Przejdź do zawartości

Siarhiej Antusiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Siarhiej Antusiewicz
Сяргей Антусевіч
Data urodzenia

16 sierpnia 1973

Deputowany do Grodzieńskiej Miejskiej Rady Deputowanych
Okres

od marca 2003
do 2007

Zastępca przewodniczącego Białoruskiego Kongresu Demokratycznych Związków Zawodowych
Okres

od 2012

Zastępca przewodniczącego Białoruskiego Niezależnego Związku Zawodowego
Okres

od 18 kwietnia 2011

Przynależność polityczna

Białoruski Niezależny Związek Zawodowy

Siarhiej Antusiewicz (biał. Сяргей Антусевіч, ros. Сергей Антусевич; ur. 16 sierpnia 1973 w Brześciu) – białoruski działacz związkowy i polityk opozycyjny, członek Białoruskiego Frontu Ludowego, w latach 2003–2007 deputowany do Grodzieńskiej Miejskiej Rady Deputowanych, od 2011 roku zastępca przewodniczącego Białoruskiego Niezależnego Związku Zawodowego, od 2012 roku zastępca przewodniczącego Białoruskiego Kongresu Demokratycznych Związków Zawodowych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 16 sierpnia 1973 roku w Brześciu, w obwodzie brzeskim Białoruskiej SRR, ZSRR. Należy do Białoruskiego Frontu Ludowego. W marcu 2003 roku, w drugiej turze wyborów lokalnych, został wybrany na deputowanego do Grodzieńskiej Miejskiej Rady Deputowanych. W marcu 2005 roku, w czasie powtórnych wyborów do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi III kadencji, przegrał według oficjalnych wyników z rektorem Grodzieńskiego Uniwersytetu Państwowego Siarhiejem Maskiewiczem[1].

W mediach Siarhiej Antusiewicz nazywany był ostatnim demokratą w Grodzieńskiej Radzie Miejskiej[2].

Działalność związkowa

[edytuj | edytuj kod]

Siarhiej Antusiewicz pełnił funkcję przewodniczącego podstawowej organizacji robotników Białoruskiego Niezależnego Związku Zawodowego (BNZZ) w grodzieńskim przedsiębiorstwie „Grodno Azot”. W czasie VII zjazdu Białoruskiego Kongresu Demokratycznych Związków Zawodowych (BKDZZ) 11 grudnia 2008 roku kandydował na stanowisko zastępcy przewodniczącego tej organizacji, jednak przegrał z Mikałajem Kanachem stosunkiem głosów 50 do 24[3]. W czasie VIII zjazdu BNZZ 18 kwietnia 2011 roku Antusiewicz kandydował na przewodniczącego tego związku, przegrał jednak z Mikałajem Ziminem (Zimin otrzymał 49 głosów delegatów, Antusiewicz – 17). Objął wówczas stanowisko zastępcy przewodniczącego BNZZ[4]. W pierwszej połowie 2012 roku Antusiewicz został zastępcą przewodniczącego BKDZZ[5]. 23 stycznia 2015 roku Rada BKDZZ jednogłośnie wybrała go na kolejną trzyletnią kadencję na to stanowisko[6].

W ramach swojej działalności związkowej Siarhiej Antusiewicz brał udział w licznych przedsięwzięciach międzynarodowych. W czasie zjazdu 3–4 kwietnia 2009 roku w Białowieży został wybrany na zastępcę przewodniczącego Międzyregionalnej Rady Związków Zawodowych Euroregionu Niemen, zrzeszających związki z Białorusi, Litwy, Polski i obwodu królewieckiego Federacji Rosyjskiej[7]. W 2014 roku brał udział w zjeździe Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych[8]. 25 listopada 2014 roku został wybrany na koordynatora 5. Grupy Forum Społeczeństwa Obywatelskiego Partnerstwa Wschodniego[9].

Poglądy

[edytuj | edytuj kod]

Zdaniem Siarhiej Antusiewicza obecnie na Białorusi stosowane są inne metody fałszowania wyborów, niż 10 lat temu, i kandydaci opozycyjni w przypadku masowego poparcia ze strony wyborców mają szansę na zwycięstwo[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Пяткевіч i Рубінчык 2011 ↓, s. 1179
  2. a b Сяргей Антусевіч: Для апазіцыі мясцовыя выбары важнейшыя нават за прэзідэнцкія. Biełsat TV, 2014-01-23. [dostęp 2019-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-19)]. (biał.).
  3. VII-ой съезд БКДП. Białoruski Kongres Demokratycznych Związków Zawodowych, 2008-12-11. [dostęp 2019-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-24)]. (ros.).
  4. Белорусский независимый профсоюз избрал нового лидера. Białoruski Kongres Demokratycznych Związków Zawodowych, 2011-04-18. [dostęp 2019-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-15)]. (ros.).
  5. Суд Лунинецкого района рассматривает дело о восстановлении на работе лидера независимого профсоюза РУПП «Гранит» Олега Стахаевича. Białoruski Kongres Demokratycznych Związków Zawodowych, 2012-04-05. [dostęp 2019-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-24)]. (ros.).
  6. Совет БКДП единогласно избрал Сергея Антусевича заместителем председателя профцентра. Białoruski Kongres Demokratycznych Związków Zawodowych, 2015-02-24. [dostęp 2019-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-24)]. (ros.).
  7. Профсоюзы Польши, Беларуси, Литвы и Калининградской области создали новую международную организацию. Białoruski Kongres Demokratycznych Związków Zawodowych, 2009-04-06. [dostęp 2019-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-24)]. (ros.).
  8. Зампредседателя БКДП Сергей Антусевич принял участие в съезде польского профцентра OPZZ. Białoruski Kongres Demokratycznych Związków Zawodowych, 2014-06-02. [dostęp 2016-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-24)]. (ros.).
  9. Заместитель председателя БКДП Сергей Антусевич избран координатором 5-ой группы Форума гражданского общества Восточное партнерство. Białoruski Kongres Demokratycznych Związków Zawodowych, 2014-11-24. [dostęp 2019-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-24)]. (ros.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Алесь Пяткевіч, Вольф Рубінчык: Кароткія зьвесткі аб некаторых беларускіх палітыках, актыўных у 1991—2006 гадах. W: Пад агульнай рэд. В. Булгакава: Палітычная гісторыя незалежнай Беларусі (да 2006 г.). Wyd. 2. Białystok, Wilno: Białoruskie Towarzystwo Historyczne, Instytut Białorutenistyki, 2011, s. 1178–1213. ISBN 80-86961-16-8. (biał.).