Skały Puchacza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skały Puchacza, platforma widokowa
Ściana wyrobiska

Skały Puchacza, Sowie Skały (niem. Uhustein, 730 m n.p.m.) – skały piaskowcowe odsłonięte robotami eksploatacyjnymi kamieniołomu w Sudetach Środkowych w Górach Stołowych.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Skały usytuowane są na terenie Parku Narodowego Gór Stołowych, na północny wschód od Łężyc, na południowej krawędzi środkowego piętra Gór Stołowych, między Narożnikiem a Urwiskiem Batorowskim[1].

Skały Puchacza to odsłonięte kilkudziesięciometrowe urwisko skalne w piaskowcu, będące wyrobiskiem poeksploatacyjnym pozostałym po dawnym kamieniołomie piaskowca, który uruchomiony został w drugiej połowie XIX wieku i czynny był jeszcze po II wojnie światowej[1]. Zachowały się tam ściany i górna krawędź wyrobiska będąca dobrym punktem widokowym oraz kamienna pochylnia służąca do transportu pozyskanych bloków piaskowca[1].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Na wschód od wyrobiska, na krawędzi wierzchowiny stoi mała kapliczka i kamienny krzyż z 1818 roku[2].

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Na Skałach Puchacza spotykają się szlaki turystyczne[2]:

Na krawędzi urwiska znajduje się punkt widokowy z panoramą na Obniżenie Dusznickie (m.in. Łężyce), Góry Bystrzyckie, Orlickie i Wzgórza Lewińskie oraz na Urwisko Batorowskie[2]. Krawędzie urwiska są niezabezpieczone, a ponadto istnieje niebezpieczeństwo obrywów[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, s. 374. ISBN 978-83-89188-95-3.
  2. a b c d Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 13: Góry Stołowe. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK „KRAJ”, 1992, s. 219, 220. ISBN 83-7005-301-7.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]