Sokola Turnia
 Sokola Turnia pośrodku (druga od lewej) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
2340 m n.p.m. |
| Wybitność |
59 m |
| Pierwsze wejście |
22 sierpnia 1900 r. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°11′14,4″N 20°11′19,6″E/49,187333 20,188778
| |
Sokola Turnia (słow. Sokolia veža, niem. Petrikspitze, węg. Petrikcsúcs) – rozłożysta turnia znajdująca się w bocznej grani słowackich Tatr Wysokich, którą na południowy wschód wysyła Mały Lodowy Szczyt. Od Spągi oddzielona jest dwusiodłową Sokolą Przełączką, natomiast od Drobnej Turni oddziela ją Drobna Przełączka. Wznosi się na wysokość 2340 m n.p.m.[1] Na jej wierzchołek nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne, dlatego też nie jest udostępniona dla turystów.
Nazewnictwo niemieckie i węgierskie upamiętnia Lajosa Petrika – węgierskiego taternika i fotografa.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze wejścia turystyczne:
- Gyula Dőri, 22 sierpnia 1900 r. – letnie,
- József Dobrovics, Jenő Serényi i Zoltán Votisky, 12 kwietnia 1914 r. – zimowe.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XVII. Spąga – Rywociny. Warszawa: Sport i Turystyka, 1973, s. 24-28.
- Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.