Sobór morski św. Jerzego w Bałtyjsku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sobór morski św. Jerzego
Свято-Георгиевский морской собор
3900634000
sobór katedralny i parafialny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Rosja

Obwód

 królewiecki

Miejscowość

Bałtyjsk

Adres

ul. admiriła Kuzniecowa 3

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Eparchia

kaliningradzka

Katedra

od 1992

Wezwanie

św. Jerzego

Wspomnienie liturgiczne

23 kwietnia/6 maja

Przedmioty szczególnego kultu
Relikwie

św. Fiodora Uszakowa

Położenie na mapie obwodu królewieckiego
Mapa konturowa obwodu królewieckiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Bałtyjsk, sobór morski”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Bałtyjsk, sobór morski”
54°38′26,99″N 19°53′29,79″E/54,640831 19,891608
Strona internetowa

Sobór morski św. Jerzegoprawosławny sobór w Bałtyjsku. Katedra Floty Bałtyckiej[1] oraz świątynia miejscowej parafii w dekanacie nadmorskim eparchii kaliningradzkiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego[2].

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Sobór znajduje się przy ulicy Kuzniecowa[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Dawny kościół ewangelicko-reformowany. Wzniesiony w 1866 r. w stylu neogotyckim, przebudowany w 1934 r. Poważnie uszkodzony podczas walk w Piławie w kwietniu 1945 r. Po wojnie zdesakralizowany; w budynku urządzono klub marynarzy, a później magazyn wojskowy[1].

W początkach lat 90. XX w. obiekt przekazano prawosławnym, z przeznaczeniem na katedrę Floty Bałtyckiej. Uroczystej konsekracji dokonał 14 czerwca 1992 r. metropolita smoleński i kaliningradzki Cyryl. W 2001 r. w świątyni umieszczono relikwie admirała Fiodora Uszakowa, kanonizowanego przez Rosyjską Cerkiew Prawosławną[1].

Decyzją władz obwodu królewieckiego z 23 marca 2007 r., sobór morski w Bałtyjsku otrzymał status zabytku kulturowego o znaczeniu regionalnym[1].

7 maja 2010 r. przy wejściu do świątyni ustawiono kamień z tablicą upamiętniającą poległych na Bałtyku w czasie wielkiej wojny ojczyźnianej[1].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Кирха Пиллау. prussia39.ru. [dostęp 2018-10-09]. (ros.).
  2. a b Храм Георгия Победоносца г. Балтийск. primorskoe.blagochin.ru. [dostęp 2018-10-09]. (ros.).