Matteo Castelli

Matteo Castello, Matteo Castelli (ur. ok. 1560 w Melide nad jeziorem Lugano w Szwajcarii, zm. 1632 w Warszawie) – wczesnobarokowy architekt tesyński.

Życiorys

Sprowadzony do Polski w 1613 roku, na czas kiedy przenoszono cały dwór królewski na stałe do Warszawy. Od 1614 roku był nadwornym architektem króla Polski Zygmunta III Wazy. Należy do grona najważniejszych architektów rzymskiego baroku, zaraz obok Dominica Fontany i Carla Maderny. Początkowo działał jako kamieniarz i rzeźbiarz.

Pracował przy takich obiektach jak:

• Fasada Santa Susanna w Rzymie (z Carlo Maderna) - 1585–1603,
• kaplica Barberinich (Cappella Barberini),
• Sant'Andrea della Valle (z Carlo Maderna),
• Palazzo Mattei (z Carlo Maderna),
• kaplica Rucellai

Współautor przebudowy od 1614 roku:

• Zamku Królewskiego w Warszawie (kierownik prac) i budowy
• Zamku Ujazdowskiego (współpraca Constantino Tencalla) od 1624 r.
• projektant kaplicy św. Kazimierza w Wilnie zbudowanej w latach 1624-1632 (dekoracje do 1636 roku kończył Constantino Tencalla).

Podczas działalności w Warszawie charakterystyczne było dla niego stosowanie kordonowych gzymsów, płycin, lizen, permutacyjnych ram i nadawanie budynkom form surowych i wstrzemięźliwych.

Jego następcą na stanowisku architekta królewskiego został, także lugańczyk, jego siostrzeniec Constantino Tencalla.

Galeria

• 
  Kościół Santa Susanna w Rzymie
• 
  Kościół Sant'Andrea della Valle w Rzymie
• 
  Zamek Królewski w Warszawie
• 
  Zamek Ujazdowski w Warszawie
• 
  Kaplica św. Kazimierza w Wilnie

Bibliografia

• Mariusz Karpowicz: Matteo Castello. Architekt wczesnego baroku. Warszawa, 1994. ISBN 83-902407-0-X.