Reprezentacja Finlandii w piłce nożnej mężczyzn
![]() |
Ten artykuł od 2017-04 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
| |||
![]() Emblemat reprezentacji | |||
Przydomek | fiń. Huuhkajat (Puchacze) | ||
Związek | fiń. Suomen Palloliitto szw. Finlands Bollförbund | ||
Sponsor techniczny | Nike | ||
Trener | Markku Kanerva (od 2016) | ||
Asystent trenera | Simo Valakari (od 2016) | ||
Skrót FIFA | FIN | ||
Ranking FIFA | ![]() | ||
Miejsce w rankingu Elo | 69. (10 lipca 2016) (1550 pkt.) | ||
Zawodnicy | |||
Najwięcej występów | Jari Litmanen (137) | ||
Najwięcej bramek | Jari Litmanen (32) | ||
Mecze | |||
Pierwszy mecz![]() ![]() (Helsinki, Finlandia, Rosja; 22 października 1911) | |||
Najwyższe zwycięstwo![]() ![]() (Helsinki, Finlandia; 11 sierpnia 1922)
| |||
Najwyższa porażka![]() ![]() (Lipsk, Niemcy; 1 września 1940) | |||
|
Reprezentacja Finlandii w piłce nożnej nigdy nie grała w żadnym ważnym turnieju piłkarskim. Wprawdzie czterokrotnie wystąpiła na igrzyskach olimpijskich, ale swój największy sukces – IV miejsce – odniosła w 1912 roku. Przez kolejne dekady Finowie wyraźnie ulegali zarówno w meczach towarzyskich, jak i spotkaniach o punkty. Aż osiemnaście razy przepadli w eliminacjach do Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej (do eliminacji do pozostałych trzech mundiali nie przystąpili w ogóle), wśród europejskich reprezentacji pod tym względem gorzej wypada jedynie Luksemburg, który nie dał rady aż 20 razy.
Wyniki reprezentacji nieznacznie poprawiły się w latach 70. i 80. W eliminacjach do Euro 1980 drużyna przegrała tylko jednym punktem, a do Mundialu 1986 – dwoma. Jednak dopiero od lat 90. fińscy piłkarze zaczęli wzbudzać zainteresowanie prezesów największych europejskich klubów.
Finlandia zawsze miała znacznie lepszych zawodników niż drużynę. Jari Litmanen w barwach Ajaksu Amsterdam triumfował w Pucharze Mistrzów i Superpucharze Europy. Sami Hyypiä był filarem defensywy Liverpool FC, kiedy ten w 2001 roku zdobywał Puchar UEFA. Napastnik Mikael Forssell przez wiele lat grał w Chelsea F.C., bramkarz Antti Niemi wyrobił sobie dobrą markę skutecznymi interwencjami w barwach Heart of Midlothian i Southampton FC, a jego następca Jussi Jääskeläinen miał pewne miejsce w bramce Boltonu Wanderers. Pomocnik Joonas Kolkka z PSV Eindhoven dwa razy wygrywał ligę holenderską, a Teemu Tainio, były gracz Ajaksu i Tottenhamu Hotspur, tyle samo razy sięgał po Puchar Francji z AJ Auxerre.
Na obecną kondycję fińskiego futbolu znaczący wpływ ma także brak zainteresowania kibiców. Finlandia jest jednym z niewielu krajów w Europie, w którym piłka nożna nie jest sportem numer jeden. Znacznie większą popularnością cieszą się narciarze, hokeiści i motocykliści.
Mimo iż w ostatnich latach reprezentację trenowali Richard Møller Nielsen, który w 1992 doprowadził Danię do zwycięstwa w mistrzostwach Europy, oraz Antti Muurinen, były szkoleniowiec HJK Helsinki, pierwszego klubu fińskiego grającego w Lidze Mistrzów, to drużyna poczyniła niewielkie postępy. Nadal nie zdołała zakwalifikować się nawet do barażów żadnego z międzynarodowych turniejów. W latach 2006-2007 selekcjonerem był Anglik Roy Hodgson. Jego podopieczni do końca liczyli się w walce o awans do Euro 2008 (ostatecznie zajęli czwarte miejsce). W grupie kwalifikacyjnej m.in. wygrali i zremisowali z Polską i raz wywalczyli podział punktów w spotkaniu z Portugalią.
