Sint-Michielsgestel
51°39′N 5°22′E/51,650000 5,366667 Ratusz w Sint-Michielsgestel | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Prowincja | |||||
| Burmistrz |
Jan Pommer (2014)[1] | ||||
| Powierzchnia |
64,40 km² | ||||
| Populacja (I 2012) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
| Nr kierunkowy |
073 | ||||
| Kod pocztowy |
5258, 5270-5275, 5290-5294 | ||||
| |||||
Położenie na mapie Brabancji Północnej  | |||||
Położenie na mapie Holandii  | |||||
| 51°39′N 5°22′E/51,650000 5,366667
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Sint-Michielsgestel (ⓘ) – miasto, siedziba gminy o tej samej nazwie w prowincji Brabancja Północna w Holandii, 7 km od stolicy regionu ’s-Hertogenbosch. Gmina liczy 28 128 mieszkańców (styczeń 2012) i zajmuje obszar 64,40 km² (z czego na wodę przypada 0,35 km²).
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Miasto leży nad płynącą z Belgii rzeką Dommel, dopływem Mozy.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W latach 60. i 70. XX wieku znaleziono liczne dowody osadnictwa rzymskiego na terenie gminy, w tym monety i broń[3]. Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z roku 1314, kiedy połączono dobra Herlaer i Gestel. Samo Herlaer istniało już w 1142 i było lennem biskupów z Liège. Ze względu na satelickie położenie względem stolicy regionu, arystokracja chętnie budowała na terenie gminy swoje posiadłości, które przetrwały i są wpisane do rejestru zabytków[3].
Beekvliet[edytuj | edytuj kod]
W Sint-Michielsgestel istniało od 1815 niższe seminarium duchowne Beekvliet. Współczesny budynek został wybudowany pomiędzy 1909 a 1917[3]. Podczas II wojny światowej zostało przekształcone w obóz jeniecki, podobnie jak wyższe seminarium w Haaren. 14 maja 1942 internowano w Beekvliet 450 Holendrów. Obóz stał się ożywionym ośrodkiem myśli politycznej. Wśród przetrzymywanych byli m.in. pisarze Simon Vestdijk i Anton van Duinkerken, politycy, wśród nich pierwszy powojenny premier Willem Schermerhorn oraz późniejszy laureat Nagrody Nobla Nikolaas Tinbergen (od 9 września 1942). Obóz istniał do 6 września 1944[3].
Miasto zostało wyzwolone przez żołnierzy brytyjskich 23 października 1944[3].
Gospodarka[edytuj | edytuj kod]
Miasto jest znane z Instytutu Głuchych (Instituut voor Doven)[3]. Największym pracodawcą jest stowarzyszone z nim przedsiębiorstwo Kentalis, produkujące pomoce dla niepełnosprawnych. Większość mieszkańców dojeżdża do pracy do innych miast[3].
Pozostałe miejscowości gminy[edytuj | edytuj kod]
Berlicum, Besselaar, Doornhoek, Haanwijk Hal, Halder, De Bus, De Hogert, De Loofaart, Den Dungen, Gemonde, Heikantse Hoeve Hersend, Hezelaar, Hoek, Kerkeind, Laar, Maaskantje, Middelrode, Nijvelaar, Plein, Poeldonk, Ruimel, Tielse Hoeve, Wielsche Hoeven, Wamberg i Woud.
Urodzeni w Sint-Michielsgestel[edytuj | edytuj kod]
- Ronald Jansen (30 grudnia 1963) – hokeista
- Anneke van Giersbergen (8 marca 1973) – wokalistka rockowa
Współpraca zagraniczna[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ sint-michielsgestel.nl: Mr. J.C.M. Pommer (Jan);. [dostęp 2014-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-06)]. (niderl.).
- ↑ Bevolkingsontwikkeling; regio per maand. Centraal Bureau voor de Statistiek. [dostęp 2013-08-10]. (niderl.).
- ↑ a b c d e f g Sint-Michielsgestel. [dostęp 2013-08-10]. (ang.).
- ↑ Współpraca zagraniczna. Sint-Michielsgestel (Holandia). [dostęp 2013-08-10]. (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Oficjalna strona gminy (niderl. • ang.)
