Reprezentacja Finlandii w piłce nożnej mężczyzn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
REF orange.svg
 Ten artykuł od 2017-04 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.
Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do wiarygodnych źródeł.
(Dodanie listy źródeł bibliograficznych lub linków zewnętrznych nie jest wystarczające).
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Finlandia
fiń. Suomi
szw. Finland
Emblemat reprezentacji
Emblemat reprezentacji
Przydomek fiń. Huuhkajat (Puchacze)
Związek fiń. Suomen Palloliitto
szw. Finlands Bollförbund
Sponsor techniczny Nike
Trener Markku Kanerva (od 2016)
Asystent trenera Simo Valakari (od 2016)
Skrót FIFA FIN
Ranking FIFA Increase2.svg 62. (1364 pkt.)[a]
Miejsce w rankingu Elo 69. (10 lipca 2016) (1550 pkt.)
Zawodnicy
Najwięcej występów Jari Litmanen (137)
Najwięcej bramek Jari Litmanen (32)
Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Mecze
Pierwszy mecz
 Wlk. Ks. Finlandii 2:5 Szwecja 
(Helsinki, Finlandia, Rosja; 22 października 1911)
Najwyższe zwycięstwo
 Finlandia 10:2 Estonia 
(Helsinki, Finlandia; 11 sierpnia 1922)

 Finlandia 8:0 San Marino 
(Helsinki, Finlandia; 17 listopada 2010)

Najwyższa porażka
 III Rzesza 13:0 Finlandia 
(Lipsk, Niemcy; 1 września 1940)
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
  1. ↑ Stan aktualny na 16 sierpnia 2018.

Reprezentacja Finlandii w piłce nożnej nigdy nie grała w żadnym ważnym turnieju piłkarskim. Wprawdzie czterokrotnie wystąpiła na igrzyskach olimpijskich, ale swój największy sukces – IV miejsce – odniosła w 1912 roku. Przez kolejne dekady Finowie wyraźnie ulegali zarówno w meczach towarzyskich, jak i spotkaniach o punkty.

Wyniki reprezentacji nieznacznie poprawiły się w latach 70. i 80. W eliminacjach do Euro 1980 drużyna przegrała tylko jednym punktem, a do Mundialu 1986 – dwoma. Jednak dopiero od lat 90. fińscy piłkarze zaczęli wzbudzać zainteresowanie prezesów największych europejskich klubów.

Finlandia zawsze miała znacznie lepszych zawodników niż drużynę. Jari Litmanen w barwach Ajaksu Amsterdam triumfował w Pucharze Mistrzów i Superpucharze Europy. Sami Hyypiä był filarem defensywy Liverpool FCu, kiedy ten w 2001 roku zdobywał Puchar UEFA. Napastnik Mikael Forssell przez wiele lat grał w Chelsea F.C., bramkarz Antti Niemi wyrobił sobie dobrą markę skutecznymi interwencjami w barwach Heart of Midlothian i Southampton FC, a jego następca Jussi Jääskeläinen miał pewne miejsce w bramce Boltonu Wanderers. Pomocnik Joonas Kolkka z PSV Eindhoven dwa razy wygrywał ligę holenderską, a Teemu Tainio, były gracz Ajaksu i Tottenhamu Hotspur, tyle samo razy sięgał po Puchar Francji z AJ Auxerre.

Na obecną kondycję fińskiego futbolu znaczący wpływ ma także brak zainteresowania kibiców. Finlandia jest jednym z niewielu krajów w Europie, w którym piłka nożna nie jest sportem numer jeden. Znacznie większą popularnością cieszą się narciarze, hokeiści i motocykliści.

Mimo iż w ostatnich latach reprezentację trenowali Richard Møller Nielsen, który w 1992 doprowadził Danię do zwycięstwa w mistrzostwach Europy, oraz Antti Muurinen, były szkoleniowiec HJK Helsinki, pierwszego klubu fińskiego grającego w Lidze Mistrzów, to drużyna poczyniła niewielkie postępy. Nadal nie zdołała zakwalifikować się nawet do barażów żadnego z międzynarodowych turniejów. W latach 2006-2007 selekcjonerem był Anglik Roy Hodgson. Jego podopieczni do końca liczyli się w walce o awans do Euro 2008 (ostatecznie zajęli czwarte miejsce). W grupie kwalifikacyjnej m.in. wygrali i zremisowali z Polską i raz wywalczyli podział punktów w spotkaniu z Portugalią.

Po nim kadrę Finlandii prowadzili kolejno Stuart Baxter, Olli Huttunen (tymczasowo), Markku Kanerva (tymczasowo), Mika-Matti Paatelainen, oraz ponownie tymczasowo Markku Kanerva. W styczniu 2016 selekcjonerem fińskiej kadry został Hans Backe, natomiast w grudniu 2016 zastąpił go Kanerva[1].

