Biskupstwo kurlandzkie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
CiaPan (dyskusja | edycje)
m kolory legendy poprawione
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 83: Linia 83:
'''Biskupstwo kurlandzkie''' ([[łacina|łac.]] ''Episcopatus Curoniensis'', [[język dolnoniemiecki|dolniem.]] ''Bisdom Curland'') – [[Teokracja|państwo biskupie]] w [[Inflanty|Inflantach]], część [[Konfederacja Inflancka|Konfederacji Inflanckiej]].
'''Biskupstwo kurlandzkie''' ([[łacina|łac.]] ''Episcopatus Curoniensis'', [[język dolnoniemiecki|dolniem.]] ''Bisdom Curland'') – [[Teokracja|państwo biskupie]] w [[Inflanty|Inflantach]], część [[Konfederacja Inflancka|Konfederacji Inflanckiej]].


Państwo biskupie powstało wraz z utworzeniem w [[1234]] roku biskupstwa, którego siedzibą został [[Piltyń]]. Ziemie biskupie obejmowały trzy oddzielne terytoria w południowo-zachodniej części Inflant. Od [[1290]] roku państwo biskupie było częścią [[Państwo zakonu krzyżackiego|imperium krzyżackiego]]. W [[1520]] roku ziemie biskupstwa zostało uznane za samodzielne państwo w ramach [[Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego|Cesarstwa Rzymskiego]].
Państwo biskupie powstało wraz z utworzeniem w [[1234]] roku biskupstwa, którego siedzibą został [[Piltyń]]. Ziemie biskupie obejmowały trzy oddzielne terytoria w południowo-zachodniej części Inflant. Od [[1290]] roku państwo biskupie było częścią [[Państwo zakonu krzyżackiego|państwa zakonu krzyżackiego]]. W [[1520]] roku ziemie biskupstwa zostało uznane za samodzielne państwo w ramach [[Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego|Cesarstwa Rzymskiego]].


[[20 maja]] [[1560]] roku księstwo biskupie zostało przejęte przez Duńczyków, a w dwa lata później formalnie włączono je do [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Rzeczypospolitej]], jako [[powiat piltyński]], część [[Księstwo Zadźwińskie|Księstwa Zadźwińskiego]]. Jednak ostatecznie zostało wcielone do Rzeczypospolitej dopiero w [[1583]] po śmierci [[Magnus Inflancki|Magnusa Herzog von Holstein]]. Ostatecznie ugoda polsko-duńska i rezygnacja Danii ze swych roszczeń nastąpiła w kwietniu [[1585]] roku.
[[20 maja]] [[1560]] roku księstwo biskupie zostało przejęte przez Duńczyków, a w dwa lata później formalnie włączono je do [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Rzeczypospolitej]], jako [[powiat piltyński]], część [[Księstwo Zadźwińskie|Księstwa Zadźwińskiego]]. Jednak ostatecznie zostało wcielone do Rzeczypospolitej dopiero w [[1583]] po śmierci [[Magnus Inflancki|Magnusa Herzog von Holstein]]. Ostatecznie ugoda polsko-duńska i rezygnacja Danii ze swych roszczeń nastąpiła w kwietniu [[1585]] roku.

Wersja z 13:25, 6 gru 2013

Biskupstwo kurlandzkie
Episcopatus Curoniensis
1234–1562
Herb
Herb
Język urzędowy

łacina

Stolica

Piltyń

Typ państwa

państwo biskupie

Głowa państwa

biskup kurlandzki Magnus Inflancki

Status terytorium

członek Konfederacji Inflanckiej

Powierzchnia
 • całkowita


4500 km²

Utworzenie

11 lutego 1234

Włączenie do Rzeczypospolitej

20 kwietnia 1562

Religia dominująca

katolicyzm

Mapa

Biskupstwo kurlandzkie (łac. Episcopatus Curoniensis, dolniem. Bisdom Curland) – państwo biskupie w Inflantach, część Konfederacji Inflanckiej.

Państwo biskupie powstało wraz z utworzeniem w 1234 roku biskupstwa, którego siedzibą został Piltyń. Ziemie biskupie obejmowały trzy oddzielne terytoria w południowo-zachodniej części Inflant. Od 1290 roku państwo biskupie było częścią państwa zakonu krzyżackiego. W 1520 roku ziemie biskupstwa zostało uznane za samodzielne państwo w ramach Cesarstwa Rzymskiego.

20 maja 1560 roku księstwo biskupie zostało przejęte przez Duńczyków, a w dwa lata później formalnie włączono je do Rzeczypospolitej, jako powiat piltyński, część Księstwa Zadźwińskiego. Jednak ostatecznie zostało wcielone do Rzeczypospolitej dopiero w 1583 po śmierci Magnusa Herzog von Holstein. Ostatecznie ugoda polsko-duńska i rezygnacja Danii ze swych roszczeń nastąpiła w kwietniu 1585 roku.

Biskupi

  • 1234-1236/37 – Engelbert
  • 1245-1250 – nn.
  • 1251-1263 – Heinrich z Lützelburga
  • 1263-1292 – Edmund z Werth
  • 1300-1321? – Burkhard
  • 1322-1330/32? – Paul
  • 1328-1331/32 – John I
  • 1332-1353 – John II
  • 1354-1359? – Ludolf, OT
  • 1360-1371? – Jacob
  • 1371-1398? – Otto
  • 1399-1404? – Rutger of Brüggenei
  • 1405-1424 – Gottschalk Schutte
  • 1424-1425 – Dietrich Tanke
  • 1425-1456 – Johann Tiergart
  • 1457-1473 – Paul II Einwald
  • 1473-1500 – Martin Lewitz
  • 1500-1500 – Michael Sculteti
  • 1501-1523 – Henry II Basedow
  • 1524-1540 – Hermann II Ronneberg
  • 1540-1560 – John II of Münchausen
  • 1560-1583 – Magnus Inflancki

Bibliografia