Spadowa Turniczka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Spadowa Turniczka (niem. Leitentürmchen, słow. Spádová vežička, węg. Lejtő-tornyocska[1], ok. 2250 m) – turniczka w północnej grani Rysów w Tatrach Wysokich. Granią tą przebiega granica polsko-słowacka. Spadowa Turniczka jest najwyższym skalnym zębem pomiędzy Ciężką Przełączką (2205 m) a Wyżnią Spadową Przełączką (2235 m)[2]. Jej wierzchołek to prawie pozioma, zbudowana z płyt i bloków platforma, prawie na wszystkie strony opadająca pionowymi ściankami. Po jej zachodniej stronie, około 20 m niżej, znajduje się wąski, poziomy i zawalony dużymi skalnymi blokami taras, podcięty stromą ścianką o wysokości około 100 m. Podstawa tej ściany skośnie opada do jednego z ramion Spadowego Żlebu. Na wschodnią stronę Spadowa Turniczka opada do Dolinki Spadowej[3].

Widok z Niżnich Rysów

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2020-02-21] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
  2. Witold Henryk Paryski, Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki.Żabia Przełęcz Wyżnia – Żabia Czuba, t. 7, Warszawa: Sport i Turystyka, 1954.
  3. Władysław Cywiński, Grań Żabiego, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1999, ISBN 83-7104-024-5.