Bieżące eliminacje[edytuj | edytuj kod]

Eliminacje do MŚ 2018 – Grupa I[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2018 (eliminacje strefy UEFA)/Grupa 9.
Lp. Drużyna M Mecze Bramki Pkt
W R P + − +/−
1.  Islandia 10 7 1 2 16 7 +9 22
2.  Chorwacja 10 6 2 2 15 4 +11 20
3.  Ukraina 10 5 2 3 13 9 +4 17
4.  Turcja 10 4 3 3 14 13 +1 15
5.  Finlandia 10 2 3 5 9 13 −4 9
6.  Kosowo 10 0 1 9 3 24 −21 1

Udział w międzynarodowych turniejach[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Udział w mistrzostwach świata
Rok Kwalifikacje Wynik
Urugwaj 1930 Nie brała udziału
Zjednoczone Królestwo Włoch 1934
III Republika Francuska 1938 Nie zakwalifikowała się
Brazylia 1950 Wycofała się w trakcie eliminacji
Szwajcaria 1954 Nie zakwalifikowała się'
Szwecja 1958
Chile 1962
Anglia 1966
Meksyk 1970
Republika Federalna Niemiec (1949–1990) 1974
Argentyna 1978
Hiszpania 1982
Meksyk 1986
Włochy 1990
Stany Zjednoczone 1994
Francja 1998
Korea Południowa Japonia 2002
Niemcy 2006
Południowa Afryka 2010
Brazylia 2014
Rosja 2018

Mistrzostwa Europy[edytuj | edytuj kod]

Udział w mistrzostwach Europy
Rok Kwalifikacje Wynik
Francja 1960 Nie brała udziału
Państwo Hiszpańskie 1964
Włochy 1968 Nie zakwalifikowała się
Belgia 1972
Socjalistyczna Federacyjna Republika Jugosławii 1976
Włochy 1980
Francja 1984
Republika Federalna Niemiec (1949–1990) 1988
Szwecja 1992
Anglia 1996
Belgia Holandia 2000
Portugalia 2004
Austria Szwajcaria 2008
Polska Ukraina 2012
Francja 2016

Rekordziści[edytuj | edytuj kod]

     Kolorem niebieskim zaznaczono wciąż aktywnych piłkarzy

Najwięcej występów w kadrze[edytuj | edytuj kod]

# Nazwisko Lata gry
w kadrze 		Mecze[2] Bramki[2]
1 Jari Litmanen 1989-2010 137 32
2 Sami Hyypiä 1992-2010 105 5
Jonatan Johansson 1996-2010 105 22
4 Ari Hjelm 1983-1996 100 19
5 Joonas Kolkka 1994-2010 98 11
6 Mikael Forssell 1999- 87 29
7 Erkka Petäjä 1983-1994 84 0
8 Arto Tolsa 1964-1981 77 9
9 Hannu Tihinen 1999-2009 76 5
10 Toni Kuivasto 1997-2009 75 1

Aktualizacja: 29 maja 2012

Najwięcej goli w kadrze[edytuj | edytuj kod]

# Nazwisko Lata gry
w kadrze 		Bramki[2] Mecze[2]
1 Jari Litmanen 1989-2010 32 137
2 Mikael Forssell 1999- 29 87
3 Jonatan Johansson 1996-2010 22 105
4 Ari Hjelm 1983-1996 19 100
5 Mika-Matti Paatelainen 1986-2000 18 70
6 Verner Eklöf 1919-1927 17 32
7 Gunnar Åström 1923-1937 16 43
Aulis Koponen 1924-1935 16 38
9 Alexei Eremenko Jr. 2001- 14 53
10 Yrjö Kanerva 1922-1939 13 50
Kalevi Lehtovirta 1947-1959 13 44
Jorma Vaihela 1947-1954 13 34
Kai Pahlman 1954-1968 13 56

Aktualizacja: 29 maja 2012

Trenerzy reprezentacji Finlandii od lat 90.[edytuj | edytuj kod]

Mecze z Polską[edytuj | edytuj kod]

Piłkarze Finlandii grali z Polską trzydzieści jeden razy – odnieśli trzy zwycięstwa, osiem remisów i dwadzieścia jeden porażek, bramki 28:77.

