Bernhard Schmid: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
poprawa linków |
drobne merytoryczne |
||
Linia 6: | Linia 6: | ||
Został uhonorowany doktoratem ''[[Doctor honoris causa|honoris causa]]'' uniwersytetu w [[Kaliningrad|Królewcu]] ([[1924]]). Zaprojektował m.in. pomnik 152 pułku piechoty w Malborku ([[1925]]), pieczęć Bractwa Strzeleckiego, nowy kształt herbu miasta ([[1926]]) i powiatu ([[1932]]). Był współzałożycielem i członkiem zarządu Towarzystwa Komunikacyjnego w Malborku ([[1911]]). W [[1937]] [[Uniwersytet Albertyna w Królewcu|uniwersytet królewiecki]] wycofał się z inicjatywy nadania mu honorowej profesury po naciskach działaczy nazistowskich; była to reakcja na negatywną opinię Schmida jako konserwatora zabytków na pomysł budowy hotelu dla działaczy [[NSDAP]] przy zamku malborskim. Ostatecznie po wielu naciskach Schmid zapisał się do partii nazistowskiej w [[1938]]. W [[1941]] przeszedł na emeryturę, rok później odebrał honorowe obywatelstwo Malborka. Wyjechał z miasta wraz z ostatnim transportem ludności cywilnej [[24 stycznia]] [[1945]], ostatnie lata życia spędził w Szlezwiku-Holsztynie. Został pochowany na cmentarzu ewangelickim w Husum. |
Został uhonorowany doktoratem ''[[Doctor honoris causa|honoris causa]]'' uniwersytetu w [[Kaliningrad|Królewcu]] ([[1924]]). Zaprojektował m.in. pomnik 152 pułku piechoty w Malborku ([[1925]]), pieczęć Bractwa Strzeleckiego, nowy kształt herbu miasta ([[1926]]) i powiatu ([[1932]]). Był współzałożycielem i członkiem zarządu Towarzystwa Komunikacyjnego w Malborku ([[1911]]). W [[1937]] [[Uniwersytet Albertyna w Królewcu|uniwersytet królewiecki]] wycofał się z inicjatywy nadania mu honorowej profesury po naciskach działaczy nazistowskich; była to reakcja na negatywną opinię Schmida jako konserwatora zabytków na pomysł budowy hotelu dla działaczy [[NSDAP]] przy zamku malborskim. Ostatecznie po wielu naciskach Schmid zapisał się do partii nazistowskiej w [[1938]]. W [[1941]] przeszedł na emeryturę, rok później odebrał honorowe obywatelstwo Malborka. Wyjechał z miasta wraz z ostatnim transportem ludności cywilnej [[24 stycznia]] [[1945]], ostatnie lata życia spędził w Szlezwiku-Holsztynie. Został pochowany na cmentarzu ewangelickim w Husum. |
||
'''Niektóre publikacje:''' |
|||
* Die Bau und Kunstdenkmäler des Kreises Rosenberg |
|||
* Die Bau und Kunstdenkmäler des Kreises Stuhm |
|||
* Die Bau und Kunstdenkmäler des Kreises Marienburg |
|||
* Die Inschriften des deutschen ordenslandes Preussen bis zum Jahre 1466 |
|||
* Die Marienburg: ihre Baugeschichte dargestellt / von Bernhard Schmid ; aus dem Nachlass herausgegeben, erganzt und mit Abbildungen versehen von Karl Hauke. |
|||
* Amtlicher Führer Schloß Marienburg |
|||
* Schloß Marienburg in Preußen |
|||
* Die Befestigungsanlagen der Marienburg Herausgegeben von der Historischen Kommission für ost- und westpreußische Landesforschung von der Historischen Kommission für ost- und westpreußische Landesforschung, 1929 |
|||
* Führer durch das Schloß Marienburg in Preußen. Verwaltung d. Staatl. Schlösser u. Gärten |
|||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
Wersja z 15:37, 17 kwi 2014
Bernhard Schmid (ur. 26 września 1872 w Bernburgu, zm. 11 lutego 1947 w Husum, Szlezwik-Holsztyn), niemiecki konserwator zabytków, wieloletni opiekun zamku w Malborku.
