Przejdź do zawartości

Smaragdina flavicollis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Smaragdina flavicollis
(Charpentier, 1825)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Rodzina

stonkowate

Podrodzina

zmróżki

Plemię

Clytrini

Podplemię

Clytrina

Rodzaj

szmaragdówka

Gatunek

Smaragdina flavicollis

Synonimy
  • Clythra flavicollis Charpentier, 1825
  • Clytra flavicollis Charpentier, 1825
  • Gynandrophthalma flavicollis (Charpentier, 1825)
  • Gynandrophthalma picticollis Weise, 1889

Smaragdina flavicollisgatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych i podrodziny zmróżek. Zamieszkuje Europę i Azję Mniejszą.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1825 roku przez Toussainta de Charpentiera pod nazwą Clythra flavicollis[1].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcz o ciele długości od 3,5 do 4,5 mm. Głowa jest czarna z metalicznym połyskiem i pomarańczową większą częścią żuwaczek. Na czole brak jest głębokiego wcisku, natomiast obecne jest głębokie, wyraźne punktowanie, układające się czasem w promieniście schodzące się zmarszczki. Człony czułków od pierwszego do trzeciego lub czwartego są pomarańczowe, pozostałe zaś czarne. Przedplecze jest jednolicie pomarańczowe, pozbawione wcisków. Pokrywy są jednolicie metalicznie niebieskie do granatowych, drobno i niezbyt gęsto punktowane. Odnóża są pomarańczowe, zwykle z zaczernioną nasadą ud ostatniej pary, rzadziej z całymi tylnymi udami czarnymi. Odwłok u samicy wyróżnia się od tego u samca obecnością dołeczka na ostatnim sternicie[2].

Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]

Owad ten zasiedla doliny rzeczne, brzegi potoków i strumieni oraz wąwozy[2][3]. Osobniki dorosłepolifagicznymi foliofagami żerującymi na liściach drzew i krzewów liściastych[4][3], głównie olch[2][3], ale też dębów, leszczyn i grusz. Larwy odżywiają się martwymi liśćmi[4]. Aktywne osobniki dorosłe obserwuje się od czerwca do sierpnia[3].

Gatunek palearktyczny, znany z Hiszpanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Liechtensteinu, Austrii, Włoch, Finlandii, Estonii, Łotwy, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi, Ukrainy, Rumunii, Bułgarii, Słowenii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Grecji, europejskiej części Rosji (na północy po Karelię[3]) i anatolijskiej części Turcji[1]. W Polsce jest spotykany rzadko, notowany z nielicznych stanowisk[3]. Na „Czerwonej liście gatunków zagrożonych Republiki Czeskiej” umieszczony jest jako gatunek krytycznie zagrożony wymarciem (CR)[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Ivan Löbl, Aleš Smetana (red.), Catalogue of Palaearctic Coleoptera. Volume 6. Chrysomeloidea, Stenstrup, Denmark: Apollo Books, 2010, s. 575-579, ISBN 978-87-88757-84-2.
  2. a b c Andrzej Warchałowski: Klucze Do Oznaczania Owadów Polski: cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera: z. 94 Stonkowate - Chrysomelidae. Część ogólna i podrodziny Donaciinae, Orsodacninae, Criocerinae, Clytrinae, Cryptocephalinae, Lamprosomatidae, Eumolpinae. Warszawa: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, PWN, 1971, s. 63-66.
  3. a b c d e f B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Stonkowate – Chrysomelidae, część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (16), 1990. 
  4. a b W.N. Ellis: Smaragdina flavicollis (Scopoli, 1763). [dostęp 2024-05-26].
  5. Jan Farkač, David Král, Martin Škorupík: Červený seznam ohrožených druhů České republiky. Bezobratlí. List of threatened species in the Czech Republic. Invertebrates.. Praha: Agentura ochrany přírody a krajiny ČR, 2005. ISBN 80-86064-96-4.