Sen w nauczaniu jogi
Sen – to w filozofii indyjskiej jeden ze stanów świadomości jednostki. Rozróżnia się dwa jego rodzaje sen z marzeniami sennymi i sen głęboki (bez marzeń sennych), wskazując na turiję jako na kolejny subtelniejszy od tych obu stan świadomości.
Rola pranajamy[edytuj | edytuj kod]
Mircea Eliade wskazuje na techniki indyjskiej pranajamy, jako mające na celu doprowadzić jogina do umiejętności utrzymywania podczas medytacji, oddechu typowego dla fazy snu z marzeniami sennymi. Pozwala to adeptowi, przebywającemu w stanie jawy, świadomie doświadczać stanów świadomości niedostępnych dla ogółu ludzi a charakterystycznych dla stanów snu[1].
Rola anahaty[edytuj | edytuj kod]
- Swami Rama objaśniając funkcje poszczególnych ćakr twierdzi, iż umysł podczas snu skupia się na przestrzeni wewnątrz anahataćakry[2].
- Śiwasutry (1.15) zawierają pouczenie Śiwy, o możliwości wglądu w materię snu (co dać może aktywne kształtowanie scenariusza snu), dzięki ustabilizowaniu umysłu w sercu[3].
Poziom turijatita[edytuj | edytuj kod]
Jedną z charakterystycznych cech wyróżniających adepta w stopniu awadhuta jest brak potrzeby snu[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ II.5.Pozycje ciała i kontrola oddechu. W: Mircea Eliade: Techniki jogi. Beata Biały(tłum.). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Aletheia, 2009, s. 92. ISBN 978-83-61182-25-2.
- ↑ Kundalini i czakry. W: Swami Rama: Droga ognia i światła. K.Chudźiński(tł.). Wyd. 1. T. 2. Bydgoszcz: Dom wydawniczy LIMBUS, 2001, s. 170. ISBN 83-7191-083-5.
- ↑ Mistyczne serce jak miejsce tranzytu światła. W: Małgorzata Sacha-Piekło: Tam gdzie pustka staje się światłem. Symbol światła w doktrynie i praktykach siddhajogi. Wyd. 1. Kraków: Zakład Wydawniczy >>NOMOS <<, 1999, s. 105. ISBN 83-85527-92-3. Cytat: wchłonięcie w pustkę serca.
- ↑ Siddha - istota doskonała. W: Małgorzata Sacha-Piekło: Tam gdzie pustka staje się światłem. Symbol światła w doktrynie i praktykach siddhajogi. Wyd. 1. Kraków: Zakład wydawniczy >>NOMOS<<, 1999, s. 174. ISBN 83-85527-92-3.