Socerb

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Socerb
Ilustracja
Państwo

 Słowenia

Gmina miejska

Koper

Wysokość

370,9 m n.p.m.

Populacja (2002)
• liczba ludności


19

Kod pocztowy

6275

Tablice rejestracyjne

KP

Położenie na mapie gminy miejskiej Koper
Mapa konturowa gminy miejskiej Koper, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Socerb”
Położenie na mapie Słowenii
Mapa konturowa Słowenii, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Socerb”
Ziemia45°35′19″N 13°51′31″E/45,588611 13,858611

Socerb (wł. San Servolo) – wieś w gminie miejskiej Koper.

Socerb jest skupioną osadą leżącą koło włoskiej granicy na obszarze zbudowanym z fliszu i wapienia. Około 30 metrów nad osadą stoją ruiny zamku Socerb, w których jest obecnie gospoda. W pobliżu zamku jest Święta Jaskinia (sł. Sveta jama), w której znajduje się jedyny podziemny kościół w Słowenii. W jaskini swego czasu zamieszkiwał święty Socerb, imię którego nosi miejscowość.

Zamek Socerb

Historia[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu II wojny światowej Socerb został częścią Wolnego Terytorium Triestu. Został przekazany Jugosławii wraz z innymi wsiami w gminie Muggia w 1954.

Kościół[edytuj | edytuj kod]

Kościół w osadzie nosi wezwanie świętego Socerba, lokalnego świętego, który mieszkał w pobliskiej jaskini, która jest też sanktuarium, znanym jako Święta Jaskinia. Kościół należy do parafii Klanec pri Kozini[1].

Masowe groby[edytuj | edytuj kod]

Socerb jest miejscem dwóch znanych grobów masowych związanych z II wojną światową. Grób „Jaskinia Socerbska za Vrhem” (słoweń. Grobišče Socerbska jama za Vrhom) znajduje się w lesie na północny wschód od wsi Kastelec. Dno jaskini pokryte jest szczątkami ofiar przywiezionych z Triestu i jego okolic i zamordowanych tutaj[2]. Grób Jaskinia 2 nad Socerbskim Stokiem (słoweń. Grobišče Jama 2 nad socerbskim klancem) znajduje się w miejscu o nazwie Cesarjevič na wschód od Socerbu. Ogrodzone wejście znajduje się w terenie rzadko porośniętym sosnami. Grób zawiera szczątki nieznanej liczby ofiar. Szczątki dwóch ofiar, które zostały zabrane z jaskini w 1992 zostały pochowane na koperskim cmentarzu w 2004[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dario Gasparo, Glinščica in njena slikovita krajina, Lint Editoriale Trieste (2008), ISBN 88-8190-248-6.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]