Przejdź do zawartości

Sobór Narodzenia Pańskiego we Włodzimierzu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sobór Narodzenia Pańskiego
Кафедральний собор Різдва Христового
Zabytek: nr rej. 07-102-0007
sobór katedralny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Ukraina

Obwód

 wołyński

Miejscowość

Włodzimierz

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Kościół Prawosławny Ukrainy

Eparchia

włodzimiersko-wołyńska

Katedra

od 2017

Wezwanie

Narodzenia Pańskiego

Wspomnienie liturgiczne

25 grudnia/7 stycznia

Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Włodzimierz, sobór Narodzenia Pańskiego”
Położenie na mapie obwodu wołyńskiego
Mapa konturowa obwodu wołyńskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Włodzimierz, sobór Narodzenia Pańskiego”
Ziemia50°50′50,0″N 24°19′18,0″E/50,847222 24,321667

Sobór Narodzenia Pańskiego, pierwotnie kościół Rozesłania Apostołówprawosławny sobór we Włodzimierzu, katedra eparchii włodzimiersko-wołyńskiej Kościoła Prawosławnego Ukrainy (wcześniej Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Kijowskiego). Wzniesiony jako katolicki kościół zakonu jezuitów.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1718 Jadwiga Zahorowska sprowadziła do Włodzimierza Wołyńskiego misję jezuicką, w której skład wchodziło początkowo dwóch zakonników. W 1755 starosta słonimski Ignacy Sadowski ufundował dla zakonu murowany kościół, którego budowa trwała piętnaście lat[1]. Projektantem późnobarokowej świątyni był najprawdopodobniej P. Giżycki lub M. Radzimiński[2]. Od 1762 we Włodzimierzu Wołyńskim funkcjonował klasztor jezuicki, zaś kościół został poświęcony w 1770, otrzymując wezwanie Serca Jezusowego[1]. Klasztor został skasowany w 1773 na mocy brewe Dominus ac Redemptor papieża Klemensa XIV, likwidującego Towarzystwo Jezusowe. W związku z tym w 1782 Komisja Edukacji Narodowej przekazała kompleks budynków we Włodzimierzu bazylianom[1]. W 1840 wspólnota bazyliańska przeszła do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, zaś w 1891 dawny kościół, zmieniony w cerkiew, stał się soborem biskupim[1].

Wnętrze kościoła po adaptacji na cerkiew, stan w 2010 r.

W 1921 prawosławny klasztor oraz cerkiew zostały, w ramach akcji rewindykacyjnej cerkwi, przekazane Kościołowi katolickiemu[3]. Jako kościół Rozesłania Apostołów obiekt był czynny do końca II wojny światowej[2]. W czasie II wojny światowej budynek ucierpiał z powodu wybuchu bomby. Po zakończeniu walk został uznany za zabytek, jednak dopiero w 1983 podjęto w nim prace remontowe. Od czasu ponownego otwarcia świątyni budynek należał do Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Kijowskiego[2] jako sobór eparchii wołyńskiej pod wezwaniem Narodzenia Pańskiego[1]. W 2017 r. sobór Narodzenia Pańskiego został katedrą nowo utworzonej eparchii włodzimiersko-wołyńskiej[4]. Od 2018 r. świątynia należy do Kościoła Prawosławnego Ukrainy.

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Budynek utrzymany jest w stylu późnobarokowym. Fasada obiektu jest dwuwieżowa, świątynia ma jedną nawę. We wnętrzu zachowane pewne elementy pierwotnego wyposażenia kościelnego, wkomponowane w nowsze utensylia typowe dla świątyń prawosławnych. Budynek posiada status zabytku o znaczeniu ogólnoukraińskim[5].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Христорiздвяний собор. [dostęp 2016-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  2. a b c A. Dylewski, Ukraina, Pascal, Bielsko-Biała 2005, s. 190
  3. U. A. Pawluczuk: Życie monastyczne w II Rzeczypospolitej. Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2007. ISBN 978-83-7431-127-4, s. 61
  4. Кафедральний Собор Різдва Христового (раніше Костел Розіслання Апостолів). cerkva-vv.info. [dostęp 2019-07-18]. (ukr.).
  5. Державний реєстр національного культурного надбання