Siergiej Golatkin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Siergiej Golatkin
Сергей Голяткин
Pełne imię i nazwisko

Siergiej Aleksiejewicz Golatkin

Data i miejsce urodzenia

4 maja 1988
Łuchowicy

Wzrost

182 cm

Pozycja

środkowy obrońca

Kariera juniorska
Lata Klub
1998–2005 DJuSSz CSKA Moskwa
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2006–2008 Rubin Kazań 6 (0)
2008 → Witiaź Podolsk (wyp.) 29 (1)
2009–2010 Tom Tomsk 1 (0)
2009 → Czernomoriec Noworosyjsk (wyp.) 9 (1)
2010 → SKA-Eniergija Chabarowsk (wyp.) 12 (0)
2011–2012 SKA-Eniergija Chabarowsk 23 (1)
2012–2013 Polonia Warszawa 1 (0)
2013 SKA-Eniergija Chabarowsk 4 (0)
2013–2015 FK Tiumeń 41 (2)
2015–2016 Nieftiechimik Niżniekamsk 5 (0)
2016 Hranit Mikaszewicze 10 (0)
2016 FK Słuck 13 (1)
W sumie: 154 (6)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2005–2006  Rosja U-18 10 (0)
2006–2007  Rosja U-19 8 (1)
W sumie: 18 (1)
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Siergiej Aleksiejewicz Golatkin (ros. Сергей Алексеевич Голяткин, ur. 4 maja 1988 w Łuchowicach) – rosyjski piłkarz występujący na pozycji obrońcy.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

W wieku 10 lat rozpoczął treningi w akademii CSKA Moskwa[1][2]. Początkowo szkolił się grając na pozycji środkowego pomocnika, jednak w wieku 14 lat przekwalifikowano go na obrońcę[1][2]. W wieku 17 lat, z powodu braku oferty profesjonalnego kontraktu ze strony zarządu CSKA, zdecydował się opuścić klub[3]. Na początku 2006 roku został graczem Rubinu Kazań, trenowanego przez Gurbana Berdiýewa, który umieścił go w drużynie rezerw (Turnir Dublierow RFPL)[1][2]. W marcu 2007 roku włączono go do kadry pierwszego zespołu[1][2]. 9 czerwca 2007 zadebiutował w Premjer-Lidze w przegranym 0:2 meczu z Tomem Tomsk[4]. W sezonie 2007 zanotował łącznie 6 ligowych spotkań[5]. Z powodu niewielkich szans na regularne występy, na początku 2008 roku wypożyczono go do Witiazia Podolsk, dla którego rozegrał na poziomie Pierwego Diwizjonu 29 meczów i strzelił 1 bramkę[1][6]. Po powrocie do Rubinu władze klubu nie zaoferowały mu przedłużenia kontraktu[1][2].

W lutym 2009 roku Golatkin podpisał trzyletnią umowę z Tomem Tomsk[5][7]. W sierpniu tego samego roku, po rozegraniu 1 meczu w Premjer-Lidze i 1 spotkania w ramach Pucharu Rosji, został wypożyczony na pół roku do Czernomorca Noworosyjsk, z którym po zakończeniu sezonu 2009 spadł do Wtorogo Diwizjonu[8][9]. W sierpniu 2010 roku, po tym gdy nie przeszedł testów w Anży Machaczkała[10], zarząd Tomu wypożyczył go do SKA-Eniergiji Chabarowsk (FNL)[5][11], która po pół roku zdecydowała się na transfer definitywny[12]. W połowie 2012 roku odbył testy w Hapoelu Tel Awiw[13] oraz następnie w Polonii Warszawa[14], która podpisała z nim roczny kontrakt[15]. W trakcie gry dla tego klubu występował głównie w drużynie Młodej Ekstraklasy. W seniorskiej Ekstraklasie zaliczył 1 mecz 10 grudnia 2012 w spotkaniu przeciwko Pogoni Szczecin (2:0). Przed rozpoczęciem rundy wiosennej sezonu 2012/13 jego umowę rozwiązano za porozumieniem stron[16].

