Skalskie (potok)

Skalskie
Kontynent	Europa
Państwo	Polska
Lokalizacja	Małe Pieniny
	Potok
Długość	4,14 km
	Źródło
Miejsce	Smerekowa
Wysokość	ok. 1000 m n.p.m.
	Ujście
Recypient	Grajcarek
Miejsce	Jaworki
Współrzędne	49°24′26″N 20°33′16″E/49,407222 20,554444
	Położenie na mapie województwa małopolskiego ujście
	Położenie na mapie Polski ujście

Skalskie (Skalski Potok) – potok, lewobrzeżny dopływ Grajcarka^[1] o długości 4,14 km^[2].

Potok płynie Doliną Skalskie w Małych Pieninach. Jego źródła znajdują się na wysokości ok. 1000 m n.p.m. pod Smerekową. Głównym dopływem jest potok Spadnik. Spływa w większości lesistą doliną pomiędzy wzniesieniami Watrisko, Repowa, Skalskie i Pawłowska Góra. Uchodzi do Grajcarka w centrum Jaworek^[3]. W swoim środkowym biegu przepływa przez rezerwat przyrody Zaskalskie-Bodnarówka, w obrębie rezerwatu tworząc przełom pomiędzy dwoma wybitnymi skałami: Czerwoną Skałą i Dziurawą Skałą (tzw. brama skalna). Oprócz tych skał, znajdujących się zaraz na granicy lasu, w wielu miejscach wzdłuż potoku istnieją jeszcze inne odsłonięcia skalne^[4]. Na niedostępnych wapiennych skałach zachowały się resztki naturalnej roślinności. W niektórych miejscach potok tworzy głęboki wąwóz. Jego dno jest kamieniste, zarzucone dużymi głazami. Potok Spadnik spada do niego pochyłą skalną rynną, tworząc wodospad o wysokości ok. 15 m^[5].

Koryto potoku na znacznej długości stanowi równocześnie drogę transportową dla pojazdów ściągających drzewo. W górnej części potoku, pomiędzy jego korytem a korytem Bosiłskiego Potoku znajdują się dwa duże kompleksy polan; Bosiłskie Ubocze i Zaskalskie. Na zachodnich zboczach potoku bieleją w lesie zbudowane z wapienia Dziobakowe Skały^[4].

W 2016 r. w dolinie potoku Skalskiego znaleziono torfowca ostrolistnego (Sphagnum capillifolium) – gatunek rzadkiego mchu podlegającego ochronie^[6].

Przypisy

↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 254, ISBN 83-239-9607-5 .
↑ Skalskie na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania) [online], Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej [dostęp 2017-07-14] .
↑ Pieniny polskie i słowackie. Mapa turystyczna 1:25 000, Piwniczna: Agencja Wydawnicza „WiT” s.c., 2008 .
↑ ^a ^b Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2021-10-25] .
↑ JózefJ. Nyka JózefJ., Pieniny, wyd. IX, Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006, ISBN 83-915859-4-8 .
↑ GrzegorzG. Vončina GrzegorzG., AdamA. Stebel AdamA., Materiały do flory mchów (Bryophyta) pienińskiego pasa skałkowego (Karpaty Zachodnie), „Pieniny. Przyroda i człowiek”, 14, 2016, s. 79–89 .

[hydro-1] Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 254, ISBN 83-239-9607-5 .

[geo2-2] Skalskie na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania) [online], Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej [dostęp 2017-07-14] .

[wit-3] Pieniny polskie i słowackie. Mapa turystyczna 1:25 000, Piwniczna: Agencja Wydawnicza „WiT” s.c., 2008 .

[geo-4] Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2021-10-25] .

[nyka-5] JózefJ. Nyka JózefJ., Pieniny, wyd. IX, Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006, ISBN 83-915859-4-8 .

[mchy-6] GrzegorzG. Vončina GrzegorzG., AdamA. Stebel AdamA., Materiały do flory mchów (Bryophyta) pienińskiego pasa skałkowego (Karpaty Zachodnie), „Pieniny. Przyroda i człowiek”, 14, 2016, s. 79–89 .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]