Szerokodzioby
|
||
| Eurylaimidae[1] | ||
| Lesson, 1831 | ||
 Przedstawiciel rodziny – szerokodziób długosterny (Psarisomus dalhousiae) |
||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Gromada | ptaki | |
| Podgromada | Neornithes | |
| Infragromada | ptaki neognatyczne | |
| Rząd | wróblowe | |
| Podrząd | tyrankowce | |
| Rodzina | szerokodzioby | |
| Rodzaje | ||
|
zobacz opis w tekście |
||
Szerokodzioby (Eurylaimidae) – rodzina ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes), obejmująca kilkanaście gatunków.
Występowanie[edytuj]
Tropiki Azji Południowo-Wschodniej i Afryki[2].
Charakterystyka[edytuj]
Są to kolorowo ubarwione ptaki, żywiące się głównie owocami i owadami chwytanymi w locie, niektóre zjadają małe jaszczurki i żaby. Mają krępą budowę, szeroką głowę, szeroki i płaski dziób oraz krótkie nogi. Od pozostałych wróblowych odróżnia je budowa szyi, na którą składa się 15 a nie 14 kręgów szyjnych[3]. Gniazdują na drzewach, składają zazwyczaj 2-3 jaja.
Rodzaj Pseudocalyptomena występuje w Afryce. Przedstawicieli pozostałych rodzajów można spotkać od wschodnich Himalajów po Sumatrę i Borneo.
Systematyka[edytuj]
Do rodziny należą następujące rodzaje[2][4]. Według alternatywnych klasyfikacji wyróżnia się podrodziny Eurylaiminae i Calyptomeninae[5] lub są one podnoszone do rangi rodzin[6][7]:
- Pseudocalyptomena – jedynym przedstawicielem jest Pseudocalyptomena graueri – szerokodziób zielony
- Psarisomus – jedynym przedstawicielem jest Psarisomus dalhousiae – szerokodziób długosterny
- Corydon – jedynym przedstawicielem jest Corydon sumatranus – szerokodziób różowodzioby
- Sarcophanops – jedynym przedstawicielem jest Sarcophanops steerii – szerokodziób filipiński
- Cymbirhynchus – jedynym przedstawicielem jest Cymbirhynchus macrorhynchos – szerokodziób białoskrzydły
- Serilophus – jedynym przedstawicielem jest Serilophus lunatus – szerokodziób czarnobrewy
- Eurylaimus
Zobacz też[edytuj]
Przypisy
- ↑ Eurylaimidae, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b F. Gill & D. Donsker (red.): NZ wrens, broadbills & pittas (ang.). IOC World Bird List: Version 5.2. [dostęp 2017-04-15].
- ↑ H. Elliot McClure: Szerokodzioby i Kurtaczki (w:) Encyklopedia.Zwierzęta. Warszawa: Elipsa, 1999 s.379. ISBN 83-85152-34-2.
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Eurylaimidae Lesson, 1831 - szerokodzioby - Typical Broadbills (wersja: 2017-03-17). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2017-04-15].
- ↑ P. Mielczarek & W. Cichocki. Polskie nazewnictwo ptaków świata. „Notatki Ornitologiczne”. Tom 40. Zeszyt specjalny, 1999. ISSN 0550-0842.
- ↑ M. Irestedt, J.I. Ohlson, D. Zuccon, M. Källersjö & P.G.P. Ericson. Nuclear DNA from old collections of avian study skins reveals the evolutionary history of the Old World suboscines (Aves, Passeriformes). „Zoologica Scripta”. 35 (6), s. 567-580, 2006. DOI: 10.1111/j.1463-6409.2006.00249.x (ang.).
- ↑ R.G. Moyle, R.T. Chesser, R.O. Prum, P. Schikler & A.J. Cracraft. Phylogeny and Evolutionary History of Old World Suboscine Birds (Aves: Eurylaimides). „American Museum Novitates”. 3544, s. 1-22, 2006. ISSN 0003-0082 (ang.).
Bibliografia[edytuj]
- Zwierzęta : encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005. ISBN 83-01-14344-4.
