Schronisko w Obłazowej Pierwsze
49°25′43″N 20°07′40″E/49,428694 20,127764| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel |
Skarb Państwa |
| Długość |
14 m |
| Deniwelacja |
0 m |
| Wysokość otworów |
625 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
5 m |
| Ekspozycja otworów |
ku ESE |
| Odkrywca |
znana od dawna |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) P-1.05 |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
| 49°25′43″N 20°07′40″E/49,428694 20,127764
| |
Schronisko w Obłazowej I – jaskinia, a właściwie schronisko, w Kotlinie Orawsko-Nowotarskiej, w rezerwacie przyrody Przełom Białki pod Krempachami, u podnóża skałki Obłazowa, na wschód od Jaskini Obłazowej, w pobliżu Schroniska w Obłazowej Drugiego, na wysokości 625 m n.p.m. Jaskinia jest pozioma, a jej długość wynosi 14 metrów[1].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię stanowi podłużna, duża sala znajdująca się zaraz za dużym, 7-metrowej wysokości, trójkątnym otworem wejściowym[1].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini nie ma nacieków. Ściany są wilgotne, rosną na nich glony, porosty i mchy[1].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia była znana od dawna. Okoliczni mieszkańcy wydobywali z niej wapień. Plan i opis schroniska sporządzili A. Amirowicz i J. Baryła w 1996 roku[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-11-20] (pol.).