Siklawa
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Województwo | |
Typ |
kaskadowy |
Wysokość |
65 m |
Liczba strug |
2–4 |
Rzeka zasilająca | |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°12′53″N 20°02′43″E/49,214722 20,045278 |
Siklawa, Wielka Siklawa (niem. Siklawafall, Siklawa-Wasserfall, węg. Siklawa-vízesés[1]) – wodospad w Tatrach Wysokich na potoku Roztoka. Największy wodospad w Polsce. Wodospad spada z progu ściany stawiarskiej oddzielającej doliny: Pięciu Stawów Polskich i Roztoki dwiema lub trzema strugami (w zależności od wysokości poziomu wody w Wielkim Stawie). Nachylenie ściany wynosi około 35°, wysokość progu około 65–70 metrów. Jest to największy (chociaż nie najwyższy) wodospad w Tatrach.
Nazwa wodospadu Siklawica w Tatrach Zachodnich pochodzi od Siklawy.
Opis
Wielka Siklawa najpiękniej wygląda w słoneczne dni, po obfitych opadach deszczu. Wokół niej, w rozpylonych kroplach wody, tworzą się wielobarwne tęcze. Siklawa była celem wycieczek górskich już na początku XIX wieku. Opisywana przez poetów, uwieczniana przez malarzy. W 1832 Seweryn Goszczyński pisał: Szablon:CytatD
Szlak turystyczny prowadzi po orograficznie prawej stronie wodospadu przez długi pas wygładzeń polodowcowych (tak zwane Danielki). Są to miejsca niebezpieczne, gdy są oblodzone. W 1924 poślizgnął się tutaj i poniósł śmierć przewodnik tatrzański Jan Gąsienica Daniel (i stąd właśnie pochodzi nazwa tego miejsca).
Szlaki turystyczne
- – obok wodospadu przebiega szlak zielony od Wodogrzmotów Mickiewicza (przy szosie Palenica Białczańska – Morskie Oko) nad Wielki Staw. Czas przejścia: 2:05 h, ↓ 1:40 h[2].
Galeria
Przypisy
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000. Warszawa: ExpressMap Polska, 2005. ISBN 83-88112-35-X.
Bibliografia
- Józef Nyka: Tatry polskie. Przewodnik. Wydanie XIII. Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003. ISBN 83-915859-1-3.