Emanuel Rádl

Emanuel Rádl

Data i miejsce urodzenia	21 grudnia 1873 Pyšely
Data i miejsce śmierci	12 maja 1942 Praga
Zawód, zajęcie	filozof, przyrodnik
Narodowość	czeska
Odznaczenia

Emanuel Rádl (ur. 21 grudnia 1873 w Pyšelych, zm. 12 maja 1942 w Pradze) – czeski filozof i przyrodnik.

Był profesorem filozofii na Wydziale Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Karola w Pradze. Jego dorobek obejmuje prace z zakresu filozofii i przyrodoznawstwa.

Odznaczenia

W 1992 roku został pośmiertnie odznaczony Orderem Tomáša Garrigue Masaryka II klasy.

Twórczość

• O morfologickém významu dvojitých očí u členovců (1901)
• Nová pozorování o fototropismu zvířat (cz. 1902, niem. 1903)
• Dějiny vývojových teorií v biologii 19. století (niem. 1905 a 1909, wyd. 2. 1913; cz. 1909 i 2006)
• Masaryk a Nietzsche (1910)
• Nová nauka o ústředním nervstvu (1911, niem. 1912)
• Úvahy vědecké a filosofické (1914)
• Romantická věda (1918)
• T. G. Masaryk, první president (1919)
• Masarykův ideál moderního hrdiny (1920)
• O naší nynější filosofii (1922)
• Moderní pověra a tak zvané okultní vědy (1923)
• Západ a Východ. Filosofické úvahy z cest (1925)
• O smysl našich dějin (1925)
• Křesťanství po válce ve světě a u nás (1925)
• Moderní věda. Její podstata, methody, výsledky (1926)
• Válka Čechů s Němci (1928)
• Dějiny filosofie I. (starověk a středověk) a II. (novověk) (1932, 1933)
• Dnešní stav filosofie a psychologie (1933)
• O německé revoluci (1933)
• K politické ideologii sudetských Němců (1935)
• Věda a víra u Komenského (1939)
• Útěcha z filosofie (1946)

Rádl był również pierwszym redaktorem naczelnym czeskiej encyklopedii Masarykův slovník naučný.