Samochód latający
Samochód latający – pojazd mechaniczny z własnym napędem (silnik) i źródłem energii, którym jest paliwo, przystosowany zarówno do ruchu lotniczego, jak i drogowego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwszy samochód latający o nazwie Curtiss Autoplane powstał w 1917[1] ale większość tego typu konstrukcji powstała po drugiej wojnie światowej. Zaliczają się do nich takie maszyny jak Convair Model 103, Convair Model 116 czy Aerocar, a współcześnie Terrafugia Transition.
AeroMobil 3.0[edytuj | edytuj kod]
AeroMobil 3.0 to jedna z pierwszych dopracowanych hybryd, łącząca cechy samochodu i samolotu.
Słowaccy twórcy AeroMobilu 3.0, pracujący pod kierunkiem Štefana Kleina, zaprezentowali coś wyjątkowego: latający pojazd, który w powietrzu spala 15 litrów na godzinę lotu, a na lądzie wystarcza mu zaledwie 8 litrów na 100 kilometrów. Do tego jest zdolny do lądowania i startu z przygodnych, gruntowych lotnisk czy nawet 300-metrowego kawałka łąki, a rozmiarami – po złożeniu skrzydeł – nie odbiega zanadto od samochodu dostawczego.
Maszyna ma już za sobą pomyślnie przeprowadzone testy w powietrzu. Projekt jest efektem długiej, ponad 20-letniej ewolucji i stopniowego udoskonalania latającego samochodu, zaprojektowanego przed laty przez Štefana Kleina[2].
Elementy budowy samochodu latającego[edytuj | edytuj kod]
Samochód latający ma prawie taką samą konstrukcję jak zwykły samochód. Jedyne różnice to składane skrzydła i jednostka napędowa zazwyczaj ze śmigłem w układzie pchającym.
Podobne rozwiązania[edytuj | edytuj kod]
Firma Samson Motorworks przedstawiła prototypowy trójkołowy motocykl Multi Mode Vehicle wyposażony w rozkładane w płaszczyźnie poziomej skrzydła[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- George W. Green: Flying Cars, Amphibious Vehicles and Other Dual Mode Transports: An Illustrated Worldwide History. McFarland, 2010, s. 37-38. ISBN 978-0786445561.
- Peter Bowers: Curtiss Aircraft, 1907-1947. London: Putnam & Company Ltd., 1979. ISBN 0-370-10029-8.