Biskupstwo kurlandzkie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m kolory legendy poprawione |
drobne merytoryczne |
||
Linia 83: | Linia 83: | ||
'''Biskupstwo kurlandzkie''' ([[łacina|łac.]] ''Episcopatus Curoniensis'', [[język dolnoniemiecki|dolniem.]] ''Bisdom Curland'') – [[Teokracja|państwo biskupie]] w [[Inflanty|Inflantach]], część [[Konfederacja Inflancka|Konfederacji Inflanckiej]]. |
'''Biskupstwo kurlandzkie''' ([[łacina|łac.]] ''Episcopatus Curoniensis'', [[język dolnoniemiecki|dolniem.]] ''Bisdom Curland'') – [[Teokracja|państwo biskupie]] w [[Inflanty|Inflantach]], część [[Konfederacja Inflancka|Konfederacji Inflanckiej]]. |
||
Państwo biskupie powstało wraz z utworzeniem w [[1234]] roku biskupstwa, którego siedzibą został [[Piltyń]]. Ziemie biskupie obejmowały trzy oddzielne terytoria w południowo-zachodniej części Inflant. Od [[1290]] roku państwo biskupie było częścią [[Państwo zakonu krzyżackiego| |
Państwo biskupie powstało wraz z utworzeniem w [[1234]] roku biskupstwa, którego siedzibą został [[Piltyń]]. Ziemie biskupie obejmowały trzy oddzielne terytoria w południowo-zachodniej części Inflant. Od [[1290]] roku państwo biskupie było częścią [[Państwo zakonu krzyżackiego|państwa zakonu krzyżackiego]]. W [[1520]] roku ziemie biskupstwa zostało uznane za samodzielne państwo w ramach [[Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego|Cesarstwa Rzymskiego]]. |
||
[[20 maja]] [[1560]] roku księstwo biskupie zostało przejęte przez Duńczyków, a w dwa lata później formalnie włączono je do [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Rzeczypospolitej]], jako [[powiat piltyński]], część [[Księstwo Zadźwińskie|Księstwa Zadźwińskiego]]. Jednak ostatecznie zostało wcielone do Rzeczypospolitej dopiero w [[1583]] po śmierci [[Magnus Inflancki|Magnusa Herzog von Holstein]]. Ostatecznie ugoda polsko-duńska i rezygnacja Danii ze swych roszczeń nastąpiła w kwietniu [[1585]] roku. |
[[20 maja]] [[1560]] roku księstwo biskupie zostało przejęte przez Duńczyków, a w dwa lata później formalnie włączono je do [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Rzeczypospolitej]], jako [[powiat piltyński]], część [[Księstwo Zadźwińskie|Księstwa Zadźwińskiego]]. Jednak ostatecznie zostało wcielone do Rzeczypospolitej dopiero w [[1583]] po śmierci [[Magnus Inflancki|Magnusa Herzog von Holstein]]. Ostatecznie ugoda polsko-duńska i rezygnacja Danii ze swych roszczeń nastąpiła w kwietniu [[1585]] roku. |
Wersja z 13:25, 6 gru 2013
1234–1562 | |||
| |||
Język urzędowy | |||
---|---|---|---|
Stolica | |||
Typ państwa | |||
Głowa państwa | |||
Status terytorium |
członek Konfederacji Inflanckiej | ||
Powierzchnia • całkowita |
| ||
Utworzenie | |||
Włączenie do Rzeczypospolitej | |||
Religia dominująca |
katolicyzm | ||
Biskupstwo kurlandzkie (łac. Episcopatus Curoniensis, dolniem. Bisdom Curland) – państwo biskupie w Inflantach, część Konfederacji Inflanckiej.
Państwo biskupie powstało wraz z utworzeniem w 1234 roku biskupstwa, którego siedzibą został Piltyń. Ziemie biskupie obejmowały trzy oddzielne terytoria w południowo-zachodniej części Inflant. Od 1290 roku państwo biskupie było częścią państwa zakonu krzyżackiego. W 1520 roku ziemie biskupstwa zostało uznane za samodzielne państwo w ramach Cesarstwa Rzymskiego.
20 maja 1560 roku księstwo biskupie zostało przejęte przez Duńczyków, a w dwa lata później formalnie włączono je do Rzeczypospolitej, jako powiat piltyński, część Księstwa Zadźwińskiego. Jednak ostatecznie zostało wcielone do Rzeczypospolitej dopiero w 1583 po śmierci Magnusa Herzog von Holstein. Ostatecznie ugoda polsko-duńska i rezygnacja Danii ze swych roszczeń nastąpiła w kwietniu 1585 roku.
Biskupi
- 1234-1236/37 – Engelbert
- 1245-1250 – nn.
- 1251-1263 – Heinrich z Lützelburga
- 1263-1292 – Edmund z Werth
- 1300-1321? – Burkhard
- 1322-1330/32? – Paul
- 1328-1331/32 – John I
- 1332-1353 – John II
- 1354-1359? – Ludolf, OT
- 1360-1371? – Jacob
- 1371-1398? – Otto
- 1399-1404? – Rutger of Brüggenei
- 1405-1424 – Gottschalk Schutte
- 1424-1425 – Dietrich Tanke
- 1425-1456 – Johann Tiergart
- 1457-1473 – Paul II Einwald
- 1473-1500 – Martin Lewitz
- 1500-1500 – Michael Sculteti
- 1501-1523 – Henry II Basedow
- 1524-1540 – Hermann II Ronneberg
- 1540-1560 – John II of Münchausen
- 1560-1583 – Magnus Inflancki