Siegmar Wätzlich

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Siegmar Wätzlich
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 listopada 1947
Rammenau

Data śmierci

18 kwietnia 2019

Wzrost

176 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1967–1975 Dynamo Drezno 139 (10)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1972–1975  NRD 24 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Reprezentacja  NRD
Igrzyska olimpijskie
brąz Monachium 1972 piłka nożna

Siegmar Wätzlich (ur. 16 listopada 1947 w Rammenau, zm. 18 kwietnia 2019[1]) – niemiecki piłkarz grający na pozycji lewego obrońcy.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wätzlich urodził się w mieście Rammenau. Karierę piłkarską rozpoczął w tamtejszym klubie SG Rammenau, a następnie odszedł do Dynama Drezno i w jego barwach zadebiutował w sezonie 1967/1968 w rozgrywkach pierwszej ligi NRD. Swoje pierwsze sukcesy z Dynamem zaczął osiągać w latach 70. W sezonie 1970/1971 wywalczył z nim pierwsze w karierze mistrzostwo kraju oraz zdobył Puchar NRD (2–1 w finale z Dynamem Berlin). W sezonie 1972/1973 po raz drugi został mistrzem Niemieckiej Republiki Demkratycznej i był to ostatni sukces w karierze klubowej Siegmara. W 1975 roku zakończył on piłkarską karierę z powodu kontuzji stawu kolanowego, a w barwach Dynama rozegrał 139 ligowych meczów i zdobył w nich 10 goli.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Niemieckiej Republiki Demokratycznej Siegmar Wätzlich zadebiutował 7 października 1972 roku w wygranym 5–0 spotkaniu przeciwko Finlandii. W 1972 roku był członkiem olimpijskiej reprezentacji NRD, która podczas XX Letnich Igrzysk Olimpijskich w Monachium wywalczyła brązowy medal. W 1974 roku został powołany przez selekcjonera Georga Buschnera do kadry na mistrzostwa świata w RFN, jedyny mundial, w którym uczestniczyła reprezentacja NRD. Tam wystąpił w czterech meczach swojej drużyny: przeciwko Australii (2–0), Chile (1–1), RFN (1–0) i Brazylii (0–1). Ostatni mecz w reprezentacji narodowej rozegrał w czerwcu 1975 roku przeciwko Islandii (1–2). Łącznie rozegrał w niej 24 mecze.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]