Księstwa Wierchowskie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne merytoryczne |
→Lista księstw: drobne merytoryczne |
||
Linia 5: | Linia 5: | ||
== Lista księstw == |
== Lista księstw == |
||
* [[Nowosil|Księstwo Nowosilskie]] istniejące w latach 1376-1425. W wyniku jego rozpadu powstały: |
|||
⚫ | |||
* [[ |
** [[Odojew|Księstwo Odojewskie]] (1425-1547) – siedziba kniaziów [[Odojewscy|Odojewskich]] |
||
* [[Worotyńsk]] – ośrodek dóbr kniaziów [[Worotyńscy|Worotyńskich]] |
** [[Worotyńsk|Księstwo Worotyńskie]] – ośrodek dóbr kniaziów [[Worotyńscy|Worotyńskich]] |
||
⚫ | |||
* [[Masalsk]] – siedziba książąt [[Massalscy|Massalskich]] |
* [[Masalsk]] – siedziba książąt [[Massalscy|Massalskich]] |
||
* [[Zwienigorod]] – siedziba kniaziów [[Zwienigorodscy|Zwienigorodskich]] i [[Nozdrewaci|Nozdrewatych]] |
* [[Zwienigorod]] – siedziba kniaziów [[Zwienigorodscy|Zwienigorodskich]] i [[Nozdrewaci|Nozdrewatych]] |
||
Linia 14: | Linia 15: | ||
* [[Tarusa]] i [[Mieszczowsk]] – siedziba kniaziów [[Mezeccy|Mezeckich]] |
* [[Tarusa]] i [[Mieszczowsk]] – siedziba kniaziów [[Mezeccy|Mezeckich]] |
||
* [[Bariatino]] – ośrodek kniaziów [[Bariatyńscy|Bariatyńskich]] |
* [[Bariatino]] – ośrodek kniaziów [[Bariatyńscy|Bariatyńskich]] |
||
* [[Oboleńsk]] – siedziba książąt [[Oboleńscy|Oboleńskich]] |
* [[Oboleńsk]] – (1270-1494) siedziba książąt [[Oboleńscy|Oboleńskich]] |
||
* [[Lubuck]] |
* [[Lubuck]] |
||
* [[Mceńsk]] |
* [[Mceńsk]] |
Wersja z 21:38, 27 lip 2011
Księstwa Wierchowskie (ros. Верховские княжества) – historyczne określenie 12 księstw ruskich, położonych u źródeł i w górnym biegu rzeki Oki (tzw. Poocze) i jej dopływu Ugry stanowiących przedmiot sporu pomiędzy Wielkim Księstwem Litewskim i Wielkim Księstwem Moskiewskim na przełomie XV i XVI wieku.
Powstały w wyniku postępującej dezintegracji Księstwa Siewierskiego, wywołanej najazdem Mongołów na Ruś Kijowską w połowie XIII wieku. Po ustąpieniu Mongołów, od końca XIV wieku poszczególni kniaziowie wierchowscy zmuszeni zostali do płacenia trybutu Wielkiemu Księstwu Litewskiemu. W 1406 roku książę moskiewski Wasyl I napadł na Wiaźmę, Sierpiejsk i Kozielsk jednak wojna z Litwą skończyła się dla niego niepomyślnie w związku z czym zawarto trwały pokój, który uznał rzekę Ugrę za granicę między dwoma państwami[1]. W miejsce drobnych księstw ruskich kniaziów (dzielnice Odojewskich, Nowosilskich, Worotyńskich, Peremyszlskich, Bielewskich) król Kazimierz Jagiellończyk stworzył jedną dzielnicę związaną stosunkiem lennym z Wielkim Księstwem Litewskim i powierzył ją kniaziowi Fedorowi Worotyńskiemu. Jego syn Dymitr Worotyński poddał w 1487 roku całą dzielnicę księciu moskiewskiemu, co spowodowało utratę całej Wierchowszczyzny[2]. Próba przeciągnięcia Worotyńskich z powrotem na stronę Litwy się nie powiodła, co więcej pod koniec XV wieku inni książęta wierchowscy poszli ich śladem i przeszli na stronę Wielkiego Księstwa Moskiewskiego (tzw. otjezdy), co zostało poparte moskiewską interwencją zbrojną i potwierdzone w 1503 zrzeczeniem się tych ziem przez Wielkie Księstwo Litewskie.
Lista księstw
- Księstwo Nowosilskie istniejące w latach 1376-1425. W wyniku jego rozpadu powstały:
- Księstwo Odojewskie (1425-1547) – siedziba kniaziów Odojewskich
- Księstwo Worotyńskie – ośrodek dóbr kniaziów Worotyńskich
- Księstwo Bielewskie – istniejące od ok. 1425—1558. Siedziba kniaziów Bielewskich
- Masalsk – siedziba książąt Massalskich
- Zwienigorod – siedziba kniaziów Zwienigorodskich i Nozdrewatych
- Karaczew – siedziba kniaziów Chotietowskich
- Kozielsk i Peremyszl – siedziba rodu Gorczakow
- Tarusa i Mieszczowsk – siedziba kniaziów Mezeckich
- Bariatino – ośrodek kniaziów Bariatyńskich
- Oboleńsk – (1270-1494) siedziba książąt Oboleńskich
- Lubuck
- Mceńsk
- Sierpiejsk
Linki zewnętrzne
Bibliografia
- Lubawski M.K. Regional Division and Local Administration in the Lithuanian-Russian State. Moscow, 1892.
- Bazilewicz K.V. Foreign Affairs of the Russian Centralized State. Moscow, 1952.
- ↑ Henryk Łowmiański "Polityka Jagiellonów", Poznań 1999, s.171
- ↑ Ecyklopedia Kresów, Wyd. Kluszczyński, s.507, ISBN 83-89550-93-8