Ryjówka apenińska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Sorex samniticus)
Ryjówka apenińska
Sorex samniticus[1]
Altobello, 1926
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

ryjówkokształtne

Rodzina

ryjówkowate

Podrodzina

ryjówki

Plemię

ryjówki

Rodzaj

ryjówka

Gatunek

ryjówka apenińska

Synonimy
  • Sorex garganicus Pasa, 1953
  • Sorex monsvairani (Altobello, 1927)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Ryjówka apenińska[3] (Sorex samniticus) – gatunek ssaka z rodziny ryjówkowatych.

Gatunek ten został opisany w 1926 roku przez Giuseppe Altobello. Przez pewien czas umieszczany był w obrębie gatunku ryjówka aksamitna. Ponownie wyniesiony do rangi osobnego gatunku został przez Grafa i innych w 1979 roku[4][5]. Pozycja filogenetyczna gatunku wzbudzała pewne kontrowersje. Morfologicznie gatunek ten jest bardzo zbliżony do zachodnioeuropejskich przedstawicieli grupy gatunków S. araneus. Grupa ta jednak wyróżnia się zestawem chromosomów płciowych XY1Y2, którego brak u S. samniticus. Ponadto S. samniticus ma unikalny wśród euroazjatyckich ryjówek kariotyp[6] 2n = 52[4]. Badania filogenetyczne przeprowadzane przez Fumagalliego i współpracowników wykazały jednak bliższe pokrewieństwo między S. samniticus a ryjówką aksamitną niż pomiędzy ryjówką aksamitną a ryjówką malutką zaliczaną do grupy gatunków S. araneus[6].

Ryjówka S. samniticus jest endemitem Włoch. Spotykana jest od Apeninów po Kalabrię, przy czym jej szczegółowy zasięg jest słabo zbadany. Znane stanowiska położone są na wysokościach od 200 do 1160 m n.p.m.[2].

Siedliskami tej ryjówki są zakrzewienia na obszarach zalesionych. Unika ona jednak gęstych lasów. Badania Mortellitiego i współpracowników wykazały, że zdominowanie habitatu przez dęby burgundzkie i kasztany jadalne prowadzi do lokalnego wyginięcia tego gatunku[7].

Gatunek ten umieszczony jest w załączniku trzecim Konwencji Berneńskiej oraz status gatunku niższego ryzyka w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sorex samniticus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c G. Amori, Sorex samniticus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.2 [dostęp 2015-08-17] (ang.).
  3. Nazwa polska za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 73. ISBN 978-83-88147-15-9.
  4. a b Don E. Wilson, DeeAnn M. Reeder (red): Sorex samniticus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference Third Edition [on-line]. Johns Hopkins University Press. [dostęp 2015-07-18].
  5. J.-D. Graf, J. Hausser, A. Farina, P. V ogel. Confirmation du statut spécifique de Sorex samniticus Altobello, 1926 (Mammalia, Insectivora). „Bonner Zoologische Beiträge”. 30. s. 14-21. 
  6. a b Luca Fumagalli, Jacques Hausser, Pierre Taberlet, Ludovic Gielly, Donald T. Stewart. Phylogenetic structures of the Holarctic Sorex araneus group and its relationships with S. samniticus, as inferred from mtDNA sequences. „Hereditas”. 125, s. 191-199, 1996. 
  7. Alessio Mortelliti, Giovani Amori, Giampiero Sammuri, Luigi Boitani. Factors affecting the distribution of Sorex samniticus, an endemic Italian shrew, in a heterogenous landscape. „Acta Theriologica”. 52, s. 75-84, 2007.