Spalenie osmańskiego okrętu flagowego u wybrzeży Chios

Spalenie osmańskiego okrętu flagowego u wybrzeży Chios
	Wojna o niepodległość Grecji
	; Spalenie tureckiego okrętu flagowego przez Kanarisa (mal. Nikiforos Litras, 1873)
Czas	6 czerwca?/18 czerwca 1822
Miejsce	wybrzeże Chios, Grecja
Wynik	zniszczenie 84-działowego okrętu flagowego „Mansur al-liwa”
Strony konfliktu
Powstańcy greccy	Imperium Osmańskie
Dowódcy
Konstandinos Kanaris ; Andreas Pipinos	Nasuhzade Ali Pasza †
Siły
43 wojowników; 2 brandery	2000 żołnierzy i marynarzy; 1 okręt flagowy; 1 dwupokładowy okręt liniowy
Straty
nieznane	2000 zabitych lub utopionych
	Położenie na mapie Grecji miejsce bitwy
	38°22′39″N 26°03′54″E/38,377500 26,065000
	Multimedia w Wikimedia Commons

Spalenie osmańskiego okrętu flagowego u wybrzeży Chios – grecki atak na osmańską flotę, do którego doszło 18 czerwca 1822 roku w trakcie wojny o niepodległość Grecji.

Podłoże

W marcu i kwietniu 1822 roku flota osmańska pod dowództwem kapudana paszy Kara Alego zajęła wyspę Chios. Rozpoczęła się rzeź ludności wyspy, która trwała przez cały kwiecień 1822. Zginęło ponad 20 tysięcy ludzi, liczbę uprowadzonych w niewolę (w większości dziewcząt i młodych kobiet) ocenia się na 50–60 tysięcy^[1].

Skutkiem masakry było wyludnienie wyspy. Hekatomba dokonana na ludności wyspy wstrząsnęła zachodnią opinią publiczną, która odtąd zaczęła domagać się od swych rządów interwencji dyplomatycznej, a nawet militarnej po stronie Greków.

Atak

W odpowiedzi na rzeź wyspy Chios Grecy postanowili spalić osmański okręt flagowy z wykorzystaniem branderów.

Atak miał miejsce w nocy 18 czerwca 1822 roku, kiedy wiatry były sprzyjające, noc była ciemna, a Turcy obchodzili Ramazan Bayrami. Załoga Konstandinosa Kanarisa przymocowała swój brander do osmańskiej jednostki flagowej, 84-działowego okrętu liniowego „Mansur al-liwa”. Ogień szybko rozprzestrzenił się i dotarł do ładowni prochowej, powodując eksplozję, która zniszczyła okręt^[2].

Około dwóch tysięcy żołnierzy i marynarzy osmańskich zginęło lub utonęło, w tym admirał floty Nasuhzade Ali Pasza^[2].

W swym utworze Admirał Miaulis z cyklu Bohaterowie Grecji, francusko-grecki dyplomata Eugène Yemeniz określił Kanarisa jako prekursora stosowanej przez Greków partyzanckiej metody walki z flotą turecką^[3].

Zobacz też

Przypisy

↑ Ludwik Bazylow: Historia powszechna 1789–1918, Książka i Wiedza, Warszawa 1981, s. 401.
↑ ^a ^b Hugh Chisholm: Encyclopædia Britannica (11. edycja): Kanaris, Constantine, T. 15, Cambridge University Press, 1911, s. 467.
↑ Eugène Yemeniz: Bohaterowie Grecji: Admirał Miaulis, „Ruch Literacki” nr 30–45, 1876.

Bibliografia

Roger Charles Anderson: Naval Wars in the Levant 1559–1853. Princeton University Press, 1952, s. 619.

[1] Ludwik Bazylow: Historia powszechna 1789–1918, Książka i Wiedza, Warszawa 1981, s. 401.

[Encyclopædia_Britannica-2] Hugh Chisholm: Encyclopædia Britannica (11. edycja): Kanaris, Constantine, T. 15, Cambridge University Press, 1911, s. 467.

[3] Eugène Yemeniz: Bohaterowie Grecji: Admirał Miaulis, „Ruch Literacki” nr 30–45, 1876.

[1]

[2]

[3]