Sobór Wniebowstąpienia Pańskiego w Timișoarze
 TM-II-m-A-06173
| |||||||||||||||
| katedra | |||||||||||||||
.jpg)
| |||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||
| Eparchia | |||||||||||||||
| sobór katedralny |
od 1745 | ||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
40. dzień po Passze | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie Rumunii  | |||||||||||||||
| 45°45′28,58″N 21°13′40,46″E/45,757938 21,227905 | |||||||||||||||
Sobór Wniebowstąpienia Pańskiego, znany również jako Serbska Katedra Prawosławna (rum. Catedrala Ortodoxă Sârbă)[a] – prawosławny sobór katedralny w Timișoarze, katedra eparchii timișoarskiej Serbskiego Kościoła Prawosławnego. Znajduje się w historycznym centrum miasta, pomiędzy Placem Zjednoczenia (Piața Unirii) a ulicą Emanuila Ungureanu, ku której jest zwrócony elewacją frontową. W sąsiedztwie soboru znajdują się budynki administracyjne eparchii - kompleks zabudowań Serbskiego Kościoła Prawosławnego zajmuje całą zachodnią pierzeję placu[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Społeczność serbska żyła w Timișoarze (wcześniej Temesvarze) od wielu stuleci. Serbski Kościół Prawosławny prowadził w mieście parafię św. Jerzego. Cerkiew pod tym wezwaniem istniała do 1737 r., gdy została zniszczona w pożarze miasta[1]. Budowę soboru Wniebowstąpienia Pańskiego rozpoczęto w 1745 r. i ukończono trzy lata później, gdy biskupem temesvarskim w jurysdykcji Serbskiego Kościoła Prawosławnego był Jerzy (Popović). Przez pierwsze dekady cerkiew nie posiadała wież, które dobudowano w 1791 r.[1] Do 1864 r. był to sobór katedralny wspólny dla prawosławnych Serbów i Rumunów[1]. W wymienionym roku utworzona została etnicznie rumuńska metropolia siedmiogrodzka[2] i ze świątyni korzystali już odtąd tylko Serbowie. Wygląd świątyni nie ulegał zmianom na przestrzeni wieków. W 1964 r. sobór został wpisany do rejestru zabytków kultury Rumunii[1].
Pierwszy ikonostas dla soboru wykonali ikonograf Stefan Tenecki i nieznany rzeźbiarz. W 1843 r. na jego miejsce wstawiono nowy, wyrzeźbiony przez Mihaila Janicia, z ikonami Konstantina Danila[1].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dla odróżnienia od katedry rumuńskiej - soboru Trzech Świętych Hierarchów w jurysdykcji Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego.