Pale Blue Dot: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne, int.
TXiKiBoT (dyskusja | edycje)
Linia 25: Linia 25:
[[Kategoria:Fotografia]]
[[Kategoria:Fotografia]]


[[ar:نقطة زرقاء باهتة]]
[[de:Pale Blue Dot]]
[[de:Pale Blue Dot]]
[[en:Pale Blue Dot]]
[[en:Pale Blue Dot]]

Wersja z 15:04, 17 cze 2009

Pale Blue Dot - Ziemia z odległości około 6,4 mld km.

Pale Blue Dot (pl. Błękitna kropka albo Bladoniebieska kropka) – fotografia Ziemi wykonana przez sondę kosmiczną Voyager 1 opuszczającą Układ Słoneczny.

Zdjęcie to jest wykonane z rekordowej odległości od Ziemi około 6,4 mld km (ok. 4 mld mil, ponad 43 j.a.)[1]. W 2001 zdjęcie zostało wybrane przez portal Space.com, jako jedno z dziesięciu najlepszych zdjęć w historii astronautyki[2]. Zdjęcie to zainspirowało astronoma Carla Sagana do napisania w 1994 książki pod tytułem Błękitna kropka. Człowiek i jego przyszłość w kosmosie.

Przybliżona pozycja Voyagera 1 na jego trajektorii, oznaczona na zielono
Tzw. Portret rodzinny mozaika zdjęć planet Układu Słonecznego wykonana przez sondę Voyager 1

14 lutego 1990 sonda Voyager 1, która znajdowała się już daleko poza orbitą Plutona i zrealizowała podstawowe cele misji podczas przelotu przez Układ Słoneczny, wykonała na polecenie z Ziemi szereg manewrów mających na celu reorientację kamer w kierunku centrum Układu Słonecznego, tak aby sfotografować planety Układu Słonecznego[3]. Na jednym ze zdjęć o dużej ziarnistości widać Ziemię jako błękitną kropkę.

Zdjęcie zostało wykonane przy użyciu wąskokątnego aparatu fotograficznego z sondy przemieszczającej 32° powyżej ekliptyki, z zastosowaniem niebieskiego, zielonego i fioletowego filtru. Wąskokątny aparat fotograficzny (w przeciwieństwie do szerokokątnych), w który wyposażona jest sonda Voyager 1, przeznaczony jest fotografowania obszarów zawierających określone szczegóły. Ziemia na fotografii zajmuje obszar mniejszy od jednego piksela – około 0,12 piksela.

Sonda Voyager 1 wykonała także podobne zdjęcia Wenus, Jowisza, Saturna, Urana i Neptuna, tworząc portret Układu Słonecznego. Ze względu na stosunkowo niewielką odległość kątową od Słońca niemożliwe było sfotografowanie Merkurego i Marsa. W wyniku zestawienia 60 zdjęć mozaikę uzyskano portret Układu Słonecznego[4].

Zobacz też

  1. NASA Visible Earth. [dostęp 12 lipca 2008]. (Błąd! Nieznany kod języka: ang.. Sprawdź listę kodów.).
  2. Portal Space.com. [dostęp 12 lipca 2008]. (Błąd! Nieznany kod języka: ang.. Sprawdź listę kodów.).
  3. Portal The Planetary Society. [dostęp 12 lipca 2008]. (Błąd! Nieznany kod języka: ang.. Sprawdź listę kodów.).
  4. NASA Visible Earth. [dostęp 12 lipca 2008]. (Błąd! Nieznany kod języka: ang.. Sprawdź listę kodów.).