Był synem oficera. Kształcił się w Kołobrzegu, gdzie jego nauczyciel gimnazjalny - brat kierownika zarządu zamku malborskiego Conrada Steinbrechta - zainteresował go budownictwem krzyżackim. Ukończył studia w Wyższej Szkole Budowlanej w Berlinie, pracował jako rejencyjny technik budowlany w Koblencji; w 1897 został skierowany do pracy w Malborku. Został tam bliskim współpracownikiem dr. Conrada Steinbrechta, a od 1902 pełnił funkcję konserwatora zabytków Prus Zachodnich (z siedzibą w Starogardzie, od 1905 w Malborku). Od 1921 był kierownikiem zarządu zamku krzyżackiego w Malborku, ponadto w latach 1903-1925 kierował malborskim Urzędem Budowlanym.
Kontynuował prace nad odbudową zamku, uporządkował prowadzoną od 1871 inwentaryzację zabytków. Opracował i wydał katalog zabytków zamku malborskiego (w kilku tomach), publikował artykuły i monografie poświęcone sztuce państwa krzyżackiego. Był jednym z organizatorów międzynarodowych XI Dni Ochrony Zabytków w Gdańsku (1909). W czasie I wojny światowej przyczynił się do uratowania zabytkowych dzwonów kościelnych, zagrożonych przetopieniem na potrzeby wojskowe. W pracach nad renowacją zamku malborskiego, w odróżnieniu od Steinbrechta, kładł nacisk na odtwarzanie prawdziwych budowli; dr Steinbrecht wielokrotnie nad realizm przedkładał "upiększanie" wnętrz.
Został uhonorowany doktoratem honoris causa uniwersytetu w Królewcu (1924). Zaprojektował m.in. pomnik 152 pułku piechoty w Malborku (1925), pieczęć Bractwa Strzeleckiego, nowy kształt herbu miasta (1926) i powiatu (1932). Był współzałożycielem i członkiem zarządu Towarzystwa Komunikacyjnego w Malborku (1911). W 1937 uniwersytet królewiecki wycofał się z inicjatywy nadania mu honorowej profesury po naciskach działaczy nazistowskich; była to reakcja na negatywną opinię Schmida jako konserwatora zabytków na pomysł budowy hotelu dla działaczy NSDAP przy zamku malborskim. Ostatecznie po wielu naciskach Schmid zapisał się do partii nazistowskiej w 1938. W 1941 przeszedł na emeryturę, rok później odebrał honorowe obywatelstwo Malborka. Wyjechał z miasta wraz z ostatnim transportem ludności cywilnej 24 stycznia 1945, ostatnie lata życia spędził w Szlezwiku-Holsztynie. Został pochowany na cmentarzu ewangelickim w Husum.
Niektóre publikacje:
- Die Bau und Kunstdenkmäler des Kreises Rosenberg
- Die Bau und Kunstdenkmäler des Kreises Stuhm
- Die Bau und Kunstdenkmäler des Kreises Marienburg
- Die Inschriften des deutschen ordenslandes Preussen bis zum Jahre 1466
- Die Marienburg: ihre Baugeschichte dargestellt / von Bernhard Schmid ; aus dem Nachlass herausgegeben, erganzt und mit Abbildungen versehen von Karl Hauke.
- Amtlicher Führer Schloß Marienburg
- Schloß Marienburg in Preußen
- Die Befestigungsanlagen der Marienburg Herausgegeben von der Historischen Kommission für ost- und westpreußische Landesforschung von der Historischen Kommission für ost- und westpreußische Landesforschung, 1929
- Führer durch das Schloß Marienburg in Preußen. Verwaltung d. Staatl. Schlösser u. Gärten
Bibliografia
- Marian Arszyński, Schmid Bernhard, [w:] Polski słownik biograficzny konserwatorów zabytków, red. Henryk Kondziela, Hanna Krzyżanowska, z. 2, Poznań, Wydaw. Poznańskie 2006, ISBN 83-7177-416-8