Po nim kadrę Finlandii prowadzili kolejno Stuart Baxter, Olli Huttunen (tymczasowo), Markku Kanerva (tymczasowo), Mika-Matti Paatelainen, oraz ponownie tymczasowo Markku Kanerva. W styczniu 2016 selekcjonerem fińskiej kadry został Hans Backe, natomiast w grudniu 2016 zastąpił go Kanerva[1].
Spis treści
Bieżące eliminacje[edytuj | edytuj kod]
Eliminacje do MŚ 2018 – Grupa I[edytuj | edytuj kod]
Lp. | Drużyna | M | Mecze | Bramki | Pkt | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
W | R | P | + | − | +/− | ||||
1. | ![]() |
10 | 7 | 1 | 2 | 16 | 7 | +9 | 22 |
2. | ![]() |
10 | 6 | 2 | 2 | 15 | 4 | +11 | 20 |
3. | ![]() |
10 | 5 | 2 | 3 | 13 | 9 | +4 | 17 |
4. | ![]() |
10 | 4 | 3 | 3 | 14 | 13 | +1 | 15 |
5. | ![]() |
10 | 2 | 3 | 5 | 9 | 13 | −4 | 9 |
6. | ![]() |
10 | 0 | 1 | 9 | 3 | 24 | −21 | 1 |
Udział w międzynarodowych turniejach[edytuj | edytuj kod]
Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]
|
Mistrzostwa Europy[edytuj | edytuj kod]
|
Rekordziści[edytuj | edytuj kod]
Kolorem niebieskim zaznaczono wciąż aktywnych piłkarzy
Najwięcej występów w kadrze[edytuj | edytuj kod]
Aktualizacja: 29 maja 2012 |
Najwięcej goli w kadrze[edytuj | edytuj kod]
Aktualizacja: 29 maja 2012 |
Trenerzy reprezentacji Finlandii od lat 90.[edytuj | edytuj kod]
- 1988-92 –
Jukka Vakkila
- 1993-94 –
Tommy Lindholm
- 1994-96 –
Jukka Ikäläinen
- 1996-99 –
Richard Møller Nielsen
- 2000-05 –
Antti Muurinen
- 2005 –
Jyrki Heliskoski (tymczasowo)
- 2006-07 –
Roy Hodgson
- 2008-10 -
Stuart Baxter
- 2010 -
Olli Huttunen (tymczasowo)
- 2011 -
Markku Kanerva (tymczasowo)
- 2011-15 -
Mika-Matti Paatelainen
- 2015 -
Markku Kanerva (tymczasowo)
- 2016-16 -
Hans Backe
- od 2016 Markku Kanerva
Mecze z Polską[edytuj | edytuj kod]
Piłkarze Finlandii grali z Polską trzydzieści jeden razy – odnieśli trzy zwycięstwa, osiem remisów i dwadzieścia jeden porażek, bramki 28:77.
