Salvador Lazo y Lazo

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	3 lutego 1970
Konsekrator	Carmine Rocco
Współkonsekratorzy	Juan Sison; Teodulfo Sabugai Domingo

Salvador Lazo y Lazo
	Biskup
Kraj działania	Filipiny
Data i miejsce urodzenia	1 maja 1918 ; Faire Santo Niño
Data i miejsce śmierci	11 kwietnia 2000 ; Manila
Miejsce pochówku	Quezon City
	Biskup San Fernando de La Union
Okres sprawowania	1981-1993
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	FSSPX
Prezbiterat	22 marca 1947
Nominacja biskupia	1 grudnia 1969
Sakra biskupia	3 lutego 1970
	Multimedia w Wikimedia Commons

Salvador Lazo y Lazo (ur. 1 maja 1918 w Faire Santo Niño, zm. 11 kwietnia 2000 w Manili) – filipiński duchowny rzymskokatolicki, tradycjonalista, biskup San Fernando de La Union w latach 1981-1993.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Salvador Lazo przyjął święcenia kapłańskie 22 marca 1947 roku z rąk arcybiskupa Mariano Madriaga. Przez kilkanaście lat był rektorem i wykładowcą Seminarium św. Hiacynta w diecezji Tuguegarao. 3 lutego 1970 roku został konsekrowany na biskupa tytularnego z siedzibą w Selia i mianowany biskupem pomocniczym diecezji Tuguegarao ze stolicą tytularną Selia. W 1977 roku został biskupem pomocniczym diecezji Nueva Segovia. Od 1980 roku pełnił funkcję administratora apostolskiego diecezji San Fernado de La Union, a następnie od 1981 biskupa ordynariusza diecezji San Fernado de La Union.

Po przejściu na emeryturę w 1993 roku biskup Lazo rozpoczął ożywione kontakty z Bractwem Kapłańskim Świętego Piusa X. Zaczął też odprawiać msze tylko w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego. W 1995 roku został członkiem Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X.

24 maja 1998 roku Salvador Lazo złożył w Manili publiczne wyznanie wiary^[1]. Było ono listem otwartym do papieża Jana Pawła II, w którym biskup wyraził swoje krytyczne stanowisko wobec reformy liturgii rzymskiej wprowadzonej podczas soboru watykańskiego II.