Serilophus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Serilophus
Swainson, 1837[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – szerokodziób czarnobrewy (S. lunatus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

tyrankowce

Rodzina

szerokodzioby

Rodzaj

Serilophus

Typ nomenklatoryczny

Eurylaimus lunatus Gould, 1834

Synonimy
Gatunki

2 gatunki – zobacz opis w tekście

Serilophusrodzaj ptaków z rodziny szerokodziobów (Eurylaimidae).

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w południowej i południowo-wschodniej Azji[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 16–17 cm; masa ciała 25,2–35 g[5].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1837 roku angielski zoolog William Swainson w publikacji własnego autorstwa poświęconej historii naturalnej i systematyce ptaków[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) szerokodziób czarnobrewy (S. lunatus).

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

Serilophus (Serolophus, Sericolophus, Scrilophus): gr. σηρικον σηρικον sērikon ‘jedwab’, od σηρες Sēres ‘ludzie, od których uzyskiwano jedwab, Chińczycy’; λοφος lophos ‘czub, grzebień’[6].

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[7]:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Nieuzasadniona poprawka Serilophus Swainson, 1837.
  2. Niepoprawna późniejsza pisownia Serilophus Swainson, 1837.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b W. Swainson: On the natural history and classification of birds. Cz. 2. London: John Taylor, 1837, s. 262, seria: Cabinet cyclopaedia. Natural history. (ang.).
  2. Index universalis. W: L. Agassiz: Nomenclator zoologicus, continens nomina systematica generum animalium tam viventium quam fossilium, secundum ordinem alphabeticum disposita, adjectis auctoribus, libris, in quibus reperiuntur, anno editionis, etymologia et familiis, ad quas pertinent, in singulis classibus. Soloduri: Jent et Gassmann, 1842–1846, s. 339. (łac.).
  3. H.G.L. Reichenbach: Avium systema naturale. Das natürliche system der vögel mit hundert tafeln grösstentheils original-abbildungen der bis jetzt entdecken fast zwölfhundert typischen formen. Vorlaüfer einer iconographie der arten der vögel aller welttheile. Dresden und Leipzig: Expedition der vollständigsten naturgeschichte, 1850, s. ryc. xxxiv. (niem.).
  4. Alcedineae. The King-fishers. — Les Martin-pêcheurs. — Die Eisvögel. W: H.G.L. Reichenbach: Handbuch der speciellen Ornithologie. Dresden und Leipzig: Expedition der Vollstèandigsten Naturgeschichte, 1851, s. 60. (niem.).
  5. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Asian and Grauer’s Broadbills (Eurylaimidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2020, DOI10.2173/bow.euryla1.01 [dostęp 2024-02-16] (ang.), Serilophus. Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  6. Serilophus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2024-02-16] (ang.).
  7. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Eurylaimidae Lesson, 1831 - szerokodzioby - Typical Broadbills (wersja: 2023-12-30). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-02-16].