Sobór św. Symeona w Brześciu

Sobór św. Szymona

Свято-Симеоновский кафедральный собор

nr rej. 113Г00016
sobór katedralny
Sobór od frontu (2010)
Państwo	Białoruś
Obwód	brzeski
Miejscowość	Brześć
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny (Egzarchat Białoruski)
Eparchia	brzeska i kobryńska
Sobór (katedra)	od 1865
Wezwanie	św. Szymona Słupnika
Wspomnienie liturgiczne	1/14 września
Przedmioty szczególnego kultu
Relikwie	św. Atanazego, św. Mikołaja, św. Sergiusza z Radoneża, św. Eufrozyny Połockiej i in.
Historia Data zakończenia budowy 1865 Data poświęcenia 1865 Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • cegła Kopuła • liczba kopuł 5 Liczba naw 3
Położenie na mapie Białorusi Sobór św. Szymona
Położenie na mapie obwodu brzeskiego Sobór św. Szymona
Położenie na mapie Brześcia Sobór św. Szymona
52°05′51,9″N 23°41′20,9″E
Strona internetowa

Sobór św. Symeona Słupnika – prawosławny sobór katedralny w Brześciu, główna świątynia eparchii brzeskiej i kobryńskiej Egzarchatu Białoruskiego Patriarchatu Moskiewskiego; cerkiew zbudowana w 2. połowie XIX wieku, znajdująca się w Brześciu na rogu ulic Marksa i Maszerawa.

Historia

Widok od strony prezbiterium (2012)

Przyklasztorna cerkiew św. Szymona Słupnika była na początku XIX wieku jedyną świątynią prawosławną w Brześciu. Drewniana budowla wielokrotnie padała ofiarą pożarów.

8 listopada 1815 monaster ponownie stanął w płomieniach, które dosięgły cerkiew i inne budynki. W 1819 pożar całkowicie zniszczył klasztor, co doprowadziło do jego zamknięcia w 1824.

W związku z radykalną reorganizacją przestrzenną wywołaną budową twierdzy przez władze rosyjskie, podjęto decyzję o wzniesieniu cerkwi prawosławnej w nowym centrum miasta.

Cerkiew zaprojektowano na początku lat sześćdziesiątych XIX stulecia jako świątynię trójnawową, o pięciu kopułach umieszczonych na ośmiobocznych bębnach. Miała zastąpić cerkwie, które znajdowały się na terenie zajętym przez twierdzę brzeską.

Budowę murowanej świątyni rozpoczęto w 1862. Prace budowlane były prowadzone przez różnych mistrzów. Żelazne kraty i poręcze odlano w fabryce „Braci Evansów” w Warszawie. W stanie surowym obiekt był gotowy w 1865. Sobór poświęcił biskup brzeski Ignacy.

7 listopada 1865 do nowej cerkwi przeniesiono relikwie św. Atanazego.

Bibliografia

• Rąkowski Grzegorz, „Czar Polesia”, Pruszków 2001, ISBN 83-85557-92-X

Linki zewnętrzne

• Historia, opis i zdjęcia soboru. piligrim.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-21)]. ros.