Sebha
Sebha, sebkha, sabkha – równina nadmorska regresywnego wybrzeża w strefie suchego i ciepłego klimatu, okresowo zalewana przez sztormy lub chwilowe ingresje morskie, w pozostałych odcinkach czasu obszar lądowy.
Typowe dla sebhy jest gromadzenie się wkładek ewaporatów wśród osadów węglanowych, a także obecność utworów eolicznych. W wyniku intensywnego parowania i wytrącania się soli z roztworów tworzą się czasem nagromadzenia w postaci naskorupień i wykwitów lub skorup solnych, o grubości wystarczającej do podjęcia ich eksploatacji. Współcześnie sebhy znane są np. z zachodniego wybrzeża Zatoki Perskiej i z południowego wybrzeża Morza Śródziemnego. Nazwa sebha pochodzi z języka arabskiego.
Termin sebha bywa też stosowany w innym znaczeniu – jako lokalny (saharyjski) odpowiednik playa.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Gradziński R. et al., 1986. Zarys sedymentologii. Wyd. Geolog. Warszawa.
- W. Jaroszewski, L. Marks, A. Radomski, 1985: Słownik geologii dynamicznej. Wyd. Geologiczne, Warszawa.
