Schronisko nad Jaskinią na Łączkach

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Schronisko nad Jaskinią na Łączkach
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

Dolina Będkowska, Łączki Kobylańskie

Długość

14 m

Głębokość

1,60 m

Deniwelacja

0

Wysokość otworów

319 m n.p.m.

Wysokość otworów
nad dnem doliny

19 m

Ekspozycja otworów

ku SSW

Kod

J.Olk.I-07.05

Położenie na mapie gminy Zabierzów
Mapa konturowa gminy Zabierzów, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Schronisko nad Jaskinią na Łączkach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Schronisko nad Jaskinią na Łączkach”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Schronisko nad Jaskinią na Łączkach”
Położenie na mapie powiatu krakowskiego
Mapa konturowa powiatu krakowskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Schronisko nad Jaskinią na Łączkach”
Ziemia50°09′08″N 19°44′32″E/50,152222 19,742222
Strona internetowa

Schronisko nad Jaskinią na Łączkach – schronisko w dolnej części Doliny Będkowskiej na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej[1]. Znajduje się w Łączkach Kobylańskich będących częścią wsi Kobylany w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Zabierzów[2].

Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]

Obiekt znajduje się w górnej części Rusnej Skały (Ruskiej Skały), w porośniętym lasem wzniesieniu Kobylskie Góry, kilkanaście metrów powyżej soczewkowatego otworu Jaskini na Łączkach. Za szczelinowatym otworem o wysokości 0,5 m jest korytarzyk o długości 1,5 m prowadzący do wysokiego na 1,5 m rozszerzenia o wymiarach 2 × 3,5 m. Jego dno zawalają duże głazy. W kierunku zachodnim i w górę odbiega stąd ciasna szczelina kończąca się otworem na powierzchni skał[1].

Jaskinia powstała w późnojurajskich wapieniach skalistych. Brak śladów zjawisk krasowych świadczy o tym, że nie jest pochodzenia krasowego. Na ścianach występują niewielkie nacieki mleka wapiennego. Namulisko składa się z iłu, wapiennego gruzu i próchnicy, a bliżej powierzchni pokryte jest nawianymi przez wiatr liśćmi. Prawdopodobnie jest obfite. Schronisko jest suche, przewiewne i widne do końca. W jego wnętrzu obserwowano komary, pajęczaki, chruściki i motyle rusałę pawik i szczerbówkę ksieni. Przy otworach rozwijają się glony i porosty[1].

Schronisko znane było od dawna.Opisał go i sporządził jego plan Kazimierz Kowalski w 1951 roku[3]. Aktualną dokumentację sporządził A. Górny we wrześniu 2009 r., a plan opracował M. Pruc[1].

W wapiennych skałach wzniesienia Kobylskich Gór jest jeszcze kilka innych jaskiń: Jaskinia na Łączkach, Jaskinia na Łączkach Górna, Lej na Łączkach[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e Andrzej Górny, Schronisko nad Jaskinią na Łączkach, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2021-06-12].
  2. ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 2021-05-13].
  3. ↑ K. Kowalski. Jaskinie Polski, tom. 1. Warszawa: Państwowe Muzeum Archeologiczne, 1951.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Schronisko_nad_Jaskinią_na_Łączkach&oldid=63764427”