Saksonia (region winiarski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Saksonia
Ilustracja
Winnice w Miśni
Nazwa urzędowa

Sachsen

Państwo

 Niemcy

Okoliczne regiony

Saale-Unstrut

Klimat

kontynentalny

Powierzchnia uprawiana

403 ha[1]

Dominujące odmiany

müller-thurgau, riesling, weissburgunder, gewürztraminer

Rodzaje win

białe wytrawne z niewielkim udziałem czerwonych i słodkich

Produkcja roczna

25 460 hl (2007)[1]

Saksonia – najmniejszy region winiarski w Niemczech, położony w pobliżu północnej granicy upraw, wzdłuż Łaby pomiędzy Dreznem a Miśnią (z kilkoma wyjątkami)[2][3][4][5].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

W 2007 winoroślą było obsadzonych 403 ha[1][3]. Roczna produkcja wynosiła wtedy 25 460 hl, z czego 41,7% należało do kategorii Qualitätswein mit Prädikat[1].

Widok na winnice ze szlaku pieszego w Pillnitz

Uprawy są rozdrobnione. Największym producentem wina jest spółdzielnia winiarska z Miśni, a jej dostawcy przeważnie uprawiają kilkuhektarowe winnice[6][3][7].

Najważniejsze odmiany winorośli to müller-thurgau (18,4%), a także riesling (15,2%), pinot blanc (weissburgunder), gewürztraminer i rülander (grauburgunder)[1][4]. Odmiany czerwone zajmują 19% powierzchni winnic[1].

Mała ilość opadów sprzyja koncentracji win, zwłaszcza gdy zbiory są ograniczone[6].

Przeważają wina wytrawne, ale produkuje się także wina słodkie[3]. Wina z Saksonii porównuje się z winami frankońskimi, od których odróżniają się jednak lekkością i silniejszym aromatem[3].

Znacząca część produkcji jest sprzedawana turystom zwiedzającym Saksonię oraz w miejscowych restauracjach[6].

Swoją winnicę posiada m.in. książę Georg zur Lippe, właściciel Schloss Proschwitz, z którego pochodzą nagradzane burgundy[6][3].

Gleby i klimat[edytuj | edytuj kod]

Przeważają gleby ilaste i lessowe, na skałach granitowych i pochodzenia wulkanicznego[7]. Sezon wegetacyjny jest stosunkowo krótki[7]. Klimat kontynentalny z ciepłym i słonecznym latem[3][7]. Winnice są urządzane na południowych i południowo-wschodnich stokach[7]. Poważnym zagrożeniem są przymrozki, które potrafią obniżyć plony nawet o 90%[7].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Tradycja upraw jest potwierdzona w dokumencie z 1161[6]. Niektóre z winnic były własnością królów saksońskich (np. w Pillnitz i Wachwitz)[6].

Podział regionu[edytuj | edytuj kod]

Region jest podzielony administracyjnie na trzy strefy (Bereich):

  • okręg Dresden[7]
    • Grosslage Elbhänge
    • Grosslage Lößnitz
  • okręg Elstertal (Dolina Elstery)[7] - ograniczony do trzech miejscowości
  • okręg Meißen[6][7]:
    • Grosslage Schloss-Weinberg
    • Grosslage Spaargebirge

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Deutscher Weininstitut 2008 ↓.
  2. Supp 2009 ↓, s. 517-518.
  3. a b c d e f g Johnson i Robinson 2008 ↓, s. 251.
  4. a b Walton i Glover 1998 ↓, s. 117.
  5. Stevenson 2005 ↓, s. 385.
  6. a b c d e f g Supp 2009 ↓, s. 518.
  7. a b c d e f g h i Stevenson 2005 ↓, s. 386.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Hugh Johnson, Jancis Robinson: Wielki atlas świata win. Buchmann, 2008. ISBN 978-83-7670-164-6. (pol.).
  • Tom Stevenson: The Sotheby's Wine Encyclopedia. Wyd. 4. Londyn: Dorling Kindersley, 2005. ISBN 0-7566-1324-8. (ang.).
  • Eckhard Supp: Niemcy. W: André Dominé: Wino. Wyd. 2. Ożarów Mazowiecki: Wydawnictwo Olesiejuk, 2009. ISBN 978-83-7626-712-8. (pol.).
  • Stuart Walton, Brian Glover: The Ultimate Encyclopedia of Wine, Beer, Spirits and Liqueurs. Hermes House, 1998. ISBN 978-1840380859. (ang.).
  • Deutscher Wein Statistik. Mainz: Deutscher Weininstitut, 2008. [dostęp 2013-09-08]. (niem. • ang.).