig: F. A. Brockhaus, 1931, s. 95. (niem.)
- ↑ a b W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński, W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 39. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.)
- ↑ a b c Rylands i in. 2013 ↓, s. 391–396.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 617.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 189.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 540.
- ↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Saimiri. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2016-11-26]
- ↑ Rylands i in. 2013 ↓, s. 392.
- ↑ Rylands i in. 2013 ↓, s. 393.
Bibliografia[edytuj]
- T.S. Palmer: Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. Waszyngton: Government Printing Office, 1904, s. 71-718, seria: North American Fauna. (ang.)
- A.B. Rylands, R.A. Mittermeier, B.M. Bezerra, F.P. Paim, H.L. Queiroz: Family Cebidae (Squirrel Monkeys and Capuchins). W: R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, D.E. Wilson: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 3: Primates. Barcelona: Lynx Edicions, 2013, s. 348–413. ISBN 978-84-96553-89-7. (ang.)
