Shannon SH1

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Shannon SH1
Kategoria

Formuła 1

Konstruktor

Shannon

Projektant

Paul Emery
Hugh Aiden-Jones

Dane techniczne
Nadwozie

monocoque z aluminium

Silnik

Coventry Climax FPE 3.0 V8

Skrzynia biegów

ręczna, 5 biegów + wsteczny

Opony

Dunlop

Historia
Debiut

Grand Prix Wielkiej Brytanii 1966

Kierowcy

Trevor Taylor

Używany

1966

Wyścigi

1

Wygrane

0

Pole position

0

Najszybsze okrążenie

0

Shannon SH1, znany także jako Shannon Godiva[1] – samochód Formuły 1, zaprojektowany na 1966 rok przez Paula Emery'ego i Hugh Aiden-Jonesa dla zespołu Shannon Racing Cars[2]. Samochód wziął udział w jednym Grand Prix.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Na sezon 1966 wprowadzono nowy regulamin, zwiększający maksymalną pojemność silnika do trzech litrów[3]. Shannon SH1 został zbudowany wokół aluminiowego monocoque i silnika Coventry Climax FPE "Godiva" V8. Silnik ten pochodził z 1954 roku i miał początkowo pojemność 2,5 litra, ale nie był rozwijany. Emery skorzystał z niego, zmodyfikował i powiększył[4].

Przed Grand Prix Wielkiej Brytanii Emery i Aiden-Jones zdołali nakłonić Trevora Taylora na jazdę w zespole. W trakcie wyścigu, na pierwszym okrążeniu, awarii uległ zbiornik paliwa i Taylor wycofał się z wyścigu. Jako że Shannon nigdy więcej nie wystartował w Formule 1, oznacza to, że jest zespołem, który pokonał najmniejszy łączny dystans w wyścigu[5].

Samochód był zgłoszony do Grand Prix Włoch, ale nie wziął w nim udziału ze względu na problemy z silnikiem[6].

Samochód został następnie przerobiony na samochód Formuły 3 i brał udział w zawodach Formuły 3 do 1969 roku[5].

Wyniki w Formule 1[edytuj | edytuj kod]

Sezon Zespół Silnik Opony Kierowcy 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Pkt. Msc.
1966 Shannon Racing Cars Climax V8 D MCO BEL FRA GBR NLD DEU ITA USA MEX 0 NS
Wielka Brytania Trevor Taylor NU NW

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Shannon Godiva. f1wm.pl. [dostęp 2012-02-05]. (pol.).
  2. Leo Breevoort, Mattijs Diepraam: Grand Prix car designers. forix.autosport.com. [dostęp 2012-02-05]. (ang.).
  3. Doug Nye: Autocourse history of the Grand Prix car 1966-85. Hazleton, 1986, s. 20. ISBN 0-905138-37-6.
  4. Shannon SH1. gp.artem-kiselev.info. [dostęp 2012-02-05]. (ang.).
  5. a b Mattijs Diepraam: American heir buys British disaster cars. 8w.forix.com. [dostęp 2012-02-05]. (ang.).
  6. 1966 Italian Grand Prix. manipef1.com. [dostęp 2012-02-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-02)]. (ang.).