Andrzej Odrowąż: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
drobne merytoryczne |
||
| Linia 28: | Linia 28: | ||
Był bratem [[Jan Odrowąż ze Sprowy|Jana Odrowąża]] (zm. [[1485]]) - wojewody podolskiego i ruskiego jednego ze znaczniejszych możnowładców [[Małopolska|małopolskich]] i Małgorzaty Odrowąż poślubionej przez Stanisława z Dynowa. |
Był bratem [[Jan Odrowąż ze Sprowy|Jana Odrowąża]] (zm. [[1485]]) - wojewody podolskiego i ruskiego jednego ze znaczniejszych możnowładców [[Małopolska|małopolskich]] i Małgorzaty Odrowąż poślubionej przez Stanisława z Dynowa. |
||
Syn [[Piotr Odrowąż|Piotra Odrowąża]] (zm. [[6 września]] [[1450]] w bitwie pod [[Krasna - polem|Krasną]] koło [[Okręg Vaslui|Vaslui]] - wojewody ruskiego, starosty lwowskiego, samborskiego i halickiego. |
Syn [[Piotr Odrowąż|Piotra Odrowąża]] (zm. [[6 września]] [[1450]] w bitwie pod [[Krasna - polem|Krasną]] koło [[Okręg Vaslui|Vaslui]]) - wojewody ruskiego, starosty lwowskiego, samborskiego i halickiego. |
||
Wnuk [[Dobiesław Odrowąż|Dobiesława Odrowąża]] (zm. [[1433]]) - podkomorzego ruskiego. |
Wnuk [[Dobiesław Odrowąż|Dobiesława Odrowąża]] (zm. [[1433]]) - podkomorzego ruskiego. |
||
| Linia 36: | Linia 36: | ||
W [[1460]] roku Andrzej Odrowąż ze Sprowy, wojewoda Rusi, dał wieś klasztorowi w [[Mogiła (Kraków)|Mogile]]. Zakonnicy jednak tę wieś zamienili na [[Opatkowice (Kraków)|Opatkowice]]. Wojewoda wyprosił tę zamianę u króla [[Kazimierz IV Jagiellończyk|Kazimierza IV Jagiellończyka]], pod warunkiem, że zakon będzie odprawiał co rok mszę świętą za dusze rodziców króla Kazimierza - Władysława i Zofii. |
W [[1460]] roku Andrzej Odrowąż ze Sprowy, wojewoda Rusi, dał wieś klasztorowi w [[Mogiła (Kraków)|Mogile]]. Zakonnicy jednak tę wieś zamienili na [[Opatkowice (Kraków)|Opatkowice]]. Wojewoda wyprosił tę zamianę u króla [[Kazimierz IV Jagiellończyk|Kazimierza IV Jagiellończyka]], pod warunkiem, że zakon będzie odprawiał co rok mszę świętą za dusze rodziców króla Kazimierza - Władysława i Zofii. |
||
W roku [[1463]] do [[Kamieniec Podolski|Kamieńca]] pogranicznego na Rusi posłał król Andrzeja Odrowąża, który znakomicie wywiązał się z zadania poselskiego. |
W roku [[1463]] do [[Kamieniec Podolski|Kamieńca]] pogranicznego na Rusi posłał król Andrzeja Odrowąża, który znakomicie wywiązał się z zadania poselskiego. |
||
Skonfliktowany ze szlachtą Rusi Czerwonej, która zarzucała mu w 300 pozwach wiele nadużyć, w związku z którymi razem z miastem Lwów zawiązała w grudniu 1464 roku konfederację przeciwko Odrowążom<ref>{{Cytuj |autor = Maciej Wilamowski |tytuł = Rejestr skarg ziemian samborskich na starostę Jana Odrowąża. Nieznane źródło do dziejów konfliktów społecznych na Rusi Czerwonej w drugiej połowie XV wieku |data dostępu = 2018-01-23 |url = https://www.academia.edu/21657775/Rejestr_skarg_ziemian_samborskich_na_starost%C4%99_Jana_Odrow%C4%85%C5%BCa._Nieznane_%C5%BAr%C3%B3d%C5%82o_do_dziej%C3%B3w_konflikt%C3%B3w_spo%C5%82ecznych_na_Rusi_Czerwonej_w_drugiej_po%C5%82owie_XV_wieku |język = en}}</ref>. |