  • 29.09.1923, Helsinki: FINLANDIA-POLSKA 5:3 (Eklöf 2, Fallström 2, Linna – Staliński 2, Miller)
  • 10.08.1924, Warszawa: POLSKA-FINLANDIA 1:0 (Reyman)
  • 30.08.1925, Helsinki: FINLANDIA-POLSKA 2:2 (Soinio, Kulmala - Staliński, Kałuża)
  • 08.08.1926, Poznań: POLSKA-FINLANDIA 7:1 (Batsch 4, Staliński 3 - Laaksonen)
  • 17.09.1947, Helsinki: FINLANDIA-POLSKA 1:4 (Forsman - Cieślik 2, Spodzieja 2)
  • 06.11.1948, Warszawa: POLSKA-FINLANDIA 1:0 (Cieślik)
  • 11.09.1955, Helsinki: FINLANDIA-POLSKA 1:3 (Asikainen - Cieślik 2, Kempny)
  • 04.11.1956, Kraków: POLSKA-FINLANDIA 5:0 (Kempny 2, Baszkiewicz, Brychczy, Kowal)
  • 05.07.1957, Helsinki: FINLANDIA-POLSKA 1:3 (Vanhanen - Jankowski 3) – el.MŚ
  • 03.11.1957, Warszawa: POLSKA-FINLANDIA 4:0 (Brychczy 2, Gawlik, Jankowski) – el.MŚ
  • 18.10.1959, Helsinki: FINLANDIA-POLSKA 1:3 (Kankkonen - Pol, Hachorek, Gawroński) – el.IO
  • 08.11.1959, Chorzów: POLSKA-FINLANDIA 6:2 (Pol 3, Hachorek, Sykta, Szarzyński - Österlund, Peltonen) – el.IO
  • 26.09.1965, Helsinki: FINLANDIA-POLSKA 2:0 (Peltonen, Nuoranen) – el.MŚ
  • 24.10.1965, Szczecin: POLSKA-FINLANDIA 7:0 (Lubański 4, Sadek 2, Pol k.) – el.MŚ
  • 01.09.1974, Helsinki: FINLANDIA-POLSKA 1:2 (Rahja - Szarmach, Lato) – el.ME
  • 09.10.1974, Poznań: POLSKA-FINLANDIA 3:0 (Kasperczak, Gadocha, Lato) - el.ME
  • 30.08.1978, Helsinki: FINLANDIA-POLSKA 0:1 (S.Majewski)
  • 08.09.1982, Kuopio: FINLANDIA-POLSKA 2:3 (Valvee, Kousa – W.Smolarek, Dziekanowski, Kupcewicz) - el.ME
  • 17.04.1983, Warszawa: POLSKA-FINLANDIA 1:1 (W.Smolarek - Janas sam.) - el.ME
  • 12.09.1984, Helsinki: FINLANDIA-POLSKA 0:2 (Dziekanowski, Pałasz)
  • 17.04.1985, Opole: POLSKA-FINLANDIA 2:1 (Żmuda, Pałasz - ?)
  • 18.03.1987, Rybnik: POLSKA-FINLANDIA 3:1 (Urban, Leśniak, Furtok - Ikäläinen)
  • 13.03.1991, Warszawa: POLSKA-FINLANDIA 1:1 (Lesiak - Paatelainen)
  • 26.08.1992, Pietarsaari: FINLANDIA-POLSKA 0:0
  • 13.04.1993, Radom: POLSKA-FINLANDIA 2:1 (Leśniak 2 - Heikkinen)
  • 10.02.1999, Ta' Qali (Malta): FINLANDIA-POLSKA 1:1 (Kowalczyk - J.Johansson)
  • 26.04.2000, Poznań: POLSKA-FINLANDIA 0:0
  • 02.09.2006, Bydgoszcz: POLSKA-FINLANDIA 1:3 (Garguła - Litmanen 2, Väyrynen) – el.ME
  • 12.09.2007, Helsinki: FINLANDIA-POLSKA 0:0 – el.ME
  • 02.02.2008, Pafos (Cypr): POLSKA-FINLANDIA 1:0 (Kokoszka)
  • 29.05.2010, Kielce: POLSKA-FINLANDIA 0:0
  • 26.03.2016, Wrocław: POLSKA-FINLANDIA 5:0 (K.Grosicki 2, P.Wszołek 2, F.Starzyński)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Finland - National Team Coaches, www.rsssf.com [dostęp 2016-11-14].
  2. ↑ a b c d eu-football.info (ang.). [dostęp 29 maja 2012].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

p • d • e
Europejskie reprezentacje narodowe w piłce nożnej (UEFA)
kobiety
Byłe reprezentacje
mężczyźni
Byłe reprezentacje
  1. ↑ a b Państwo uznawane częściowo.
  2. ↑ a b Reprezentacja istniała przed powstaniem UEFA.
p • d • e
Piłka nożna w Finlandii
Suomen Palloliitto (SPL)
Reprezentacje:
mężczyźni:
kobiety:
Rozgrywki ligowe:
mężczyźni:
kobiety:
Rozgrywki pucharowe:
mężczyźni:
kobiety:
Rozgrywki młodzieżowe
Nagrody i wyróżnienia:
Inne:
p • d • e
Fińskie reprezentacje narodowe w grach zespołowych
kobiety
mężczyźni
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Reprezentacja_Finlandii_w_piłce_nożnej_mężczyzn&oldid=54257162”