- 29.09.1923, Helsinki: FINLANDIA-POLSKA 5:3 (Eklöf 2, Fallström 2, Linna – Staliński 2, Miller)
- 10.08.1924, Warszawa: POLSKA-FINLANDIA 1:0 (Reyman)
- 30.08.1925, Helsinki: FINLANDIA-POLSKA 2:2 (Soinio, Kulmala - Staliński, Kałuża)
- 08.08.1926, Poznań: POLSKA-FINLANDIA 7:1 (Batsch 4, Staliński 3 - Laaksonen)
- 17.09.1947, Helsinki: FINLANDIA-POLSKA 1:4 (Forsman - Cieślik 2, Spodzieja 2)
- 06.11.1948, Warszawa: POLSKA-FINLANDIA 1:0 (Cieślik)
- 11.09.1955, Helsinki: FINLANDIA-POLSKA 1:3 (Asikainen - Cieślik 2, Kempny)
- 04.11.1956, Kraków: POLSKA-FINLANDIA 5:0 (Kempny 2, Baszkiewicz, Brychczy, Kowal)
- 05.07.1957, Helsinki: FINLANDIA-POLSKA 1:3 (Vanhanen - Jankowski 3) – el.MŚ
- 03.11.1957, Warszawa: POLSKA-FINLANDIA 4:0 (Brychczy 2, Gawlik, Jankowski) – el.MŚ
- 18.10.1959, Helsinki: FINLANDIA-POLSKA 1:3 (Kankkonen - Pol, Hachorek, Gawroński) – el.IO
- 08.11.1959, Chorzów: POLSKA-FINLANDIA 6:2 (Pol 3, Hachorek, Sykta, Szarzyński - Österlund, Peltonen) – el.IO
- 26.09.1965, Helsinki: FINLANDIA-POLSKA 2:0 (Peltonen, Nuoranen) – el.MŚ
- 24.10.1965, Szczecin: POLSKA-FINLANDIA 7:0 (Lubański 4, Sadek 2, Pol k.) – el.MŚ
- 01.09.1974, Helsinki: FINLANDIA-POLSKA 1:2 (Rahja - Szarmach, Lato) – el.ME
- 09.10.1974, Poznań: POLSKA-FINLANDIA 3:0 (Kasperczak, Gadocha, Lato) - el.ME
- 30.08.1978, Helsinki: FINLANDIA-POLSKA 0:1 (S.Majewski)
- 08.09.1982, Kuopio: FINLANDIA-POLSKA 2:3 (Valvee, Kousa – W.Smolarek, Dziekanowski, Kupcewicz) - el.ME
- 17.04.1983, Warszawa: POLSKA-FINLANDIA 1:1 (W.Smolarek - Janas sam.) - el.ME
- 12.09.1984, Helsinki: FINLANDIA-POLSKA 0:2 (Dziekanowski, Pałasz)
- 17.04.1985, Opole: POLSKA-FINLANDIA 2:1 (Żmuda, Pałasz - ?)
- 18.03.1987, Rybnik: POLSKA-FINLANDIA 3:1 (Urban, Leśniak, Furtok - Ikäläinen)
- 13.03.1991, Warszawa: POLSKA-FINLANDIA 1:1 (Lesiak - Paatelainen)
- 26.08.1992, Pietarsaari: FINLANDIA-POLSKA 0:0
- 13.04.1993, Radom: POLSKA-FINLANDIA 2:1 (Leśniak 2 - Heikkinen)
- 10.02.1999, Ta' Qali (Malta): FINLANDIA-POLSKA 1:1 (Kowalczyk - J.Johansson)
- 26.04.2000, Poznań: POLSKA-FINLANDIA 0:0
- 02.09.2006, Bydgoszcz: POLSKA-FINLANDIA 1:3 (Garguła - Litmanen 2, Väyrynen) – el.ME
- 12.09.2007, Helsinki: FINLANDIA-POLSKA 0:0 – el.ME
- 02.02.2008, Pafos (Cypr): POLSKA-FINLANDIA 1:0 (Kokoszka)
- 29.05.2010, Kielce: POLSKA-FINLANDIA 0:0
- 26.03.2016, Wrocław: POLSKA-FINLANDIA 5:0 (K.Grosicki 2, P.Wszołek 2, F.Starzyński)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Finland - National Team Coaches, www.rsssf.com [dostęp 2016-11-14] .
- ↑ a b c d eu-football.info (ang.). [dostęp 29 maja 2012].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Oficjalna witryna związku (fiń.)
- Profil na stronie FIFA (ang.)
- Profil na National Football Teams (ang.)
- RSSSF – archiwum wyników 1911- (ang.)
- RSSSF – archiwum zawodników z największą liczbą występów i goli (ang.)
- RSSSF – archiwum trenerów (ang.)
|
|