Schronisko w Obłazowej Pierwsze
Plan jaskini | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Właściciel |
Skarb Państwa |
Długość |
14 m |
Deniwelacja |
0 m |
Wysokość otworów |
625 m n.p.m. |
Wysokość otworów nad dnem doliny |
5 m |
Ekspozycja otworów |
ku ESE |
Odkrywca |
znana od dawna |
Kod |
(nr inwentarzowy PIG) P-1.05 |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie Polski | |
49°25′43″N 20°07′40″E/49,428694 20,127764 |
Schronisko w Obłazowej I – jaskinia, a właściwie schronisko, w Kotlinie Orawsko-Nowotarskiej, w rezerwacie przyrody Przełom Białki pod Krempachami, u podnóża skałki Obłazowa, na wschód od Jaskini Obłazowej, w pobliżu Schroniska w Obłazowej Drugiego, na wysokości 625 m n.p.m. Jaskinia jest pozioma, a jej długość wynosi 14 metrów[1].
Opis jaskini
[edytuj | edytuj kod]Jaskinię stanowi podłużna, duża sala znajdująca się zaraz za dużym, 7-metrowej wysokości, trójkątnym otworem wejściowym[1].
Przyroda
[edytuj | edytuj kod]W jaskini nie ma nacieków. Ściany są wilgotne, rosną na nich glony, porosty i mchy[1].
Historia odkryć
[edytuj | edytuj kod]Jaskinia była znana od dawna. Okoliczni mieszkańcy wydobywali z niej wapień. Plan i opis schroniska sporządzili A. Amirowicz i J. Baryła w 1996 roku[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-11-20] (pol.).