Siergiej Korsakow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Siergiej Korsakow

Siergiej Siergiejewicz Korsakow (ros. Сергей Сергеевич Корсаков, ur. 21 stycznia?/2 lutego 1854 w Gusie Chrustalnym, zm. 1 maja?/14 maja 1900 w Moskwie) – rosyjski lekarz psychiatra i neurolog, pierwszy profesor psychiatrii w Rosji, twórca moskiewskiej szkoły psychiatrii. Opisał objawy zespołu, znanego obecnie jako zespół Korsakowa.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Siergieja Grigoriewicza Korsakowa, zarządcy dużej fabryki szkła, i jego żony Akiliny Jakowlewny Aliańczikowej. Miał starszego brata Nikołaja (1853–1925), który był pediatrą.

W 1870 roku ukończył gimnazjum w Moskwie, nagrodzony złotym medalem. Od 1870 do 1875 studiował medycynę na Uniwersytecie Moskiewskim. Specjalizował się w neurologii u Kożewnikowa. Po otrzymaniu tytułu doktora medycyny w 1887 roku pracował w Szpitalu Prieobrażenskim. W 1892 został profesorem nadzwyczajnym psychiatrii na Uniwersytecie Moskiewskim.

W 1879 roku ożenił się z Anną Konstantinowną Barsową.

W wieku 44 lat przeszedł dwa zawały serca. W 1898 wyjechał do Wiednia na specjalistyczną konsultację. Rozpoznano u niego przerost i zapalenie serca oraz otyłość. 1 maja 1900 Korsakow zmarł z powodu niewydolności serca. Mózgowie Korsakowa zbadano w Moskiewskim Instytucie Badań Mózgu: ważyło 1603 g[1].

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

„Żurnał newropatołogii i psichiatrii imieni S.S. Korsakowa” (ros. Журнал неврологии и психиатрии имени С.С. Корсакова), założone w 1900 roku przez Kożewnikowa czasopismo neuropsychiatryczne, nazwano na jego cześć. Moskiewska Klinika Psychiatrii nosi jego imię, na jej budynku umieszczono pamiątkową tablicę.

Dorobek naukowy[edytuj | edytuj kod]

Najbardziej pamiętanym osiągnięciem Korsakowa jest jego opis zespołu amnestycznego u osób nadużywających alkoholu. Na XII Międzynarodowym Kongresie Medycznym w Moskwie Friedrich Jolly zaproponował na jego określenie nazwę zespołu Korsakowa, która szybko się przyjęła i stosowana jest do dziś.

Zajmował się zagadnieniem paranoi. W 1891 roku zaproponował koncepcję choroby psychicznej, nazwanej przez niego dysnoia – odpowiednik Kraepelinowskiej dementia praecox. Nazwa ta nie przyjęła się w piśmiennictwie. Uważany jest także za twórcę psychiatrii sądowej w Rosji.

Był twórcą własnej szkoły psychiatrycznej, określanej mianem moskiewskiej. Uczniami Korsakowa byli m.in. Władimir Serbski, Piotr Gannuszkin, Nikołaj Bażenow, Władimir Jakowenko.

Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]

  • Об алкогольном параличе (1887)
  • Курс психиатрии (1914)
  • Избранные произведения. М.: Государственное издательство медицинской литературы, 1954

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Vein AA, Maat-Schieman ML. Famous Russian brains: historical attempts to understand intelligence. „Brain”. 131 (Pt 2), s. 583–90, 2008. DOI: 10.1093/brain/awm326. PMID: 18182419. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ovsyannikov SA, Ovsyannikov AS. Sergey S. Korsakov and the beginning of Russian psychiatry. „Journal of the History of the Neurosciences”. 16. 1-2, s. 58-64, 2007. DOI: 10.1080/09647040600564658. PMID: 17365552. 
  • Lennart Ljungberg, Carl Wernicke and Sergei Korsakoff: Fin de siècle innovators in neuropsychiatry, „Journal of the History of the Neurosciences”, 1 (1), 1992, s. 23–27, DOI10.1080/09647049209525511, ISSN 0964-704X, PMID11618411.
  • Krüger S, Bräunig P. Sergej Sergejewitsch Korsakow (1854–1900). „American Journal of Psychiatry”. 161, s. 974, 2004. 
  • Engmann B. Nervenärzte: Deutsch-russische Wissenschaftsbeziehungen im 19. Jahrhundert auf den Gebieten Psychiatrie, Neuropathologie und Neurologie; ein biobibliographisches Lexikon. Shaker, Aachen, 2018. ISBN 978-3-8440-5906-9.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]