W lutym 2013 roku powrócił on do SKA-Eniergiji Chabarowsk, gdzie zanotował 4 występy w sezonie zasadniczym oraz 1 spotkanie w fazie play-off o awans do rosyjskiej ekstraklasy, w której jego zespół uległ FK Rostów[17][18]. Latem tego samego roku przeniósł się do FK Tiumeń, z którym w sezonie 2013/2014 uzyskał awans do FNL[2]. Łącznie przez dwa sezony rozegrał dla tego klubu 41 spotkań, w których zdobył 2 bramki. W lipcu 2015 roku odbył testy w Kajsarze Kyzyłorda, jednak sztab szkoleniowy nie zdecydował się go zatrudnić[19]. W tym samym miesiącu został zawodnikiem Nieftiechimika Niżniekamsk (PFL), gdzie pozostał przez pół roku[20][21]. Po odejściu z klubu przez 4 miesiące pozostawał bez pracodawcy[20]. W marcu 2016 roku podpisał kontrakt z Hranitem Mikaszewicze[20]. 7 maja 2016 zadebiutował w Wyszejszajej Lidze w zremisowanym 1:1 meczu z Szachciorem Soligorsk i rozpoczął od tego momentu regularne występy. W przerwie letniej z powodów finansowych Hranit rozwiązał umowy ze wszystkimi zawodnikami[22][23]. Golatkin wkrótce po tym przeniósł się do FK Słuck, dla którego rozegrał w białoruskiej ekstraklasie 13 spotkań i zdobył 1 gola[22][23]. Po sezonie 2016 zakończył karierę zawodniczą.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W latach 2005–2007 występował w reprezentacji Rosji U-18 oraz U-19. Z kadrą U-19 wziął udział w Mistrzostwach Europy 2007 rozegranych w Austrii[1]. Na turnieju pełnił funkcję kapitana zespołu i rozegrał 2 spotkania w fazie grupowej, po której Rosja odpadła z rywalizacji[24].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g Сергей Голяткин: «Надеюсь, что в Тюмени начнется новый этап моей карьеры». fc-tyumen.ru. [dostęp 2020-04-07]. (ros.).
  2. ↑ a b c d e f Новичок ФК "Тюмень" прошел школу польского чемпионата. t-l.ru. [dostęp 2020-04-03]. (ros.).
  3. ↑ Сергей Голяткин: «Было обидно, что в ЦСКА мне не предложили контракт». sports.ru. [dostęp 2020-03-25]. (ros.).
  4. ↑ Сергей Алексеевич Голяткин - 2007. championat.com. [dostęp 2020-04-03]. (ros.).
  5. ↑ a b c 15 самых молодых игроков, дебютировавших за «Рубин» в премьер-лиге. Часть вторая. sports.ru. [dostęp 2020-03-25]. (ros.).
  6. ↑ «Рубин» отдал в аренду двух игроков. eurosport.ru. [dostęp 2020-04-02]. (ros.).
  7. ↑ «Томь» подписала контракты с Дмитрием Смирновым и Сергеем Голяткиным. sports.ru. [dostęp 2020-03-25]. (ros.).
  8. ↑ Состав ФК "Черноморец" пополнился. livekuban.ru. [dostęp 2020-03-24]. (ros.).
  9. ↑ Голяткин и Архипов вернулись в «Томь». news.sportbox.ru. [dostęp 2020-03-25]. (ros.).
  10. ↑ Сергей Голяткин не подошел «Анжи». sports.ru. [dostęp 2020-03-25]. (ros.).
  11. ↑ «СКА-Энергия» арендовал у «Томи» Голяткина. sports.ru. [dostęp 2020-03-25]. (ros.).
  12. ↑ Защитник хабаровского ФК «СКА-Энергия» Сергей Голяткин приглашен в «Сибирь». sportmail.ru. [dostęp 2020-03-18]. (ros.).
  13. ↑ «Хапоэль» просматривает экс-игрока «Рубина» и «Томи». news.sportbox.ru. [dostęp 2020-03-26]. (ros.).
  14. ↑ Polonia testuje Rosjan i wyjeżdża na drugi obóz. warszawa.naszemiasto.pl. [dostęp 2020-03-18]. (pol.).
  15. ↑ Polonia Warszawa pozyskała Siergieja Golatkina. 90minut.pl. [dostęp 2020-03-18]. (pol.).
  16. ↑ Siergiej Golatkin odchodzi z Polonii. 90minut.pl. [dostęp 2020-04-03]. (pol.).
  17. ↑ Polonia szuka napastnika w Gdańsku… Golatkin wrócił na „stare śmieci”. dumastolicy.pl. [dostęp 2020-03-18]. (pol.).
  18. ↑ Siergiej Golatkin w SKA-Eniergija Chabarowsk. 90minut.pl. [dostęp 2020-04-03]. (pol.).
  19. ↑ Российский защитник не подошел "Кайсару". vesti.kz. [dostęp 2020-04-03]. (ros.).
  20. ↑ a b c «План Б на случай, если карьера резко закончится». Как директор модной галереи в Томске стал игроком чемпионата Беларуси. by.tribuna.com. [dostęp 2020-04-03]. (ros.).
  21. ↑ Дозаявлен Голяткин. fcnh.ru. [dostęp 2020-03-26]. (ros.).
  22. ↑ a b Представляем соперника: "Гранит". fcbate.by. [dostęp 2020-04-03]. (ros.).
  23. ↑ a b «Сахар» укрепили раскрошившимся «гранитом». kurjer.info. [dostęp 2020-03-26]. (ros.).
  24. ↑ Russia captain out for redemption. uefa.com. [dostęp 2020-04-03]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Siergiej_Golatkin&oldid=71570538”