|||
Bezpośrednio po śmierci Andrzeja Odrowąża powstał anonimowy wiersz w [[Łacina|języku łacińskim]] ''[[O funesta dies nostri miserabilis evi]]'', upamiętniający zmarłego<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Michałowska | imię = Teresa | tytuł = Literatura polskiego średniowiecza | wydawca = Wydawnictwo Naukowe PWN | miejsce = Warszawa | rok = 2011 | strony = 866-867 | isbn = 978-83-01-16675-5}}</ref>. |
Bezpośrednio po śmierci Andrzeja Odrowąża powstał anonimowy wiersz w [[Łacina|języku łacińskim]] ''[[O funesta dies nostri miserabilis evi]]'', upamiętniający zmarłego<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Michałowska | imię = Teresa | tytuł = Literatura polskiego średniowiecza | wydawca = Wydawnictwo Naukowe PWN | miejsce = Warszawa | rok = 2011 | strony = 866-867 | isbn = 978-83-01-16675-5}}</ref>. |
||
Wersja z 17:39, 23 sty 2018
| |
 Odrowąż | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Żona | |
Andrzej Odrowąż ze Sprowy (zm. 1465) – polski szlachcic, starosta lwowski (1450) i podolski, wojewoda ruski (1452-1465), wojewoda podolski (1456). Zarządca Sędziszowa Małopolskiego od 1455 roku. Założyciel Kościoła Bernardynów we Lwowie (1460).
Był bratem Jana Odrowąża (zm. 1485) - wojewody podolskiego i ruskiego jednego ze znaczniejszych możnowładców małopolskich i Małgorzaty Odrowąż poślubionej przez Stanisława z Dynowa.
Syn Piotra Odrowąża (zm. 6 września 1450 w bitwie pod Krasną koło Vaslui) - wojewody ruskiego, starosty lwowskiego, samborskiego i halickiego.
Wnuk Dobiesława Odrowąża (zm. 1433) - podkomorzego ruskiego.
Żoną Andrzeja Odrowąża była ostatnia Księżniczka Mazowiecka Anna Odrowąż.
W 1460 roku Andrzej Odrowąż ze Sprowy, wojewoda Rusi, dał wieś klasztorowi w Mogile. Zakonnicy jednak tę wieś zamienili na Opatkowice. Wojewoda wyprosił tę zamianę u króla Kazimierza IV Jagiellończyka, pod warunkiem, że zakon będzie odprawiał co rok mszę świętą za dusze rodziców króla Kazimierza - Władysława i Zofii.
W roku 1463 do Kamieńca pogranicznego na Rusi posłał król Andrzeja Odrowąża, który znakomicie wywiązał się z zadania poselskiego.
Skonfliktowany ze szlachtą Rusi Czerwonej, która zarzucała mu w 300 pozwach wiele nadużyć, w związku z którymi razem z miastem Lwów zawiązała w grudniu 1464 roku konfederację przeciwko Odrowążom[1].
Bezpośrednio po śmierci Andrzeja Odrowąża powstał anonimowy wiersz w języku łacińskim O funesta dies nostri miserabilis evi, upamiętniający zmarłego[2].
Przypisy
- ↑ Maciej Wilamowski, Rejestr skarg ziemian samborskich na starostę Jana Odrowąża. Nieznane źródło do dziejów konfliktów społecznych na Rusi Czerwonej w drugiej połowie XV wieku [online] [dostęp 2018-01-23] (ang.).
- ↑ Teresa Michałowska: Literatura polskiego średniowiecza. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 866-867. ISBN 978-83-01-16675-5.
Bibliografia
- Teodor Żychliński, Złota księga szlachty polskiej, Poznań 1879-1908, t. 16 wydany w 1894
- Polski Słownik Biograficzny, t. 23, s. 541